اولوا العزم

[ویکی فقه] پیامبران صاحب شریعت و کتاب آسمانی را، اولوا العزم می گویند.
کلمه «اولوا» به معنای صاحبان و دارندگان و « عزم » به معنای آهنگ و اراده کاری کردن ، تصمیم گرفتن قطعی و به دور از شک و تردید بر انجام کاری ، قاطعیت و جدیت داشتن و صبر و استواری داشتن در قصد انجام کار آمده است، بنابراین، اولوا العزم کسانی هستند که در تصمیم خویش قاطع و در اراده خود استوارند.
استعمال در قرآن
واژه ترکیبی اولواالعزم تنها یک بار در قرآن کریم و در آیه ۳۵ سوره احقاف به کار رفته است. در این آیه خطاب به رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) آمده است:پس شکیبایی کن، همچنان که (پیامبران) اولوا العزم شکیبایی کرده اند...:«فَاصبِر کَما صَبَرَ اولوا العَزمِ مِنَ الرُّسُلِ...».در ذیل آیات دیگری سخن از اولوا العزم به میان آمده.مانند آیاتی که در آن ها این مباحث مطرح شده است:صاحب شریعت بودن برخی پیامبران ، گرفتن پیمان شدید خداوند از بعضی پیامبران، وجود برخی حقایق قرآنی در صحف ابراهیم و موسی (علیهماالسلام)، نازل کردن خدا، تورات، انجیل و کتاب (قرآن) را بر موسی و عیسی و رسول خاتم (صلی الله علیه وآله وسلم) و دادن شریعت به ایشان و آیات ۸۳-۸۶ و ۹۰ سوره انعام که در آن ها نام ۱۸ پیامبر را یادآور شده و آنان را هدایت یافتگان الهی دانسته است.
مراد از اولوا العزم
مراد از اولوا العزم برترین پیامبران الهی یعنی نوح ، ابراهیم، موسی، عیسی و رسول خاتم (علیهم السلام) اند.آنان که سرور دیگر پیامبران و دارای نقش محوری هستند و از احاطه تام به همه مظاهر برخوردارند، زیرا از دیدگاه عرفانی پیامبران به اذن خدا مربی موجودات و مظاهرند و همه آن ها در دعوت و هدایت و تصرف در خلق و سایر لوازم نبوت مشترک بوده، امتیاز مرتبه ایشان از یکدیگر به واسطه احاطه و عدم احاطه بر همه مظاهر است و آنان که از احاطه به همه مظاهر برخوردارند اولوا العزم نامیده می شوند. عزم پیامبران مذکور استواری آن ها در عمل به پیمان شدیدی است که خداوند در عهد نخست از آنان گرفته و از آن با نام «میثاق غلیظ» یاد کرد ه است:«و اِذ اَخَذنا مِنَ النَّبیّینَ مِیثقَهُم ومِنکَ ومِن نُوح واِبرهیمَ وموسی و عیسَی ابنِ مَریَمَ واَخَذنا مِنهُم میثقًا غَلیظا».
ویژگی های پیامبران اولوا العزم
...