اوراق اجاره

[ویکی فقه] اجاره یکی از عقود اسلامی است. اوراق اجاره به اوراق بهاداری اطلاق می شود که دارنده آن به صورت مشاع، مالک بخشی از دارایی می گردد که منافع آن بر اساس قرارداد اجاره به مصرف کننده یا بانی واگذار شده است.در صکوک اجاره، حق استفاده از منافع دارایی یا مجموعه ای از دارایی ها، در برابر اجاره بها از مالک به شخص دیگری منتقل می شود.
گرچه عقد اجاره دارای قدمت طولانی است و در قرآن کریم، پیشینه آن به زمان حضرت موسی می رسد، اما استفاده از این عقد در بازارهای مالی کشورهای اسلامی، به صورت اوراق اجاره پدیده ای جدید است. در دهه ۱۹۹۰، همزمان با گسترش ساختارهای گوناگون معامله های مالی به وسیله بانک های اسلامی، ایده استفاده از ابزارهای مالی اسلامی نیز تشدید شد.به دنبال آن متخصصان مالی در کنار عالمان دینی به مطالعه راهکارهای مناسب اقدام کردند. ایده انتشار اوراق اجاره برای نخستین بار به وسیله منذر قحف (Monze Kahaf) در مقاله معروف وی با عنوان «استفاده از اوراق اجاره دارایی برای پوشش شکاف بودجه» در سال ۱۹۹۷ مطرح شد و پس از بررسی جزئیات عملیات آن، منتشر شد.
سروش، ابوذر و صادقی، محسن، مدیریت ریسک اوراق بهادار اجاره، فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد اسلامی، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۸۷، ش۲۷، ص۱۵۹- ۱۶۰.
اجاره در لغت به معنای رهانیدن و به فریاد رسیدن
عمید، حسن، فرهنگ فارسی عمید، ص۷۶، تهران، امیرکبیر، ۱۳۶۳.
در تقسیم انواع اجاره می توان از سه نوع اجاره نام برد. دو نوع از آن، اجاره اموال (اشیا و حیوان) و اجاره اشخاص، قرارداد اجاره به حسب عین مستاجره است:
← اجاره اموال
...