اونتیک

دانشنامه عمومی

اونتیک ( تلفظ  می شود  ) یا هستی موجودشناختی آن نوع وجود یا هستی است که در ظل وجود موجودات معنایش را درک می کنیم. وجود انتیک در واقع وجود مضاف است و در برابر هستی اونتولوژیک یا وجودشناختی قرار می گیرد که آن را می توان وجود فی نفسه نامید. [ ۱]
تمایز میان اونتیک و اونتولوژیک از هایدگر است و در واقع این دو نوع هستی، دو سطحِ تحلیل دازاین هستند. سطح اونتیک مربوط به بخش ملموس، خاص و محلی دازاین است، یعنی بخش واقعی که می توان آن را مشاهده کرد. سطح اونتولوژیک مربوط به ژرف ساختی ست که زیربنا و شکل دهندهٔ بخش اونتیک است و توصیف پدیدارشناختی را ارائه می دهد.
از نظر هایدگر، نقطه ضعف متافیزیک سنتی آن است که با نهاد فرض کردنِ هستی، این دو سطح را یکی در نظر می گیرد. [ ۲] به عبارت دیگر تاریخ کنونی فلسفه، با خلط موجودشناسی و وجودشناسی، از شناخت وجود به معنای اصیل آن بازمانده است.
عبدالکریم رشیدیان در ترجمه خود از کتاب هستی و زمان مارتین هایدگر این واژه را به فارسی برنمیگرداند و به همان صورت اونتیک استفاده می کند.
سیاوش جمادی در ترجمه کتاب هستی و زمان برای واژه اونتیک واژه هستومند را معادل قرار می دهد. وی در پاورقی صفحه ۸۱ ترجمه کتاب هستی و زمان در توضیح این معادل گذاری می آورد که هستومند واژه ای است پهلوی به معنای موجود، هستنده و هست مند.
عکس اونتیک
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

تفاوت اساسی مابین انتولوژی و اونتیک، یعنی بین موجود بودن با وجود داشتن است. موجود بودن به معنای پذیرش هر چه هست بدون در نظر گرفتن اصل تغییرپذیری آن است درحالی که وجود داشتن کیفیت آن نحوه و چگونگی آن با اصل تغییرپذیری.
...
[مشاهده متن کامل]

همه ی ما موجود هستیم درحال حاضر اما چگونه وجود داریم، به چه نحوی شاید مهم ترین بخش آن است. از این نظر است که آلبرکامو مهمترین مسئله فلسفه را خودکشی می داند. چیزی که موجود است بدون وجودیت آن نمی تواند دست به خودکشی بزند. این مسئله عین محیط و مساحت در ریاضیات است. محیط بخش موجودیت ان است اما وجود داشتن بخش مساحت آن است.

هستومند ( واژه ای پهلوی ) ، هستنده، هست مند

بپرس