او - بوت نوع ۷ ( به آلمانی: U - Boot - Klasse VII ) نوعی از او - بوت های کریگس مارینه، نیروی دریایی آلمان در جریان جنگ جهانی دوم بود.
او - بوت نوع ۷ با ۷۰۴ فروند تولید شده پر تولیدترین نوع زیردریایی در طول تاریخ است. این شمار معادل ۶۱ درصد از مجموع ۱۱۵۲ او - بوت ساخته شده برای کریگس مارینه در طول حاکمیت رایش سوم بین سال های ۱۹۳۵ تا ۱۹۴۵ بود. [ ۱]
تنها نمونه بازمانده، او - ۹۹۵، در یادبود نیروی دریایی در لابوه در شلسویگ - هولشتاین به نمایش گذاشته شده است.
با آغاز تلاش آلمان برای تولید ناوگان او - بوت ها مدل هایی با عنوان های نوع ۱ تا ۶ طراحی گردید اما همگی به نفع نوع ۷ که بر اساس مدل موفق UBIII جنگ جهانی اول طراحی شده بود، رد شدند. [ ۲] در کنفرانس روز ۱۰ ژانویه سال ۱۹۳۵ طرح یک او - بوت ۵۵۰ تنی تحت عنوان «قایق موتوریزه آزمایشی ۷» ( MVB VII ) ارائه گشت. [ ۳] مدتی بعد پیشوند MBV از عنوان آن حذف شد. [ ۲]
او - بوت نوع ۷ دارای یک بدنه بود. بدنه فشار در قسمت هایی بخش بیرونی بدنه را تشکیل می داد. تفاوت اساسی این نوع با طراحی های پیشین قرار گرفتن ذخیره سوخت درون بدنه فشار به جای محفظه تعادل بود که محافظت بیشتری برای آن فراهم می آورد. [ ۴] او - بوت به گونه ای طراحی شده بود که بیشتر طول آن جلوی موتورخانه باشد تا عملکرد آن در دریا را بهبود ببخشد. بدین طریق به شکل قابل ملاحظه ای مدت زمان رفتن به زیر سطح به تنها ۳۰ ثانیه تقلیل میافت. [ ۵] یک محفظه تعادل یگانه در مرکز، دو محفظه تعادل در خارج از بدنه فشار در جلو و عقب و دو محفظه تعادل زینی شکل در اطراف این نوع او - بوت قرار داشتند. بین عرشه و و سقف بدنه موارد متعددی از جمله جایگاه یک توپ، محفظه مهمات آن توپ، یک قایق و محفظه اژدرهای اضافه تعبیه شد. یک توپ ۸۸ میلی متری دریایی در جلوی عرشه و جلوی برجک دیدبانی و یک توپ ۲۰ میلی متری ضدهوایی در پشت توپ قرار گرفته بود. [ ۴] تسلیحات اصلی شامل چهار اژدرانداز در دماغه و یک اژدرانداز در پشت بر روی عرشه بالایی می شد. [ ۳] اژدرهای مورد استفاده غالباً از نوع گه۷آ و گه۷ایی بودند. درون او - بوت به هفت قسمت تقسیم می شد: ۱ - محفظه پیشین اژدر و اتاقک خدمه ۲ - اقامتگاه افسران ۳ - اتاقک هدایت در زیر برجک ۴ - اقامتگاه خدمه ارشد ۵ - موتورخانه دیزل ۶ - موتورخانه الکتریکی ۷ - محفظه پسین اژدر ( گاهی در اتصال به موتورخانه الکتریکی ) [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو - بوت نوع ۷ با ۷۰۴ فروند تولید شده پر تولیدترین نوع زیردریایی در طول تاریخ است. این شمار معادل ۶۱ درصد از مجموع ۱۱۵۲ او - بوت ساخته شده برای کریگس مارینه در طول حاکمیت رایش سوم بین سال های ۱۹۳۵ تا ۱۹۴۵ بود. [ ۱]
تنها نمونه بازمانده، او - ۹۹۵، در یادبود نیروی دریایی در لابوه در شلسویگ - هولشتاین به نمایش گذاشته شده است.
با آغاز تلاش آلمان برای تولید ناوگان او - بوت ها مدل هایی با عنوان های نوع ۱ تا ۶ طراحی گردید اما همگی به نفع نوع ۷ که بر اساس مدل موفق UBIII جنگ جهانی اول طراحی شده بود، رد شدند. [ ۲] در کنفرانس روز ۱۰ ژانویه سال ۱۹۳۵ طرح یک او - بوت ۵۵۰ تنی تحت عنوان «قایق موتوریزه آزمایشی ۷» ( MVB VII ) ارائه گشت. [ ۳] مدتی بعد پیشوند MBV از عنوان آن حذف شد. [ ۲]
او - بوت نوع ۷ دارای یک بدنه بود. بدنه فشار در قسمت هایی بخش بیرونی بدنه را تشکیل می داد. تفاوت اساسی این نوع با طراحی های پیشین قرار گرفتن ذخیره سوخت درون بدنه فشار به جای محفظه تعادل بود که محافظت بیشتری برای آن فراهم می آورد. [ ۴] او - بوت به گونه ای طراحی شده بود که بیشتر طول آن جلوی موتورخانه باشد تا عملکرد آن در دریا را بهبود ببخشد. بدین طریق به شکل قابل ملاحظه ای مدت زمان رفتن به زیر سطح به تنها ۳۰ ثانیه تقلیل میافت. [ ۵] یک محفظه تعادل یگانه در مرکز، دو محفظه تعادل در خارج از بدنه فشار در جلو و عقب و دو محفظه تعادل زینی شکل در اطراف این نوع او - بوت قرار داشتند. بین عرشه و و سقف بدنه موارد متعددی از جمله جایگاه یک توپ، محفظه مهمات آن توپ، یک قایق و محفظه اژدرهای اضافه تعبیه شد. یک توپ ۸۸ میلی متری دریایی در جلوی عرشه و جلوی برجک دیدبانی و یک توپ ۲۰ میلی متری ضدهوایی در پشت توپ قرار گرفته بود. [ ۴] تسلیحات اصلی شامل چهار اژدرانداز در دماغه و یک اژدرانداز در پشت بر روی عرشه بالایی می شد. [ ۳] اژدرهای مورد استفاده غالباً از نوع گه۷آ و گه۷ایی بودند. درون او - بوت به هفت قسمت تقسیم می شد: ۱ - محفظه پیشین اژدر و اتاقک خدمه ۲ - اقامتگاه افسران ۳ - اتاقک هدایت در زیر برجک ۴ - اقامتگاه خدمه ارشد ۵ - موتورخانه دیزل ۶ - موتورخانه الکتریکی ۷ - محفظه پسین اژدر ( گاهی در اتصال به موتورخانه الکتریکی ) [ ۶]
wiki: او بوت نوع ۷