انگدان

انگدان (گیاه). انگدان ( نام علمی: Levisticum officinale ) گیاهی است علفی و دارای ساقه ضخیم استوانه است به قطر سه تا چهار سانتیمتر و به ارتفاع یک تا دو متراست. این گیاه برگهایی ضخیم، گوشتدار، منقسم به برگچه هایی با ظاهر لوزی شکل و دندانه های نامساوی به رنگ سبز تیره و منتهی به دمبرگ استوانه ای مشخص دارد.
گلهای انجدان رومی بسیار کوچک به ابعاد سه میلی متر، به رنگ زرد و مجتمع به صورت چتر مرکب به دوازده شعاع نابرابر هستند و زنبورعسل از گلهای آن، غذای پرارزشی به دست می آورد. قسمت مورد استفاده گیاه ریشه آن است که بویی معطر و طعمی تلخ، گزنده و کمی شیرین دارد و دارای خواص دارویی بسیار است. انجدان معرب انگدان است.
ریشه انجدان رومی معده را تقویت می کند و هضم کننده غذاست و مصرف آن در نارسایی های کبدی و کلیوی مؤثر است.
این گیاه با نام دیگر کاشم در از بین بردن بیماریهای پوست مفید است و ضعف عمومی را برطرف می کند. مصرف انجدان رومی در آب آوردن بافت های بدن، آب آوردن قوزک پا، ورم کلیه، ورم مثانه، دفع ادرار، رماتیسم مؤثر ذکر شده است.
این گیاه درمیان سبزی های اروپایی ها جایگاه ویژه ای دارد. مزهٔ آن مانند کرفس است.
انتشار جغرافیایی این گیاه در مناطقی مانند مازندران، گیلان، آذربایجان، تهران و خراسان، کهگیلویه وبویراحمد ذکر شده است. مرکز پیدایش این گیاه انجدان اراک بوده وروستایی به همین نام در استان مرکزی وجود دارد.