اوستروگوت ها یکی از دو شاخه قومیتی گوت ها در کنار ویزیگوت ها بودند که از اقوام ژرمن به شمار رفته و به زبان گوتی تکلم می نمودند. آن ها نقش تعیین کننده ای در وقایع دوران امپراتوری روم ایفا می کردند. بزرگترین و شناخته شده ترین شاه اوستروگوتی تئودوریک بزرگ می باشد. پس از مرگ آتیلا و فروپاشی امپراتوری هون که در نبرد ندائو در سال ۴۵۳ صورت گرفت، خاندان آمال شروع به تشکیل پادشاهی خود در پانونیا کردند. امپراتور بیزانس زنون این گوت های پانونی را در برابر گوت های تراکی قرار داد و با آن ها بازی می کرد، اما در عوض این دو گروه پس از مرگ تئودریک استرابون رهبر تراکیا و پسرش رکیتاچ متحد شدند. زنون سپس از تئودوریک برای حمله به ایتالیا و جایگزینی اودوآکر در آنجا، که قبلاً از او به عنوان پادشاه پشتیبانی می کرد، حمایت کرد. در سال ۴۹۳ تئودوریک بزرگ پادشاهی استروگوت های ایتالیا را تأسیس کرد، هنگامی که نیروهای اودوکر را شکست داد و یک خائن او را در ضیافتی کشت.
به دنبال مرگ تئودریک، دوره ای از بی ثباتی به وجود آمد و سرانجام امپراتور بیزانس، ژوستینین یکم را وسوسه کرد تا در ۵۳۵ میلادی، در تلاش برای بازگرداندن استان های سابق واقع در امپراتوری روم غربی، به استروگوت ها اعلان جنگ دهد. در ابتدا، بیزانسی ها موفق بودند، اما تحت رهبری توتیلا، گوت ها بیشتر قلمرو از دست رفته را تا زمان مرگ توتیلا در نبرد تاگینی بازپس گرفتند. این جنگ تقریباً ۲۱ سال به طول انجامید و خسارات زیادی را در سراسر ایتالیا به دنبال داشت و باعث کاهش جمعیت شبه جزیره شد. استروگوت های باقی مانده در ایتالیا با لمباردها ادغام شدند و در سال ۵۶۸ پادشاهی لمباردها را در ایتالیا تأسیس کردند.
مانند دیگر گروه های گوت، بازسازی تاریخ گوت هایی پیش از رسیدن به بالکان رومی، دشوار است. با این حال، استروگوت ها با گروتهونگی قبلی مرتبط هستند. حتی در قرن پنجم از استروگوت ها بیشتر به عنوان گوت یاد می شد، اما پیش از آن یکبار در شعری از کلادیان که آنها را با گروهی از گروتهونگی ها مرتبط می داند، که به عنوان یک واحد نظامی در فریگیه مستقر شدند. علاوه بر این، مورخ قرن ششم گوت های اردنس نیز استروگوت های زمان خود را با گوت های تحت سلطه پادشاه ارماناریک در قرن ۴، که نویسنده رومی آمیانوس مارسلینوس آنها را گروتهونگی نامیده بود، مقایسه کرده و آنها را بین رودهای دنیستر و دن توصیف کرده است. هون ها و آلان ها از شرق به گوت ها حمله می کردند و گروه های زیادی از گوت ها به امپراتوری روم نقل مکان کردند، در حالی که دیگران تابع هون ها شدند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبه دنبال مرگ تئودریک، دوره ای از بی ثباتی به وجود آمد و سرانجام امپراتور بیزانس، ژوستینین یکم را وسوسه کرد تا در ۵۳۵ میلادی، در تلاش برای بازگرداندن استان های سابق واقع در امپراتوری روم غربی، به استروگوت ها اعلان جنگ دهد. در ابتدا، بیزانسی ها موفق بودند، اما تحت رهبری توتیلا، گوت ها بیشتر قلمرو از دست رفته را تا زمان مرگ توتیلا در نبرد تاگینی بازپس گرفتند. این جنگ تقریباً ۲۱ سال به طول انجامید و خسارات زیادی را در سراسر ایتالیا به دنبال داشت و باعث کاهش جمعیت شبه جزیره شد. استروگوت های باقی مانده در ایتالیا با لمباردها ادغام شدند و در سال ۵۶۸ پادشاهی لمباردها را در ایتالیا تأسیس کردند.
مانند دیگر گروه های گوت، بازسازی تاریخ گوت هایی پیش از رسیدن به بالکان رومی، دشوار است. با این حال، استروگوت ها با گروتهونگی قبلی مرتبط هستند. حتی در قرن پنجم از استروگوت ها بیشتر به عنوان گوت یاد می شد، اما پیش از آن یکبار در شعری از کلادیان که آنها را با گروهی از گروتهونگی ها مرتبط می داند، که به عنوان یک واحد نظامی در فریگیه مستقر شدند. علاوه بر این، مورخ قرن ششم گوت های اردنس نیز استروگوت های زمان خود را با گوت های تحت سلطه پادشاه ارماناریک در قرن ۴، که نویسنده رومی آمیانوس مارسلینوس آنها را گروتهونگی نامیده بود، مقایسه کرده و آنها را بین رودهای دنیستر و دن توصیف کرده است. هون ها و آلان ها از شرق به گوت ها حمله می کردند و گروه های زیادی از گوت ها به امپراتوری روم نقل مکان کردند، در حالی که دیگران تابع هون ها شدند.
wiki: اوستروگوت ها