اویگن بلویلر

دانشنامه عمومی

پاول اویگِن بلویلر ( به آلمانی Paul Eugen Bleuler ) ( زاده ۳۰ آوریل ۱۸۵۷ – درگذشته ۱۵ ژوئیه ۱۹۳۹ ) [ ۱] از مهم ترین روان پزشکان عصر خود بود. شهرتش بیشتر به دلیل نقش او در درک بیماریهای روانی و ابداع واژه های اسکیزوفرنی، [ ۲] اوتیسم[ ۳] و دوسوگرایی است. بلویلر برای مشاهدات بالینی و توانایی درک نشانه های بیماری و همچنین مهارت های نوشتاری اش مشهور است.
بلویلر در زولیکون شهری کوچک در نزدیکی زوریخ در سوئیس زاده شد. او فرزند رودلف بلویلر کشاورزی ثروتمند و پولین بلویلر بود. در زوریخ پزشکی خواند و پس از فارغ التحصیلی در سال ۱۸۸۱ در کلینیک روان پزشکی والدو در برن به عنوان دستیار گوتلیب بورکهاردت به کار پرداخت. [ ۴] در سال ۱۸۸۴ این شغل را ترک کرده یک سال را در سفرهای مطالعاتی پزشکی گذراند و نزد ژان ماری شارکو در پاریس، برنارد فون گادن در مونیخ و هم چنین به لندن رفت. پس از آن به زوریخ بازگشت و در بیمارستان دانشگاهی بورگ هولزلی به عنوان دستیار آغاز به کار کرد. در سال ۱۸۸۶ بلویلر مدیر کلینیک روان پزشکی رینو شد که بیمارستانی واقع در یک صومعه قدیمی در جزیره ای در رود راین بود. این بیمارستان در زمان خود به عقب ماندگی مشهور بود. بلویلر تصمیم گرفت شرایط را برای بیماران این مرکز بهبود بخشد. در سال ۱۸۹۸ بلویلر به بورگ هولزلی بازگشت و به مدیریت این مرکز برگزیده شد.
پس از علاقه به هیپنوتیزم به ویژه هیپنوتیزم درونگرا، [ ۵] بلویلر به کارهای فروید علاقه مند شد و کتاب «مطالعات هیستری» فروید و یوزف برویر را نقد کرد. بلویلر همچون فروید معتقد بود که روندهای ذهنی پیچیده می توانند ناخودآگاه باشند و از کارکنان بیمارستان بورگ هولزلی می خواست پدیده های روانی ناخودآگاه و روان پریشی را مطالعه کنند. کارل یونگ و فرانتز ریکلین نیز تحت تأثیر بلویلر از تکنیک تداعی واژه ها استفاده کردند تا تئوری واپس رانی فروید را با یافته های تجربی روانشناختی آزمایش کنند. بر اساس نامه هایی که در سال ۲۰۰۳ به انگلیسی منتشر شدند، بلویلر از سال ۱۹۰۵ نزد فروید روانکاوی می شد. [ ۶] البته، بلویلر حرکتی را که فروید پدیدآورده بود، بسیار متعصبانه می یافت و در سال ۱۹۱۱ از انجمن بین المللی روانکاوی استعفا داد و در نامه ای به فروید نوشت «این نگاه «همه یا هیچ» از نظر من شایسته انجمنهای مذهبی و احزاب سیاسی است و برای علم زیانبار است». [ ۷] اما او هم چنان به کار فروید علاقه مند ماند و در کتاب مشهورش «رساله روان پزشکی» ( ۱۹۱۶ ) به کرات به او ارجاع داده است. از سوی دیگر او در اواخر دهه ۲۰ از درخواست فروید برای کسب جایزه ی نوبل حمایت کرد[ ۸]
عکس اویگن بلویلر
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران