اَپِلْتون، اِدوارد (۱۸۹۲ـ۱۹۶۵)(Appleton, Edward)
فیزیک دان بریتانیایی. از ۱۹۲۰ به بعد، در دانشگاه کیمبریج و زیر نظر ارنست رادرفورد۱ کار می کرد. وجود لایۀ کِنِلی ـ هِویساید۲ در جوّ، که امروزه لایۀE خوانده می شود و لایۀ اَپلتون۳ را، بالاتر از آن، ثابت کرد. در کارهای اولیۀ ساخت بمب اتمی نیز مشارکت داشت. به سبب تحقیقاتش در زمینۀ فیزیک جوّ بالا، موفق به دریافت جایزۀ نوبلِ فیزیک ۱۹۴۷ شد. در۱۹۴۱ و ۱۹۴۶، به ترتیب، به دریافت درجات شوالیه گری کی سی بی و جی بی ایی نایل شد. اَپلتون در برادفورد، در یورکشر غربی، زاده شد و در دانشگاه کیمبریج درس خواند. در مقام افسر مخابرات، طی جنگ جهانی اول، به رادیو علاقه مند شد و پژوهش هایی در زمینه جوّ انجام داد که در پیشرفت ارتباطات رادیویی اهمیت اساسی داشت. از ۱۹۲۴ تا ۱۹۳۶، در کینگز کالج۴ لندن و از ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۹، در دانشگاه کیمبریج استاد بود. از ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۹، کارمند عالی رتبۀ بخش تحقیقات علمی و صنعتی و از ۱۹۴۹ تا ۱۹۶۵، مدیر و رئیس دانشگاه ادینبورگ۵ بود. او با تغییر دادن دوره ای بسامد فرستندۀ بی بی سی در بورنموت۶ و اندازه گیری شدت موج دریافتی در فاصلۀ ۱۰۰کیلومتری آن، دریافت که سیگنال ها شب هنگام ظهور و افول تدریجی و منظم دارند، ولی این اثر در سحرگاهان، با ناپدیدشدن لایۀ کِنِلی ـ هِویساید، به طرز قابل ملاحظه ای تضعیف می شود. امواج رادیویی درخلال روز از راه لایۀ یونیده ای که ارتفاع بیشتری داشت، همچنان از جوّ زمین بازتابیده می شدند. این لایه، که اَپلتون ارتفاع آن را از سطح زمین در حدود ۲۳۰ کیلومتر برآورد کرده بود و اولین فاصلۀ اندازه گیری شده با رادیو شمرده می شد، از ۱۹۲۶ به بعد، لایه اَپلتون نامیده شد؛ اکنون نیز آن را لایۀ F می نامند.
فیزیک دان بریتانیایی. از ۱۹۲۰ به بعد، در دانشگاه کیمبریج و زیر نظر ارنست رادرفورد۱ کار می کرد. وجود لایۀ کِنِلی ـ هِویساید۲ در جوّ، که امروزه لایۀE خوانده می شود و لایۀ اَپلتون۳ را، بالاتر از آن، ثابت کرد. در کارهای اولیۀ ساخت بمب اتمی نیز مشارکت داشت. به سبب تحقیقاتش در زمینۀ فیزیک جوّ بالا، موفق به دریافت جایزۀ نوبلِ فیزیک ۱۹۴۷ شد. در۱۹۴۱ و ۱۹۴۶، به ترتیب، به دریافت درجات شوالیه گری کی سی بی و جی بی ایی نایل شد. اَپلتون در برادفورد، در یورکشر غربی، زاده شد و در دانشگاه کیمبریج درس خواند. در مقام افسر مخابرات، طی جنگ جهانی اول، به رادیو علاقه مند شد و پژوهش هایی در زمینه جوّ انجام داد که در پیشرفت ارتباطات رادیویی اهمیت اساسی داشت. از ۱۹۲۴ تا ۱۹۳۶، در کینگز کالج۴ لندن و از ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۹، در دانشگاه کیمبریج استاد بود. از ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۹، کارمند عالی رتبۀ بخش تحقیقات علمی و صنعتی و از ۱۹۴۹ تا ۱۹۶۵، مدیر و رئیس دانشگاه ادینبورگ۵ بود. او با تغییر دادن دوره ای بسامد فرستندۀ بی بی سی در بورنموت۶ و اندازه گیری شدت موج دریافتی در فاصلۀ ۱۰۰کیلومتری آن، دریافت که سیگنال ها شب هنگام ظهور و افول تدریجی و منظم دارند، ولی این اثر در سحرگاهان، با ناپدیدشدن لایۀ کِنِلی ـ هِویساید، به طرز قابل ملاحظه ای تضعیف می شود. امواج رادیویی درخلال روز از راه لایۀ یونیده ای که ارتفاع بیشتری داشت، همچنان از جوّ زمین بازتابیده می شدند. این لایه، که اَپلتون ارتفاع آن را از سطح زمین در حدود ۲۳۰ کیلومتر برآورد کرده بود و اولین فاصلۀ اندازه گیری شده با رادیو شمرده می شد، از ۱۹۲۶ به بعد، لایه اَپلتون نامیده شد؛ اکنون نیز آن را لایۀ F می نامند.
wikijoo: اپلتون،_ادوارد_(۱۸۹۲ـ۱۹۶۵)