اپ ارت

دانشنامه آزاد فارسی

اپ آرت. اُپ آرْت (op art)
اُپ آرْت
(نیز مشهور به هنر دیدمانی۱؛ هنر شَبَکی۲؛ انتزاع ادراکی۳) نوعی هنر انتزاعی۴، به ویژه در نقاشی. در آن به کمک طرح هایی خاص، تصور ارتعاش یا نوسان ایجاد می شود. این سبک عموماً از رنگ های درخشان و انتزاعات هندسیِ درهم فشرده استفاده می کرد و بر مُد، طرح های تبلیغاتی، و دیگر جنبه های فرهنگ همگانی دورۀ خود تأثیر بسیاری داشت. اُپ آرت در ۱۹۶۰ شکل گرفت، ولی در نظریه ها و آزمایش های یوزف آلبرس۵ِ آلمانی در دهۀ ۱۹۲۰ ریشه دارد. نخستین بار در ۱۹۶۴ با این نام خوانده شد؛ اُپ آرت در جِناس با پاپ آرت۶، شیوۀ رایج در آن زمان، ساخته شد. اولین نمایشگاه بین المللی عمدۀ اُپ آرت در ۱۹۶۵ با نام «چشم حساس۷» در موزۀ هنر مدرن نیویورک۸ برگزار گردید. مردم از آن استقبال کردند، اگرچه منتقدان کمتر بدان پرداختند، و اُپ آرت نمودی از حال وهوای دهۀ پرتب و تاب ۶۰ به شمار آمد. اُپ آرت را که عمدتاً بر ریاضیات و نظریه های رنگی برای خلق جلوه های خیره کننده مبتنی است، در عین حال می توان واکنشی دربرابر عاطفه برانگیزیِ ذهنیِ اکسپرسیونیسم انتزاعی۹ دانست که بر هنر امریکای دهۀ ۱۹۵۰ سایه افکنده بود. با این حال اُپ آرت به امریکا منحصر نشد، و بریجت رایلی۱۰، نقاش انگلیسی، و ویکتور وازارلی۱۱، هنرمند فرانسویِ زادۀ مجارستان، دو نمایندۀ برجستۀ آن بودند. اُپ آرت در پایان دهۀ ۱۹۶۰ اوج اقبالش را پشت سر گذاشت، لیکن رایلی و وازارلی و دیگران تا سال ها بعد، خلق آثاری در این شیوه را پی گرفتند.

پیشنهاد کاربران

بپرس