[ویکی اهل البیت] انگشتر حلقه ای است از طلا یا نقره که معمولاً سنگی قیمتی بر آن جای دارد و در یکی از انگشتان قرار می گیرد. پیروان هر کیش و مذهبی برای خود نشانه ای دارند که با آن شناخته می شوند؛ چنانکه مسیحیان صلیب و هندوها و بوداییان خال سرخ در پیشانی و موهای مخصوص دارند.
اهل ایمان نیز با علاماتی شناخته می شوند. یکی از این علامات، انگشتر بدست راست کردن است. امام حسن عسکری علیه السلام می فرماید: نشانه های مومن، پنج چیز است: پنجاه و یک رکعت نمازگزاردن، زیارت اربعین، انگشتر بدست راست کردن جبین را در سجده بر خاک نهادن خواندن «بسم الله الرحمن الرحیم» با صدای بلند.
استفاده از انگشتر، سنتی است که رسول گرامی اسلام به آن اهمیت می داد و پس از نبی مکرم، اهل بیت علیهم السلام و پیروان آنان بر انجام دادن این سنت محمدی صلی الله علیه و آله اصرار ورزیدند. وقتی رسول خدا صلی الله علیه و آله شریعت خویش را به مردم ابلاغ کرد، در اواخر سال ششم هجری به پادشاهان و امپراتوران بزرگ عصر خود نامه هایی نگاشت و آنان را به پذیرش دین حق دعوت کرد. آنگاه برای رسمی ساختن نامه ها دستور داد انگشتری بسازند و نامش را بر آن بنویسند تا بدین وسیله نامه ها را مهر زند.
این انگشتر که گویا اولین انگشتر پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله بود، همواره تا آخر عمر مبارک حضرت مورد استفاده قرار می گرفت. پس از او امامان معصوم علیهم السلام نیز به «تختم» مقید بودند و یک یا چند انگشتر داشتند. انگشتر در ابتدای کار علاوه بر ثواب، جهت رسمیت بخشیدن به نامه ها و مهر کردن آن مورد استفاده قرار می گرفت. به تدریج این سنت محمدی در میان خلفا و سلاطین به گونه ای دیگر رایج شد. برخی از آنان از انگشترهای گرانبها و آن هم چه بسا به قصد فخرفروشی و تجمل استفاده می کردند. به تدریج مهرها از انگشتر جدا شد و نگهداری مهر سلطنتی یکی از پست های دربار شد.
علما و مراجع تقلید نیز در پاسخ نامه های شیعیان نوشته خود را مهر می زدند و به سبب اهمیت و ارزش مهر در حفظ آن می کوشیدند.
انگشتر بدست کردن یک سنت اسلامی است و در روایات «تختم» خوانده شده است. ائمه اطهار علیهم السلام بر این سنت تاکید ورزیده، در مورد جنس انگشتر، نوع نگین و نقش آن به تفصیل سخن گفته اند. از آنجا که امروزه تهاجم فرهنگی دشمنان شریعت به روشهای مختلف، جامعه را در معرض انحراف قرار داده و حتی نوع زیور و پوشش مسلمانان را دگرگون ساخته است، جا دارد سنت و اخلاق ائمه علیهم السلام در پوشش، ترویج گردد. بسی زشت است که مردان مسلمان انگشتر طلا بدست کنند و حرمت آن را ندانند.
بدیهی است آنچه از زبان پیامبران و امامان علیهم السلام درباره فضیلت انگشتر و نوع نگین و نوشته آن نقل شده، بدون عنایت به این اصول، قانع کننده نیست و چه بسا شبهاتی را بر اذهان مستولی می سازد:
اهل ایمان نیز با علاماتی شناخته می شوند. یکی از این علامات، انگشتر بدست راست کردن است. امام حسن عسکری علیه السلام می فرماید: نشانه های مومن، پنج چیز است: پنجاه و یک رکعت نمازگزاردن، زیارت اربعین، انگشتر بدست راست کردن جبین را در سجده بر خاک نهادن خواندن «بسم الله الرحمن الرحیم» با صدای بلند.
استفاده از انگشتر، سنتی است که رسول گرامی اسلام به آن اهمیت می داد و پس از نبی مکرم، اهل بیت علیهم السلام و پیروان آنان بر انجام دادن این سنت محمدی صلی الله علیه و آله اصرار ورزیدند. وقتی رسول خدا صلی الله علیه و آله شریعت خویش را به مردم ابلاغ کرد، در اواخر سال ششم هجری به پادشاهان و امپراتوران بزرگ عصر خود نامه هایی نگاشت و آنان را به پذیرش دین حق دعوت کرد. آنگاه برای رسمی ساختن نامه ها دستور داد انگشتری بسازند و نامش را بر آن بنویسند تا بدین وسیله نامه ها را مهر زند.
این انگشتر که گویا اولین انگشتر پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله بود، همواره تا آخر عمر مبارک حضرت مورد استفاده قرار می گرفت. پس از او امامان معصوم علیهم السلام نیز به «تختم» مقید بودند و یک یا چند انگشتر داشتند. انگشتر در ابتدای کار علاوه بر ثواب، جهت رسمیت بخشیدن به نامه ها و مهر کردن آن مورد استفاده قرار می گرفت. به تدریج این سنت محمدی در میان خلفا و سلاطین به گونه ای دیگر رایج شد. برخی از آنان از انگشترهای گرانبها و آن هم چه بسا به قصد فخرفروشی و تجمل استفاده می کردند. به تدریج مهرها از انگشتر جدا شد و نگهداری مهر سلطنتی یکی از پست های دربار شد.
علما و مراجع تقلید نیز در پاسخ نامه های شیعیان نوشته خود را مهر می زدند و به سبب اهمیت و ارزش مهر در حفظ آن می کوشیدند.
انگشتر بدست کردن یک سنت اسلامی است و در روایات «تختم» خوانده شده است. ائمه اطهار علیهم السلام بر این سنت تاکید ورزیده، در مورد جنس انگشتر، نوع نگین و نقش آن به تفصیل سخن گفته اند. از آنجا که امروزه تهاجم فرهنگی دشمنان شریعت به روشهای مختلف، جامعه را در معرض انحراف قرار داده و حتی نوع زیور و پوشش مسلمانان را دگرگون ساخته است، جا دارد سنت و اخلاق ائمه علیهم السلام در پوشش، ترویج گردد. بسی زشت است که مردان مسلمان انگشتر طلا بدست کنند و حرمت آن را ندانند.
بدیهی است آنچه از زبان پیامبران و امامان علیهم السلام درباره فضیلت انگشتر و نوع نگین و نوشته آن نقل شده، بدون عنایت به این اصول، قانع کننده نیست و چه بسا شبهاتی را بر اذهان مستولی می سازد:
wikiahlb: انگشتر_به_دست_کردن