اول شخص مفرد (مجموعه داستان). اول شخص مفرد مجموعه ای از هشت داستان به قلم هاروکی موراکامی، نویسندهٔ ژاپنی است. [ ۱] این کتاب ابتدا در سال ۲۰۲۰ منتشر شد. همان طور که از عنوان مشخص است، تمام داستان ها به زبان اول شخص مفرد روایت می شوند. [ ۲]
• خامه
• بر بالین سنگی
• چارلی پارکر بوسا نووا می نوازد
• با بیتلز
• اعترافات میمون شیناگاوایی
• کارناوال
• مجموعه اشعار یاکولت سوالوز
• اول شخص مفرد
همان طور که از عنوان مجموعه مشخص است، تمام هشت داستان به زبان اول شخص مفرد روایت می شوند. [ ۳] [ ۲] تمام داستان ها خیالی هستند، اما در بعضی موارد مثل «مجموعه اشعار یاکولت سوالوز» مرز میان خیال و واقعیت تا حدی محو می شود. [ ۴] راویان تمام داستان ها مردانی میانسال هستند که از خاطرات گذشته شان می گویند. [ ۵] [ ۶] به جز راوی «مجموعه اشعار یاکولت سوالوز» که «هاروکی موراکامی» است، بقیهٔ راویان ناشناس می مانند. [ ۵] [ ۷] استفادهٔ مداوم از روایت اول شخص مفرد باعث شده بعضی منتقدان گمانه زنی کنند که راویان در واقع یک نفرند. [ ۸] اتفاقاً با علاقه ای که به موسیقی جاز و بیسبال دارند تا حد زیادی به خود موراکامی شبیه اند.
داستان ها مشتمل بر تأملاتی فلسفی درباب عشق، تنهایی، انزوا، پیری، زمان و خاطرات هستند. [ ۷] [ ۳] [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱] بعضی درون مایه ها همچون دلتنگی وجودی[ ۱۲] [ ۱۳] و موسیقی، به خصوص کلاسیک، جاز و بیتلز، پیوسته در داستان ها تکرار می شود. [ ۱۴] موراکامی در بعضی از داستان ها، از جمله «چارلی پارکر بوسا نووا می نوازد» و «اعترافات میمون شیناگاوایی»، از رئالیسم جادویی همیشگی خود نیز استفاده می کند. [ ۱۵] [ ۴]
پابلیشرز ویکلی این مجموعه را «گواهی بر استعداد و خلاقیت ماندگار موراکامی» خواند و نوشت «استعداد موراکامی در رئالیسم جادوییِ تأمل برانگیز و پرابهام» در داستان های «چارلی پارکر بوسا نووا می نوازد» و «اعترافات میمون شیناگاوایی» به خوبی به چشم می آید. [ ۴] کرکس ریویو نیز این اثر را «کتابی لازم برای کتابخانهٔ همهٔ طرفداران موراکامی» خواند. [ ۱۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• خامه
• بر بالین سنگی
• چارلی پارکر بوسا نووا می نوازد
• با بیتلز
• اعترافات میمون شیناگاوایی
• کارناوال
• مجموعه اشعار یاکولت سوالوز
• اول شخص مفرد
همان طور که از عنوان مجموعه مشخص است، تمام هشت داستان به زبان اول شخص مفرد روایت می شوند. [ ۳] [ ۲] تمام داستان ها خیالی هستند، اما در بعضی موارد مثل «مجموعه اشعار یاکولت سوالوز» مرز میان خیال و واقعیت تا حدی محو می شود. [ ۴] راویان تمام داستان ها مردانی میانسال هستند که از خاطرات گذشته شان می گویند. [ ۵] [ ۶] به جز راوی «مجموعه اشعار یاکولت سوالوز» که «هاروکی موراکامی» است، بقیهٔ راویان ناشناس می مانند. [ ۵] [ ۷] استفادهٔ مداوم از روایت اول شخص مفرد باعث شده بعضی منتقدان گمانه زنی کنند که راویان در واقع یک نفرند. [ ۸] اتفاقاً با علاقه ای که به موسیقی جاز و بیسبال دارند تا حد زیادی به خود موراکامی شبیه اند.
داستان ها مشتمل بر تأملاتی فلسفی درباب عشق، تنهایی، انزوا، پیری، زمان و خاطرات هستند. [ ۷] [ ۳] [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱] بعضی درون مایه ها همچون دلتنگی وجودی[ ۱۲] [ ۱۳] و موسیقی، به خصوص کلاسیک، جاز و بیتلز، پیوسته در داستان ها تکرار می شود. [ ۱۴] موراکامی در بعضی از داستان ها، از جمله «چارلی پارکر بوسا نووا می نوازد» و «اعترافات میمون شیناگاوایی»، از رئالیسم جادویی همیشگی خود نیز استفاده می کند. [ ۱۵] [ ۴]
پابلیشرز ویکلی این مجموعه را «گواهی بر استعداد و خلاقیت ماندگار موراکامی» خواند و نوشت «استعداد موراکامی در رئالیسم جادوییِ تأمل برانگیز و پرابهام» در داستان های «چارلی پارکر بوسا نووا می نوازد» و «اعترافات میمون شیناگاوایی» به خوبی به چشم می آید. [ ۴] کرکس ریویو نیز این اثر را «کتابی لازم برای کتابخانهٔ همهٔ طرفداران موراکامی» خواند. [ ۱۶]
