اوج و حضیض دو نقطه متقابل مداری از جهت بیشترین تفاوت فاصله گرانیگاهی با هم است. به نقطه ای در مدار بیضوی، در دورترین فاصله از مرکز جرم سامانهٔ مداری نظیر ستارهٔ دوتایی یا یک ستاره و قمرش، اوج یا اوج مرکزی ( apocenter ) یا دوراوج ( apoapsis ) گفته می شود. به نزدیک ترین نقطه در مدار بیضوی نسبت به گرانیگاه، حَضیض گفته می شود.
اوج خورشیدی ( یا زمینی ) دورترین نقطه فاصله زمین در مدار بیضویش نسبت به خورشید و حضیض خورشیدی نزدیکترین این فاصله است.
در نقطه حضیض خورشیدی ( به انگلیسی: Perihelion ) ، یک سیاره در مدار بیضی شکلش به دور خورشید، در نزدیک ترین مکان به خورشید قرار می گیرد. برای یک سیاره، ستاره دنباله دار یا دیگر اجرام آسمانی، حرکت کردن به دور خورشید در یک مدار بیضی شکل انجام می گیرد و به این ترتیب فاصله بین جسم و خورشید در سراسر مدار تغییر می کند. در این نقطه در مدار، سیاره با حداکثر سرعتش حرکت می کند ( قانون دوم کپلر ) . حضیض خورشیدی به طور خاص در مورد مدارهای حول خورشید به کار می رود ولی در واقع نقطه حضیض در هر مدار معمولی بیضی شکلی که در آن یک جسم کوچک تر به دور یک جسم بزرگ تر می گردد وجود دارد. برای به طور کامل مشخص کردن موقعیت یک سیاره، بحث نقطه حضیض خورشیدی به عنوان یکی از عناصر ( پایه های ) مدار مورد نیاز است. در یک میدان گرانشی ( جاذبه ای ) قوی، محل نقطه حضیض خورشیدی ممکن است به طور پیاپی روی مدارها جلوتر برود. در منظومه شمسی، این امر را می توان در مدار سیاره تیر ( عطارد ) مشاهده کرد که آزمون مهمی برای قانون نسبیت عام محسوب می شود.
اوج و حضیض خورشیدی حدود ۱۳ روز[ ۲] به طور دقیقتر ۱۳٫۰۶۷ درجه ( اوج ۱۳٫۷ روز و حضیض ۱۲٫۸۲۵ روز[ نیازمند منبع] ) پس از نقاط انقلابین است که در اینصورت به طور متوسط و میانگین اوج خورشیدی ساعت ۲۱:۲۲ روز ۱۳ تیرماه ( ۴ ژوئیه ) و حضیض خورشیدی ساعت ۱:۵۳ روز ۱۴ دیماه ( ۴ ژانویه ) می باشد. روز و ساعت اوج و حضیض زمین در چند سال گذشته و آینده در جدول زیر آمده است:[ ۳]
اوج خورشیدی حداکثر تا ۱۵۲٬۰۹۷٬۷۰۰ کیلومتر ( ۱٫۰۱۶۷۱ واحد نجومی ) و حضیض حداقل تا ۱۴۷٬۰۹۸٬۰۷۰ کیلومتر ( ۰٫۹۸۳۲۹ واحد نجومی ) است. این دو نقطه با حفظ قرینگی و تقابل هم بر روی مدار زمین به تدریج جابجا می شوند، نقطه حضیض خورشیدی در سال ۲۰۰۰م بر ۲۸۲٫۸۹۵ درجه مداری بوده که تا سال ۲۰۱۲م به ۲۸۳٫۰۶۷ درجه مداری کشیده شده است. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاوج خورشیدی ( یا زمینی ) دورترین نقطه فاصله زمین در مدار بیضویش نسبت به خورشید و حضیض خورشیدی نزدیکترین این فاصله است.
در نقطه حضیض خورشیدی ( به انگلیسی: Perihelion ) ، یک سیاره در مدار بیضی شکلش به دور خورشید، در نزدیک ترین مکان به خورشید قرار می گیرد. برای یک سیاره، ستاره دنباله دار یا دیگر اجرام آسمانی، حرکت کردن به دور خورشید در یک مدار بیضی شکل انجام می گیرد و به این ترتیب فاصله بین جسم و خورشید در سراسر مدار تغییر می کند. در این نقطه در مدار، سیاره با حداکثر سرعتش حرکت می کند ( قانون دوم کپلر ) . حضیض خورشیدی به طور خاص در مورد مدارهای حول خورشید به کار می رود ولی در واقع نقطه حضیض در هر مدار معمولی بیضی شکلی که در آن یک جسم کوچک تر به دور یک جسم بزرگ تر می گردد وجود دارد. برای به طور کامل مشخص کردن موقعیت یک سیاره، بحث نقطه حضیض خورشیدی به عنوان یکی از عناصر ( پایه های ) مدار مورد نیاز است. در یک میدان گرانشی ( جاذبه ای ) قوی، محل نقطه حضیض خورشیدی ممکن است به طور پیاپی روی مدارها جلوتر برود. در منظومه شمسی، این امر را می توان در مدار سیاره تیر ( عطارد ) مشاهده کرد که آزمون مهمی برای قانون نسبیت عام محسوب می شود.
اوج و حضیض خورشیدی حدود ۱۳ روز[ ۲] به طور دقیقتر ۱۳٫۰۶۷ درجه ( اوج ۱۳٫۷ روز و حضیض ۱۲٫۸۲۵ روز[ نیازمند منبع] ) پس از نقاط انقلابین است که در اینصورت به طور متوسط و میانگین اوج خورشیدی ساعت ۲۱:۲۲ روز ۱۳ تیرماه ( ۴ ژوئیه ) و حضیض خورشیدی ساعت ۱:۵۳ روز ۱۴ دیماه ( ۴ ژانویه ) می باشد. روز و ساعت اوج و حضیض زمین در چند سال گذشته و آینده در جدول زیر آمده است:[ ۳]
اوج خورشیدی حداکثر تا ۱۵۲٬۰۹۷٬۷۰۰ کیلومتر ( ۱٫۰۱۶۷۱ واحد نجومی ) و حضیض حداقل تا ۱۴۷٬۰۹۸٬۰۷۰ کیلومتر ( ۰٫۹۸۳۲۹ واحد نجومی ) است. این دو نقطه با حفظ قرینگی و تقابل هم بر روی مدار زمین به تدریج جابجا می شوند، نقطه حضیض خورشیدی در سال ۲۰۰۰م بر ۲۸۲٫۸۹۵ درجه مداری بوده که تا سال ۲۰۱۲م به ۲۸۳٫۰۶۷ درجه مداری کشیده شده است. [ ۲]
wiki: اوج و حضیض