اهل قبله

[ویکی شیعه] اَهل قِبله اصطلاحی فقهی است و منظور از آن تمامی کسانی هستند که کعبه را قبله خود می دانند. در کتاب های فقهی احکامی برای اهل قبله در نظر گرفته شده است؛ مانند اینکه تکفیر آنان جایز نیست.
اهل قبله اصطلاحی فقهی است. منظور از آن کسی است که منتسب به دین اسلام باشد. همچنین تمامی فِرَق مسلمانان که کعبه را قبله خود می دانند و به سمت آن نماز می خوانند، اهل قبله اند.
گفته شده است مسلمانان قبل از جنگ جمل، احکام جنگ با اهل قبله را نمی دانستند و آن را از حضرت علی(ع) آموختند. در برخی روایات به این مضمون اشاره شده است. از اهل قبله در کتاب های فقهی در باب های جهاد، صید و ذباحه، سوق المسلمین، احکام اموات و تکفیر سخن به میان آمده است. از نظر فقهای شیعه و فقهای اهل سنت، ذبیحه اهل قبله حلال است و تکفیر و کشتن اسیرانِ آنان جایز نیست. اما تعدادی از سلفیان و وهابی ها با آنکه شیعیان را از اهل قبله می دانند، آنان را تکفیر می کنند. همچنین گروه هایی از پیروان برخی از فرقه های اسلامی به یکدیگر نسبت تکفیر داده اند.