انشان

آنشان (چین). آنشان ( به چینی: 鞍山 به انگلیسی: Ānshān ) یکی از شهرهای کشور جمهوری خلق چین است. جمعیت آن در سال ۲۰۰۸ میلادی برابر ۱، ۱۹۰، ۸۱۰ نفر تخمین زده شده است [ ۱] . جمعیت آن با حومه بیش از سه میلیون و پانصد و هشتاد هزار نفر است [ ۲] .
آنشان سومین شهر بزرگ استان لیائونینگ در شمال شرقی چین است.

آنشان. آنْشان (Anshan)
شهری در استان لیائونینگ۱، چین، به فاصلۀ ۸۹ کیلومتری جنوب شرقی شنیانگ۲. جمعیت آن ۱,۴۳۰,۰۰۰ نفر است (۱۹۹۴). مجتمع آهن و فولاد این شهر در ۱۹۱۸ شروع به کار کرد، و ژاپنی ها آن را توسعه دادند، روس ها تجهیزات آن را باز کردند و حکومت کمونیستی چین مجدداً آن را راه اندازی کرد. تولید سالانۀ فولاد این کارخانه حدود ۸میلیون تن است. مواد شیمیایی، تراکتور، و ماشین آلات از دیگر تولیدات آنشان به شمار می رود. آنشان در ۱۳۸۷م بنا و در قرن ۱۶ دارای استحکامات دفاعی شد. در قیام مشت زنان۳ (۱۹۰۰)، جنگ روسیه و چین۴ (۱۹۰۴ـ۱۹۰۵)، و جنگ چین و ژاپن۵ (۱۹۳۷ـ۱۹۴۵) به شدت آسیب دید. در شرق این شهر، ناحیۀ تماشایی چیانشان۶ (هزارکوه۷) قرار دارد که به سبب جنگل ها و تپه های باشکوهش به منزلۀ منطقۀ حفاظت شده به ثبت رسیده است.

اَنْشان
(یا: اَنزان) شهری باستانی و مهم در عیلام. محوطۀ باستانی تل ملیان در ناحیۀ بیضای استان فارس در حدود ۴۶کیلومتری شمال شیراز و ۴۶کیلومتری غرب تخت جمشید قرار دارد. کشف آجری کتیبه دار با خط اکدی تل ملیان را همان انشان باستان معرفی کرد. بر پایۀ اسناد سومری و اکدی به نظر می رسد که در اواخر هزارۀ ۳پ م قدرت سیاسی در عیلام به سه قسمت شده بود: شوش و جلگۀ خوزستان تحت نفوذ سلسلۀ سوم اور، انشان خودمختار، و سیماش مستقل. شوتروک ناهونتۀ دوم، دومین پادشاه دوران عیلام جدید (حک: ۷۱۶ـ ۶۹۹پ م)، به توسعۀ قلمرو عیلام پرداخت و لقب شاه انشان و عیلام به خود داد. گویا پارسیان در حدود ۷۰۰پ م از شمال و از راه دشت های مرکزی فلات ایران مستقیماً به منطقه وارد شدند و پس از شکست عیلام از آشور بانی پال، پادشاه مقتدر آشور، در ۶۴۰پ م، توانستند در ناحیۀ انشان پادشاهی پارس را تشکیل دهند. در عهد عتیق از انشان با نام انزان یاد شده. براساس عهد عتیق، گوتیان و منداییان با کوروش، در انزان متحد شدند و به بابل تاختند. کوروش کبیر در استوانه ای گِلی که در ویرانه های بابل یافت شده (۱۸۷۷)، خود را شاه سومر و انزان نامیده است.