اوجه
لغت نامه دهخدا
اوجه. [ اَ ج ُه ْ ] ( ع اِ ) ج ِ وجه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به وجه شود.
اوجه. [ ] ( اِ ) نام درختی است. نارون. اوجا. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به اوجا و نارون شود.
فرهنگ فارسی
نام درختی است . نارون اوجا
فرهنگ عمید
گویش مازنی
/o je/ او جا
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید