انرژی کشندی ( به انگلیسی: Tidal power ) یا انرژی جزر و مد شکلی از انرژی آبی است که از تبدیل نیروی جزر و مد به تولید انرژی الکتریکی بدست می آید. انرژی جزر و مد یک منبع تجدیدپذیر است.
گرچه هنوز استفاده از انرژی جزر و مد فراگیر نشده اما می تواند یکی از منابع تولید برق آینده باشد. وقوع جزر و مد بهتر از انرژی باد و انرژی خورشیدی قابل پیش بینی است. در میان منابع انرژی های تجدیدپذیر، استفاده از انرژی کشندی همیشه با مشکل هزینهٔ بالا و محدودیت در مکان های با کشند شدید یا سرعت بالای جریان آب روبرو بوده است.
با این وجود، بسیاری از پیشرفت های اخیر در طراحی ( مانند نیروگاه کشند دینامیکی، تالاب های کشندی ) و هم در تکنولوژی توربین ( مانند توربین های جدید محوری و کراس فلو ) نشان می دهد که کل برق کشندی موجود ممکن است از آنچه تا پیش از این فرض می شد بسیار بیشتر باشد و ممکن است هزینه های اقتصادی و زیست محیطی آن هم به سطح قابل رقابتی کاهش یابد.
از نظر تاریخی آسیاب هایی که از انرژی کشندی بهره می گرفته اند هم در اروپا و هم در سواحل شرقی آمریکای شمالی وجود داشته اند. آب ورودی در استخرهای بزرگی ذخیره می شدند و در هنگام فروکش کردن مد چرخ های آبی را به چرخش درمی آوردند که از این نیروی مکانیکی برای آرد کردن غلات استفاده می شده است. [ ۱] تاریخ اولین آسیاب ها به سده های میانی و حتی به روم باستان بر می گردد. تنها در سدهٔ نوزدهم بود که فرایند استفاده از آب های ریزان و توربین های چرخان برای تولید برق در آمریکا و اروپا معرفی شد.
نیروگاه کشندی رانس اولین نیروگاه کشندی در مقیاس بزرگ است که در سال ۱۹۶۶ مورد بهره برداری شد.
جزر و مد در اثر کشش جاذبه ای ماه و خورشید و چرخش زمین به وجود می آید و استفاده از انرژی آن که یکی از اشکال انرژی های دریایی است در حال گسترش است. نزدیک سواحل دریا، در جهان مناطقی هست که سطح آب می تواند تا ۲۴ متر به بالا کشیده شود. تنها حدود ۲۴ نقطه در جهان وجود دارد که دارای شرایط مناسب و حدود جزر و مدهایی با ارتفاع کافی ( حدود ۶ متر به بالا ) برای تولید انرژی که از دیدگاه اقتصادی مقرون به صرفه باشد. ساده ترین سیستم تولید نیرو برای دستگاه های جزر و مدی شامل سدی به صورت مانع در عرض مدخل کولاب در حاشیهٔ دریا است. هنگام جزر و مدهای بزرگ دروازه های آبگیر مانع، اجازهٔ ورود آب را به طرف جزرومد می دهد و آب را از میان سیستم توربین خروجی عبور می دهد. این زمان را که بین بالاترین نقطهٔ مد و پایین ترین نقطهٔ جزر وجود دارد در زبان انگلیسی «ebb tide» می گویند. سیستم های دو راهه ای هم برای تولید برق در هنگام مد و هم در هنگام جزر وجود دارد که بازده سیستم را بیشتر می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگرچه هنوز استفاده از انرژی جزر و مد فراگیر نشده اما می تواند یکی از منابع تولید برق آینده باشد. وقوع جزر و مد بهتر از انرژی باد و انرژی خورشیدی قابل پیش بینی است. در میان منابع انرژی های تجدیدپذیر، استفاده از انرژی کشندی همیشه با مشکل هزینهٔ بالا و محدودیت در مکان های با کشند شدید یا سرعت بالای جریان آب روبرو بوده است.
با این وجود، بسیاری از پیشرفت های اخیر در طراحی ( مانند نیروگاه کشند دینامیکی، تالاب های کشندی ) و هم در تکنولوژی توربین ( مانند توربین های جدید محوری و کراس فلو ) نشان می دهد که کل برق کشندی موجود ممکن است از آنچه تا پیش از این فرض می شد بسیار بیشتر باشد و ممکن است هزینه های اقتصادی و زیست محیطی آن هم به سطح قابل رقابتی کاهش یابد.
از نظر تاریخی آسیاب هایی که از انرژی کشندی بهره می گرفته اند هم در اروپا و هم در سواحل شرقی آمریکای شمالی وجود داشته اند. آب ورودی در استخرهای بزرگی ذخیره می شدند و در هنگام فروکش کردن مد چرخ های آبی را به چرخش درمی آوردند که از این نیروی مکانیکی برای آرد کردن غلات استفاده می شده است. [ ۱] تاریخ اولین آسیاب ها به سده های میانی و حتی به روم باستان بر می گردد. تنها در سدهٔ نوزدهم بود که فرایند استفاده از آب های ریزان و توربین های چرخان برای تولید برق در آمریکا و اروپا معرفی شد.
نیروگاه کشندی رانس اولین نیروگاه کشندی در مقیاس بزرگ است که در سال ۱۹۶۶ مورد بهره برداری شد.
جزر و مد در اثر کشش جاذبه ای ماه و خورشید و چرخش زمین به وجود می آید و استفاده از انرژی آن که یکی از اشکال انرژی های دریایی است در حال گسترش است. نزدیک سواحل دریا، در جهان مناطقی هست که سطح آب می تواند تا ۲۴ متر به بالا کشیده شود. تنها حدود ۲۴ نقطه در جهان وجود دارد که دارای شرایط مناسب و حدود جزر و مدهایی با ارتفاع کافی ( حدود ۶ متر به بالا ) برای تولید انرژی که از دیدگاه اقتصادی مقرون به صرفه باشد. ساده ترین سیستم تولید نیرو برای دستگاه های جزر و مدی شامل سدی به صورت مانع در عرض مدخل کولاب در حاشیهٔ دریا است. هنگام جزر و مدهای بزرگ دروازه های آبگیر مانع، اجازهٔ ورود آب را به طرف جزرومد می دهد و آب را از میان سیستم توربین خروجی عبور می دهد. این زمان را که بین بالاترین نقطهٔ مد و پایین ترین نقطهٔ جزر وجود دارد در زبان انگلیسی «ebb tide» می گویند. سیستم های دو راهه ای هم برای تولید برق در هنگام مد و هم در هنگام جزر وجود دارد که بازده سیستم را بیشتر می کند.
wiki: انرژی کشندی