اوباشگری (رفتار جانوری). اوباشگری ( به انگلیسی: Mobbing ) در جانوران یک سازگاری ضدشکار است که در آن افراد گونه های طعمه با حمله یا آزار و اذیت یک شکارگر، معمولاً برای محافظت از فرزندان خود، شکارگر را مورد اوباشگری و آزار و اذیت قرار می دهند. یک تعریف ساده از اوباشگری مجموعه ای از افراد در پیرامون یک شکارگر بالقوه خطرناک است. [ ۱] این رفتار اغلب در پرندگان دیده می شود، اگرچه در بسیاری از جانوران دیگر مانند میرکت و برخی از گاویان نیز دیده می شود. [ ۲] [ ۳] در حالی که اوباشگری در بسیاری از گونه ها به طور مستقل تکامل یافته است، اما تنها در افرادی که بچه هایشان اغلب شکار می شوند، وجود دارد. [ ۲] این رفتار ممکن است مکمل سازگاری های دیدگریزی در فرزندان خود باشد، مانند استتار و پنهان شدن. ممکن است اوباشگری برای احضار افراد مجاور برای همکاری در حمله استفاده شود.
کنراد لورنتس، در کتاب خود دربارهٔ پرخاشگری ( ۱۹۶۶ ) ، اوباشگری در میان پرندگان و جانوران را به غریزه های منتسب به مبارزه داروینیان برای بقا نسبت داد. از نظر او، انسان ها در معرض انگیزه های ذاتی مشابهی هستند، اما می توانند آنها را تحت کنترل عقلانی قرار دهند ( به اوباش مراجعه کنید ) . [ ۴]
تفسیر دیگر شامل استفاده از نظریه علامت دهی و احتمالاً اصل آوانس است. در اینجا ایده این است که یک پرنده اوباشگر، با قرار دادن ظاهراً خود در معرض خطر، وضعیت و سلامت خود را به گونه ای نشان می دهد که توسط شرکای احتمالی ترجیح داده شود. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکنراد لورنتس، در کتاب خود دربارهٔ پرخاشگری ( ۱۹۶۶ ) ، اوباشگری در میان پرندگان و جانوران را به غریزه های منتسب به مبارزه داروینیان برای بقا نسبت داد. از نظر او، انسان ها در معرض انگیزه های ذاتی مشابهی هستند، اما می توانند آنها را تحت کنترل عقلانی قرار دهند ( به اوباش مراجعه کنید ) . [ ۴]
تفسیر دیگر شامل استفاده از نظریه علامت دهی و احتمالاً اصل آوانس است. در اینجا ایده این است که یک پرنده اوباشگر، با قرار دادن ظاهراً خود در معرض خطر، وضعیت و سلامت خود را به گونه ای نشان می دهد که توسط شرکای احتمالی ترجیح داده شود. [ ۵]
wiki: اوباشگری (رفتار جانوری)
