آهوی گرانت. آهوی گرانت[ ۱] یا غزال گرانت ( نام علمی: Nanger granti ) نام یک گونه از زیرخانواده شاخ درازیان است.
آهوی گرانت یا غزال گرانت معمولاً در شرق آفریقا یافت می شود، جایی که ارتفاع آن تا ۲۰۰۰ متر هم می رسد.
آهوهای گرانت به صورت فصلی در بخش بزرگی از محدوده خود مهاجرت می کنند، و مناطق مرتفع و با زهکشی مناسب را در طول فصل باران ترجیح می دهند، و در فصل های خشک تر به دره های پایین تر و علفزار می روند. آنها زیاد به آب وابسته نیستند و در نتیجه در جهت مخالف گونه های وابسته به آب مانند اهوی تامسون، گورخر و تاپی مهاجرت می کنند. با انجام این کار، غزال های گرانت از رقابت دوری می کنند و می توانند با پوشش گیاهی موجود در این محیط نیمه بیابانی زنده بمانند. با این حال در طول سال اغلب در مناطقی که منابع غذایی فراوانی وجود دارد، باقی می ماند. [ ۲]
آهوهای گرانت در بیشترین حالت تا ۱۲ سال عمر می کنند. [ ۲]
غزال های گرانت غزال های بزرگ و کم رنگ با شاخ ها و پاهای بلند هستند. آنها دارای یک شکل مستطیلی و سفید متمایز در قسمت عقبی خود هستند و یک نوار سیاه متضاد که روی ران کشیده می شود. آهوی تامسون با نام علمی ( Eudorcas thomsonii ) ، گونه ای نزدیک به آهوی گرانت هست، و دارای برخی ویژگی های فیزیکی مشابه هستند. هر دوی آنها رنگ سفیدی در قسمت عقبی بدن خود دارند، اما غزال های گرانت سفیدتر از غزال های تامپسون هستند. آهوی گرانت شاخ های بزرگتری نسبت به غزال های تامپسون دارد.
نرها و ماده ها هر دو شکل تقریباً مشابهی دارند. نرها بزرگتر از ماده ها هستند و شاخ های بلندتر و ضخیم تری دارند که بین ۵۰ تا ۸۰ سانتی متر متغیر است. شاخ های آن ها حلقه دار هستند. برخلاف نرها، ماده ها شاخ های کوچک تری ( ۳۰ تا ۴۰ سانتی متر ) دارند که نازک و متقارن هست. [ ۲]
از آنجایی که آهوهای گرانت در محیط های خشک زندگی می کنند، حفظ و مصرف آب برای بقای آنها بسیار مهم است. در حالی که غزال های تامسون از خنک سازی تبخیری به عنوان روشی برای کاهش دمای بدن استفاده می کند، غزال های گرانت اجازه می دهند دمای بدنشان با دمای هوا افزایش یابد و با کاهش دما، گرمای بدن را به هوای اطراف پراکنده می کند. در شب نیز ممکن است برگ هایی بخورند که در ساعات خنک تر و شبانه حاوی آب بیشتری هستند. اغلب رژیم غذایی آنها را برگ و ساقه تشکیل می دهد. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآهوی گرانت یا غزال گرانت معمولاً در شرق آفریقا یافت می شود، جایی که ارتفاع آن تا ۲۰۰۰ متر هم می رسد.
آهوهای گرانت به صورت فصلی در بخش بزرگی از محدوده خود مهاجرت می کنند، و مناطق مرتفع و با زهکشی مناسب را در طول فصل باران ترجیح می دهند، و در فصل های خشک تر به دره های پایین تر و علفزار می روند. آنها زیاد به آب وابسته نیستند و در نتیجه در جهت مخالف گونه های وابسته به آب مانند اهوی تامسون، گورخر و تاپی مهاجرت می کنند. با انجام این کار، غزال های گرانت از رقابت دوری می کنند و می توانند با پوشش گیاهی موجود در این محیط نیمه بیابانی زنده بمانند. با این حال در طول سال اغلب در مناطقی که منابع غذایی فراوانی وجود دارد، باقی می ماند. [ ۲]
آهوهای گرانت در بیشترین حالت تا ۱۲ سال عمر می کنند. [ ۲]
غزال های گرانت غزال های بزرگ و کم رنگ با شاخ ها و پاهای بلند هستند. آنها دارای یک شکل مستطیلی و سفید متمایز در قسمت عقبی خود هستند و یک نوار سیاه متضاد که روی ران کشیده می شود. آهوی تامسون با نام علمی ( Eudorcas thomsonii ) ، گونه ای نزدیک به آهوی گرانت هست، و دارای برخی ویژگی های فیزیکی مشابه هستند. هر دوی آنها رنگ سفیدی در قسمت عقبی بدن خود دارند، اما غزال های گرانت سفیدتر از غزال های تامپسون هستند. آهوی گرانت شاخ های بزرگتری نسبت به غزال های تامپسون دارد.
نرها و ماده ها هر دو شکل تقریباً مشابهی دارند. نرها بزرگتر از ماده ها هستند و شاخ های بلندتر و ضخیم تری دارند که بین ۵۰ تا ۸۰ سانتی متر متغیر است. شاخ های آن ها حلقه دار هستند. برخلاف نرها، ماده ها شاخ های کوچک تری ( ۳۰ تا ۴۰ سانتی متر ) دارند که نازک و متقارن هست. [ ۲]
از آنجایی که آهوهای گرانت در محیط های خشک زندگی می کنند، حفظ و مصرف آب برای بقای آنها بسیار مهم است. در حالی که غزال های تامسون از خنک سازی تبخیری به عنوان روشی برای کاهش دمای بدن استفاده می کند، غزال های گرانت اجازه می دهند دمای بدنشان با دمای هوا افزایش یابد و با کاهش دما، گرمای بدن را به هوای اطراف پراکنده می کند. در شب نیز ممکن است برگ هایی بخورند که در ساعات خنک تر و شبانه حاوی آب بیشتری هستند. اغلب رژیم غذایی آنها را برگ و ساقه تشکیل می دهد. [ ۲]
wiki: آهوی گرانت