خودداری
نپذیرفتن
آرش بی سِدا
انکاردَن: نپذیرفتن، منکر شدن
نیکاردَن: انکار کردن
انکار: از پارسی میانه/ پهلویک nakirāy: ( حاشا کننده، منکر ) ، nakīrāyih: ( حاشا، انکار ) و nikēray: ( خوددار، منکر ) ، nikērāyih: ( نفی، رد، انکار ) ساخته شده است که آنهم ریشه در اوستیکnikara با همین چم دارد
... [مشاهده متن کامل]
پیشوند �اَن�� در انکار= ( اَن/نا کار ) ناییک ساز است
سوهشِ انکاردنی: هِسِ نپذیرفتنی
( denying ) =هم سنگ این واژه در زبان پهلوی هست= ( Nakkīrā ) نکیرآ=این واژه با گپ گروه ( الفبای ) اوستایی اینگونه نوشته می شود
( 𐬥𐬀𐬐𐬐𐬍𐬭𐬁 ) گپ گروه اوستایی شاید بتوان گفت که بوندگ ترین ( کامل ترین ) باشد اندر الفبای زبان های جهان.
ارندان
بی سِدا
انکار= ناکار: از کار انداختن: اَن کار
پیشوند های" ان"/ ناییک ساز ( منفی ساز ) هستند که می توان " ان" را برای فنواژهها بکار بُرد
انکاردن: نپذیرفتن، منکر شدن
نیکاردن: انکار کردن
انکار : راست نگفتن
شاید بتوان روایش گری به معنی درست انگاری دروغین را هم جایگزین نمود
ان در پارسی میانه پیشوند منفیساز بوده که تبدیل به ن و نا شده
مانند ان ایران= نا ایرانی در انگلیسی هم آنفالو وجود داره
کار هم که یه کلمه فارسی هست
ان در پهلوی پشوند منفی ساز
انکار یعنی کار نکرده
انکار ( بر وزن افعال، نکر ) از واژه پهلوی ساسانی ( فارسی میانه ) nakirāyih, nikērāyih با همین چم و معنی برساخته شده است، که آن هم ریشه در اوستایی Ni kara دارد.
پی رس ها:
- فرهنگ فارسی به پهلوی دکتر بهرام فره وشی، دیمه ۴۷
... [مشاهده متن کامل]
- فرهنگ کوچک زبان پهلوی از د. ن. مکنزی، ترجمه مهشید میر فخرایی، دیمه ۱۰۹
انکار = اَکَهتَش ، اَکَهتَش گاری
پِستاویدن = انکار کردن
پِستاوش = انکار
بن مایه: فرهنگ سه زبانه سغدی، انگلیسی، فارسی ، از شادروان استاد بدرالزمان قریب
کتمان کردن حقیقت. .
سلام بر همگی . .
به نظر من بعضی از عزیزان که میفرماین که این کلمه ی انکار شاید از ریشه ی اوستایی باشه که انگره مینو هست . برای من سوال هست که خب انگره مینو یعنی اندیشه بد. تاریکی . پلیدی . اما انکار یعنی مجهول کردن واقعیت با وجود دانستنش یا مردود کردن واقعیت یا پنهان کردن واقعیت . اما انگره از اولش مشخص و معلوم هست که معنی اش فکر بد هست چیز پنهانی معنیش نمیشه . چطور میشه این ها رو بهم ربط داد؟! یا اون دوست عزیزی که می فرماین گمان می رود که اگر کلمه انگر به فارسی امروزه می رسید انگار می شد . اما انگار که میشه فرض و تصور و به نظر آمدن ( حالا هم خوب و هم بد ) و بعضی وقت ها اینطور که معلوم هست معنی میده . این هم به نظر من کاملا متفاوت با انکار و انگره هست . . پس هیچ کدام نمیشه به هم ربط داد.
... [مشاهده متن کامل] درود بر شما اما به نظر من کلمه انگار و انکار کاملا با هم متفاوت هستن . انگار یعنی فرض و گمان . اما انکار یا منکر شدن یعنی نپذیرفتن . . .
اِنکار
آن گونه که دو تَن اَز کاربَران نِوِشته اَند گویا واژه ای پارسی ست که با اَنگرهَ به مینه یِ اَندیشه یِ بَد پِی وَند دارَد که بایِستی اَز نِگَر ریشه - وَ زبان شِناسی بیش تَر پَژوهیده وَ راست آزمایی شَوَد.
... [مشاهده متن کامل]
گُمان میرَوَد اَگَر واژه یِ اَنگرهَ به پارسیِ اِمروز می رِسید :
اِنگاردَن ( اِنگاشتَن ) نِوِشته وُ گُفته می شُد.
می تَوان این گونه فَهمید که اِنگاردَن ، نَفی یا نَفیَندِگی یا دودِلی وَ شَک داشتِگیِ رُخدادی ست ، هَمان گونه که ما دَر زَبانِ گَپ وُ گُفت می گوییم : اِنگار که . . . اینکه دَر اَنجام گِرِفتَنِ آن رویداد نااُستُوانیم.
پیش نَهاد دَر سورِشِ هَم ریشِگی با اَنگرهَ :
۱ - اِنکار = اِنگار ؛ مُنکِر = اِنگارَنده
واژه های هَم تَراز دیگَر با اِنکار :
۲ - زیرزَنَندِگی ، زیرزَدِگی ، زیرزَدِش ( زیرِ چیزی زَدَن )
۳ - ناخُستویی ( خُستویی = اِعتِراف )
واژه ی بَرساخته : خُستَن = اِعتِراف کَردَن
ناخُستَن = اِنکار کَردَن
گَردانِشِ خُستَن : خُسَنده ، خُسِش ، . . .
یا خُستیدَن : خُستَنده ، خُستِش. . .
واژه نامَک :
نااُستُوان = نامُطمَئِن # اَستُوان = مُطمَئِن
سورِش = صورَت
گَردانِش = صَرف ( دَستورِ زَبان )
بَرساخته ، بازآفَریده= جَعلی
اَفروزانِش ( توضیح ) : دَر زَبانِ اَرَبی :
آنچه خُدا می سازَد : خَلق = آفَرینی ؛
آنچه مَردُم می سازَد : جَعل = بازآفرینی ، بَرسازی
از سرِ خود واکردن
افزون بر �نپذیرفتن� یاد شده در بالا
نمونه:
هر چه به او گفتیم کارِ توست، از سرِ خود واکرد.
برای آمیخته واژه های �انکارپذیر� و �انکارناپذیر� می توان به ترتیب از آمیخته واژه های �ناپذیرفتنی� و �پذیرفتنی� سود جست. از دید من، نزدیک ترین واژه ی پارسی همتراز �انکار�، همانگونه که تنی چند از دیگر کاربران آن را یادآور شده اند، �نپذیرفتن� است.
رَد
قبول نکردن اشتباه و عذر و بهانه اوردن برای ان.
انکار ( Denial ) [اصطلاح اعتیاد]عدم پذیرش و یا درک اعتیاد و یا عدم تشخیص وپذیرفتن خطرات ناشی از اعتیاد.
انکار: [اصطلاح حقوق]در اصطلاح آئین دادرسی مدنی کسی که سندی علیه او ابراز شود و او مهر یا امضاء یا اثر انگشت منتسب به خود را نفی کند و آنها را از خود نداند این عمل را انکار گویند.
واژه ی " no " و واژه ی " انکار " از یک ریشه ی هند و اروپایی هستند . ریشه ی این دو لغت پس از آنکه به زبان انگلیسی وارد شد به " no " تبدیل شد و به زبان عربی وارد شد به " انکار " تغییر شکل داد .
... [مشاهده متن کامل] نپذیرفتن چیزی که باید بپذیریم
پادپذیری
شاید این واژه ریشه ایرانی دارد:
"انگره مینو" در اوستا هستش
توجیحی برای جلوگیری از رشدوتغییر
نپذیرفتن واقعیت
حاشا کردن
واقول_دبه
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ٢٩)
