آهن باتلاقی. باتلاق آهن نوعی از آهن تهنشین ناخالص است که در باتلاقها یا مرداب ها به وسیله واکنش های شیمیایی یا بیوشیمیایی اکسیداسیون آهن در محلول به وجود می آید. به طور کلی، سنگ معدن باتلاقی عمدتاً از اکسی هیدروکسید آهن، معمولاً از نوع گوتیت ( FeO ( OH ) ) تشکیل شده است.
آب های زیرزمینی آهن دار پس از مواجهه با محیط اکسیدکننده سطح معمولاً به عنوان چشمه ای اکسید شده با هیدروکسید آهن بیرون می آیند. سنگ معدن باتلاق اغلب از ترکیب گوتیت، مگنتیت، و وگ یا کوارتز رنگی تشکیل می شود. اکسیداسیون ممکن است از طریق کاتالیز شدن آنزیم ها توسط باکتری های آهن رخ دهد. مشخص نیست که آیا مگنتیت در اولین تماس با اکسیژن رسوب می کند و سپس با اکسید شدن به ترکیبات آهنی تبدیل می شود، یا اینکه آیا ترکیبات آهن در هنگام دفن شدن در زیر سطح رسوب و قرار گرفتن در معرض شرایط آنکسیک کاهش می یابند و پس از آمدن دوباره به سطح، دوباره اکسید می شوند.
آهن باتلاقی مانند سایر اکسیدهای آهن حاوی آب، تمایل خاصی به فلزات سنگین دارد. [ ۱] این تمایل همراه با ساختار متخلخل و سطح ویژه بالای آهن باتلاقی آن را به یک جاذب طبیعی خوب تبدیل کرده است. [ ۲] این ویژگی ها همراه با ارزان بودن آهن باتلاقی، مشوق هایی برای استفاده از آن در فناوری های حفاظت از محیط زیست هستند. [ ۲]
آهن استخراج شده از سنگ معدن باتلاقی اغلب حاوی سیلیکات های باقی مانده است که می تواند یک پوشش شیشه ای ایجاد کند که تا حدی مقاومت در برابر زنگ زدگی ایجاد می کند.
آهن به باتلاق هایی با آب های زیرزمینی آهن دار با میزان اکسیژن محلول کم و با pH پایین حمل می شود و از طریق چشمه ها، همراه با ساختارهای شکستگی یا جاهایی که آب های زیرزمینی به جریان های سطحی می رسند، به روی سطح زمین می آیند. [ ۳] سپس آهن موجود در آب توسط اکسیژن محلول یا از طریق فرایند آنزیم کاتالیزوری به وسیله باکتری های آهن ( به عنوان مثال باکتری های Thiobacillus ferrooxidans و Thiobacillus thiooxidans ) اکسید شده. این باکتری ها آهن را به عنوان بخشی از فرایندهای زندگی خود خالص سازی می کنند. [ ۳] این تغییر حالت اکسیداسیون باعث رسوب مواد جامد آهن ریزدانه در نزدیکی نقطه تخلیه آب های زیرزمینی می شود. [ ۳] انواع مواد معدنی آهن، مانند گوتیت، مگنتیت، هماتیت، شورتمانیت، و جامدات آمورف غنی از آهن - آلومینیوم - سولفات می توانند از طریق اکسیداسیون آهن در شرایط اسیدی موجود تشکیل شوند. همه فتوسنتز کننده ها نقش دوگانه ای را به عنوان تولیدکننده اکسیژن و در نتیجه اکسید کننده های غیرفعال آهن و به عنوان سطوحی که آهن می تواند به آن ها جذب یا متصل شود، ایفا می کنند. این باعث می شود که گیاهان آبزی به شدت با یک لخته نارنجی روشن از آهن ( III ) اکسید - هیدروکسید در نزدیکی نقطه ای که گاز اکسیژن از گیاهان آزاد می شود، پوشیده شوند. عواملی مانند زمین شناسی محلی، کانی شناسی سنگ ریشه، ترکیبات آب زیرزمینی، و میکروب ها و گیاهان فعال ژئوشیمیایی بر شکل گیری، رشد و تداوم آهن های باتلاقی های تأثیر می گذارند. آهن باتلاقی یک منبع تجدید پذیر است. از هر باتلاق می توان تقریباً یک بار در هر نسل استفاده کرد. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآب های زیرزمینی آهن دار پس از مواجهه با محیط اکسیدکننده سطح معمولاً به عنوان چشمه ای اکسید شده با هیدروکسید آهن بیرون می آیند. سنگ معدن باتلاق اغلب از ترکیب گوتیت، مگنتیت، و وگ یا کوارتز رنگی تشکیل می شود. اکسیداسیون ممکن است از طریق کاتالیز شدن آنزیم ها توسط باکتری های آهن رخ دهد. مشخص نیست که آیا مگنتیت در اولین تماس با اکسیژن رسوب می کند و سپس با اکسید شدن به ترکیبات آهنی تبدیل می شود، یا اینکه آیا ترکیبات آهن در هنگام دفن شدن در زیر سطح رسوب و قرار گرفتن در معرض شرایط آنکسیک کاهش می یابند و پس از آمدن دوباره به سطح، دوباره اکسید می شوند.
آهن باتلاقی مانند سایر اکسیدهای آهن حاوی آب، تمایل خاصی به فلزات سنگین دارد. [ ۱] این تمایل همراه با ساختار متخلخل و سطح ویژه بالای آهن باتلاقی آن را به یک جاذب طبیعی خوب تبدیل کرده است. [ ۲] این ویژگی ها همراه با ارزان بودن آهن باتلاقی، مشوق هایی برای استفاده از آن در فناوری های حفاظت از محیط زیست هستند. [ ۲]
آهن استخراج شده از سنگ معدن باتلاقی اغلب حاوی سیلیکات های باقی مانده است که می تواند یک پوشش شیشه ای ایجاد کند که تا حدی مقاومت در برابر زنگ زدگی ایجاد می کند.
آهن به باتلاق هایی با آب های زیرزمینی آهن دار با میزان اکسیژن محلول کم و با pH پایین حمل می شود و از طریق چشمه ها، همراه با ساختارهای شکستگی یا جاهایی که آب های زیرزمینی به جریان های سطحی می رسند، به روی سطح زمین می آیند. [ ۳] سپس آهن موجود در آب توسط اکسیژن محلول یا از طریق فرایند آنزیم کاتالیزوری به وسیله باکتری های آهن ( به عنوان مثال باکتری های Thiobacillus ferrooxidans و Thiobacillus thiooxidans ) اکسید شده. این باکتری ها آهن را به عنوان بخشی از فرایندهای زندگی خود خالص سازی می کنند. [ ۳] این تغییر حالت اکسیداسیون باعث رسوب مواد جامد آهن ریزدانه در نزدیکی نقطه تخلیه آب های زیرزمینی می شود. [ ۳] انواع مواد معدنی آهن، مانند گوتیت، مگنتیت، هماتیت، شورتمانیت، و جامدات آمورف غنی از آهن - آلومینیوم - سولفات می توانند از طریق اکسیداسیون آهن در شرایط اسیدی موجود تشکیل شوند. همه فتوسنتز کننده ها نقش دوگانه ای را به عنوان تولیدکننده اکسیژن و در نتیجه اکسید کننده های غیرفعال آهن و به عنوان سطوحی که آهن می تواند به آن ها جذب یا متصل شود، ایفا می کنند. این باعث می شود که گیاهان آبزی به شدت با یک لخته نارنجی روشن از آهن ( III ) اکسید - هیدروکسید در نزدیکی نقطه ای که گاز اکسیژن از گیاهان آزاد می شود، پوشیده شوند. عواملی مانند زمین شناسی محلی، کانی شناسی سنگ ریشه، ترکیبات آب زیرزمینی، و میکروب ها و گیاهان فعال ژئوشیمیایی بر شکل گیری، رشد و تداوم آهن های باتلاقی های تأثیر می گذارند. آهن باتلاقی یک منبع تجدید پذیر است. از هر باتلاق می توان تقریباً یک بار در هر نسل استفاده کرد. [ ۳]
wiki: آهن باتلاقی