انیاک

اِنیاک (ENIAC)
(کوته نوشت عبارت Electronic Numerical Integrator And Computer) نام اولین رایانه دیجیتال همه منظوره که در ابتدا به سفارش ارتش ایالات متحده برای محاسبه مسیر گلوله های خمپاره توسط جان ماوچلیفیزیکدان امریکایی و جان پرسپراکرتمهندس برق، در ۱۹۴۶ در دانشگاه پنسیلوانیا ساخته شد. برخلاف رایانه های امروزی که از ریزپردازنده استفاده می کنند، در انیاک از لامپ های خلاء برای پردازش داده ها استفاده می شد. انیاک محاسباتش را در مبنای دَه (به جای مبنای دو) انجام می داد و می توانست حدود ۵هزار محاسبه در ثانیه انجام دهد، یعنی حدوداً ۱۰هزار بار کندتر از رایانه های امروزی. برنامه ها و داده ها به صورت دستی و با عوض کردن سیم کشی ها به انیاک داده می شد. بعد ها IBM ماشینی طراحی کرد که داده ها و برنامه ها را به وسیله کارت های سوراخ شده به انیاک می داد و خروجی را نیز به صورت کارت های سوراخ شده از آن می گرفت. اگرچه انیاک اولین ماشینی بود که در مقیاس بزرگ برای انجام محاسبات به کار گرفته شد، ولی نمی توان آن را اولین رایانه الکترونیک به حساب آورد؛ چراکه در سال های ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۲، جان اتاناسوف، پروفسور ریاضیات و فیزیک دانشگاه ایوا اولین رایانه دیجیتالی را طراحی کرد که محاسبات را در مبنای دو انجام می داد و عملکرد آن بسیار به رایانه های امروزی نزدیک بود.