لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
ناحیتیست مشرق وی حدود رومست و جنوب وی خلیج دریای رومست . و مغرب وی دریای اقیانوس مغربیست و شمال وی هم ناحیت رومست و این ناحیتیست آبادان و خرم و اندر وی کوهها و آبهائ روان و خواسته بسیار و اندر وی معدن همه جوهرهاست از زر و سیم و مس و ارزیر و آنچه بدین ماند . و بناهاشان همه از سنگست و ایشان مردمانی اند سپید پوست و ارزق چشم .
واژه نامه بختیاریکا
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] اندلس بخشی از شبه جزیره ایبری در جنوب شرقی پرتغال است این منطقه در حاکمیت ۸۰۰ ساله مسلمانان بوده است.
در نام گذاری اندلس وجوه گوناگون گفته اند. برخی بر آنند که کلمه اندلس (در اسپانیایی: Andalucía) از واندلیشیا به معنی سرزمین واندال ها، سلسله حاکم بر آن منطقه از۴۲۹ تا ۴۰۸ق. م. است. برخی احتمال داده اند کلمه اندلس از عبارتی آلمانی به معنی «حصه و سهمی از زمین» گرفته شده باشد. در احتمال دیگر، گویند که آن جا را به نام نخستین ساکنانش در گذشته ها که قومی با نام اندلوش بوده، اندلس نامیده اند. در منابع جغرافیایی مسلمانان، جزیره اندلس به همه شبه جزیره ایبری یعنی اسپانیا و پرتغال فعلی و نیز اسپانیای در حاکمیت اسلامی اطلاق می شده است و مرزهای آن از شرق و شمال به کشورهای روم، از جنوب به مدیترانه، و از غرب به اقیانوس مغربی ختم می شد. اندلس در دوره حکومت مسلمانان به پنج ولایت تقسیم گردید و در هر ولایت حاکمی مستقل نصب شد.
نام یونانی اندلس
نام یونانی این منطقه، ایبریا و تلفظ رومی آن اسپانیا است. شبه جزیره ایبری در جنوب غربی اروپا و شامل اسپانیا و پرتغال بوده و با کوه های پیرنه از بقیه اروپا و با تنگه جبل طارق از افریقای شمالی جدا شده است. اندلس امروزه بزرگ ترین استان اسپانیا و از نظر تقسیمات کشوری شامل هشت شهر المریه (المریا)، قادش (کادیز)، قرطبه (کردوبا)، غرناطه (گرانادا)، ولبه (اوئلوا)، جیان (خائن)، مالقه (مالاگا)، و اشبیلیه (سیویل) است. اکنون یک میلیون تن مسلمان در اسپانیا زندگی می کنند که از این شمار، ۱۰% اسپانیایی و بقیه مهاجرانی از کشورهای اسلامی به ویژه آفریقا هستند. مسلمانان حدود ۵۰ مسجد دارند.
تاریخ سیاسی اندلس
فینیقی ها در حدود سال ۱۲۰۰ق. م. برای گسترش بازرگانی خود، وارد شبه جزیره ایبری شدند و به تدریج بر منطقه یونان چیره گشتند. در حدود۸۵۰ق. م. کارتاژها جنوب اندلس را تصرف کردند و بعدها میان آنان و رومیان نبردهایی رخ داد که موجب شد رومیان بتوانند تا ۴۰۹م. بر اندلس فرمانروایی کنند. هجوم قبایل بربر و ضعف رومیان و آمدن طوایف واندال و ویزیگوت ها از کوه های پیرنه باعث انقراض حکومت رومیان بر اندلس شد. ویزیگوت ها توانستند تا اوایل سده هشتم م. که مسلمانان وارد اندلس شدند، بر این سرزمین تسلط یابند. هم زمان با آمدن مسلمانان، اندلس از هر جهت دچار ناتوانی بود و ساختار اداری بیماری داشت و هر کس که می توانست، بر دیگران ستم می کرد. سرزمین اندلس از قدیم به داشتن معادن، محصولات زراعی و تجارت شکوفا شهرت داشت و همین عامل اصلی هجوم اقوام بیگانه به این سرزمین های دور بوده است. برخی باور دارند که مسلمانان نه برای سلطه بر دارایی اندلس، بلکه به قصد رهایی اقوام دیگر از جهالت و بردگی و برای گسترش جهاد اسلامی و نبرد در راه خدا، اندلس را فتح کردند و تاکید بر عامل و انگیزه مادی، ساخته پندار خاورشناسان است. در منابع، فتح مغرب اسلامی تا هنگام فتح اندلس، به صورت تدریجی و در هشت مرحله وصف شده که در هر مرحله، بخشی از سرزمین ها به تصرف مسلمانان درمی آمد تا این که فتح اندلس، این فتوحات را کامل کرد.
موسی بن نصیر
...
در نام گذاری اندلس وجوه گوناگون گفته اند. برخی بر آنند که کلمه اندلس (در اسپانیایی: Andalucía) از واندلیشیا به معنی سرزمین واندال ها، سلسله حاکم بر آن منطقه از۴۲۹ تا ۴۰۸ق. م. است. برخی احتمال داده اند کلمه اندلس از عبارتی آلمانی به معنی «حصه و سهمی از زمین» گرفته شده باشد. در احتمال دیگر، گویند که آن جا را به نام نخستین ساکنانش در گذشته ها که قومی با نام اندلوش بوده، اندلس نامیده اند. در منابع جغرافیایی مسلمانان، جزیره اندلس به همه شبه جزیره ایبری یعنی اسپانیا و پرتغال فعلی و نیز اسپانیای در حاکمیت اسلامی اطلاق می شده است و مرزهای آن از شرق و شمال به کشورهای روم، از جنوب به مدیترانه، و از غرب به اقیانوس مغربی ختم می شد. اندلس در دوره حکومت مسلمانان به پنج ولایت تقسیم گردید و در هر ولایت حاکمی مستقل نصب شد.
نام یونانی اندلس
نام یونانی این منطقه، ایبریا و تلفظ رومی آن اسپانیا است. شبه جزیره ایبری در جنوب غربی اروپا و شامل اسپانیا و پرتغال بوده و با کوه های پیرنه از بقیه اروپا و با تنگه جبل طارق از افریقای شمالی جدا شده است. اندلس امروزه بزرگ ترین استان اسپانیا و از نظر تقسیمات کشوری شامل هشت شهر المریه (المریا)، قادش (کادیز)، قرطبه (کردوبا)، غرناطه (گرانادا)، ولبه (اوئلوا)، جیان (خائن)، مالقه (مالاگا)، و اشبیلیه (سیویل) است. اکنون یک میلیون تن مسلمان در اسپانیا زندگی می کنند که از این شمار، ۱۰% اسپانیایی و بقیه مهاجرانی از کشورهای اسلامی به ویژه آفریقا هستند. مسلمانان حدود ۵۰ مسجد دارند.
تاریخ سیاسی اندلس
فینیقی ها در حدود سال ۱۲۰۰ق. م. برای گسترش بازرگانی خود، وارد شبه جزیره ایبری شدند و به تدریج بر منطقه یونان چیره گشتند. در حدود۸۵۰ق. م. کارتاژها جنوب اندلس را تصرف کردند و بعدها میان آنان و رومیان نبردهایی رخ داد که موجب شد رومیان بتوانند تا ۴۰۹م. بر اندلس فرمانروایی کنند. هجوم قبایل بربر و ضعف رومیان و آمدن طوایف واندال و ویزیگوت ها از کوه های پیرنه باعث انقراض حکومت رومیان بر اندلس شد. ویزیگوت ها توانستند تا اوایل سده هشتم م. که مسلمانان وارد اندلس شدند، بر این سرزمین تسلط یابند. هم زمان با آمدن مسلمانان، اندلس از هر جهت دچار ناتوانی بود و ساختار اداری بیماری داشت و هر کس که می توانست، بر دیگران ستم می کرد. سرزمین اندلس از قدیم به داشتن معادن، محصولات زراعی و تجارت شکوفا شهرت داشت و همین عامل اصلی هجوم اقوام بیگانه به این سرزمین های دور بوده است. برخی باور دارند که مسلمانان نه برای سلطه بر دارایی اندلس، بلکه به قصد رهایی اقوام دیگر از جهالت و بردگی و برای گسترش جهاد اسلامی و نبرد در راه خدا، اندلس را فتح کردند و تاکید بر عامل و انگیزه مادی، ساخته پندار خاورشناسان است. در منابع، فتح مغرب اسلامی تا هنگام فتح اندلس، به صورت تدریجی و در هشت مرحله وصف شده که در هر مرحله، بخشی از سرزمین ها به تصرف مسلمانان درمی آمد تا این که فتح اندلس، این فتوحات را کامل کرد.
موسی بن نصیر
...
wikifeqh: اندلس
[ویکی اهل البیت] در سال 711 م/92 ق یک دسته از مسلمانان به رهبری طارق بن زیاد که نام وی در کلمه جبل الطارق ابدی شده است توانستند بخش اعظم اسپانیا را فتح کنند. اعراب قلمرو جدید خود را در اسپانیا اندلس می گفتند و شهر قرطبه را به پایتختی برگزیدند.
در سال 756م / 139ق فردی از خاندان بنی امیه بنام عبدالرحمن با کمک هوادارانش در اندلس به حکومت می رسد و حکومت مستقل امویان را در اندلس تاسیس می کند. در دوران اوج آن در زمان عبدالرحمان سوم 912-961 م/300-350 ق آنها خود را "خلیفه" و "امیرالمؤمنین" خواندند.
درگیری های داخلی بعدی بر سر جانشینی سبب تضعیف آنها شد. در سال 1031 م /422 ق شورای وزیران در قرطبه تشکیل شد و پایان خلافت امویان اندلس و تاسیس شورای دولتی را اعلام نمود.
این شورا فقط بر قرطبه حکومت می کرد و مناطق دیگر بدست حکام محلی اداره می شد. هر چند حکمرانان مسلمان نسبت به پیروان مذاهب دیگر با مدارا و تسامح رفتار می کردند اما استقبال ساکنین اسپانیا از دین جدید به سرعت افزایش می یافت.
در این میان، میل دستیابی به مزایای اجتماعی مسلمان بودن و تحسین فرهنگ اسلامی به عنوان تمدن مترقی تر جایگاه برجسته ای داشت. خدمت خاص تمدن اسلامی اندلس را باید در حوزه شهرسازی و توسعه شهرها و نیز شکوفایی اقتصادی که در اثر احیای تجارت بوجود آمد جستجو کرد.
بر اثر متلاشی شدن حکومت مرکزی فشار دول مسیحی بر مسلمانان افزایش یافت، بطوری که حکمران اشپیلیه یعنی المعتمد و فقهای مالکی حکومتش از حکومت مرابطون در افریقای شمالی تقاضای کمک کردند و مرابطون بعد از انجام ماموریتشان حکومت اندلس را در اختیار گرفتند.
حکومت مرابطون در اندلس در سال 1145م/535 ق پایان یافت و تا سال 1170م/565 ق که اندلس تحت قدرت موحدون قرار گرفت، هرج و مرج حکمفرما بود. اما موحدون نیز همانند مرابطون مدت زیادی دوام نیاوردند و بزودی در سراشیبی سقوط افتادند.
در این شرایط حملات دول مسیحی شمال اسپانیا افزایش یافت و قرطبه در سال 1236م/634ق و اشبیلیه در سال 1248م/645ق بدست مسیحیان افتاد.
در سال 756م / 139ق فردی از خاندان بنی امیه بنام عبدالرحمن با کمک هوادارانش در اندلس به حکومت می رسد و حکومت مستقل امویان را در اندلس تاسیس می کند. در دوران اوج آن در زمان عبدالرحمان سوم 912-961 م/300-350 ق آنها خود را "خلیفه" و "امیرالمؤمنین" خواندند.
درگیری های داخلی بعدی بر سر جانشینی سبب تضعیف آنها شد. در سال 1031 م /422 ق شورای وزیران در قرطبه تشکیل شد و پایان خلافت امویان اندلس و تاسیس شورای دولتی را اعلام نمود.
این شورا فقط بر قرطبه حکومت می کرد و مناطق دیگر بدست حکام محلی اداره می شد. هر چند حکمرانان مسلمان نسبت به پیروان مذاهب دیگر با مدارا و تسامح رفتار می کردند اما استقبال ساکنین اسپانیا از دین جدید به سرعت افزایش می یافت.
در این میان، میل دستیابی به مزایای اجتماعی مسلمان بودن و تحسین فرهنگ اسلامی به عنوان تمدن مترقی تر جایگاه برجسته ای داشت. خدمت خاص تمدن اسلامی اندلس را باید در حوزه شهرسازی و توسعه شهرها و نیز شکوفایی اقتصادی که در اثر احیای تجارت بوجود آمد جستجو کرد.
بر اثر متلاشی شدن حکومت مرکزی فشار دول مسیحی بر مسلمانان افزایش یافت، بطوری که حکمران اشپیلیه یعنی المعتمد و فقهای مالکی حکومتش از حکومت مرابطون در افریقای شمالی تقاضای کمک کردند و مرابطون بعد از انجام ماموریتشان حکومت اندلس را در اختیار گرفتند.
حکومت مرابطون در اندلس در سال 1145م/535 ق پایان یافت و تا سال 1170م/565 ق که اندلس تحت قدرت موحدون قرار گرفت، هرج و مرج حکمفرما بود. اما موحدون نیز همانند مرابطون مدت زیادی دوام نیاوردند و بزودی در سراشیبی سقوط افتادند.
در این شرایط حملات دول مسیحی شمال اسپانیا افزایش یافت و قرطبه در سال 1236م/634ق و اشبیلیه در سال 1248م/645ق بدست مسیحیان افتاد.
wikiahlb: اندلس
[ویکی حج] اَندُلُس بخشی از شبه جزیره ایبری در جنوب شرقی پرتغال، در حاکمیت 800 ساله مسلمانان بوده است. در حال حاضر تعداد مسلمانانی که در اسپانیا زندگی می کنند یک میلیون نفر است که 10% از آنها اسپانیایی و باقی مسلمانان مهاجران کشور های اسلامی می باشند.
اندلس به دلیل داشتن معادن و محصولات کشاورزی و تجارت پویا مورد هجوم اقوام بیگانه قرار می گرفت. مسلمانان برای نشر اسلام اندلس را فتح کردند و آمادگی مسلمانان و بروز شرایط مناسب، زمینه فتح را فراهم کرد و با فتح آن اسلام تمام این مناطق را فرا گرفت.
علاوه بر شوق زیارت حرمین شریفین و مجاورت حرم نبوی وجود مراکز و مدارس علمی و نهادهای فرهنگی در کشور های اسلامی مانند مدینه و عراق و خراسان و ... و وجود درگیری و استبداد سیاسی انگیزه دانشوران و محدثان و ادیبان را برای سفر به این کشور ها فراهم می کرد. حاجیان اندلسی راهی طولانی را طی می کردند تا خود را به قاهره رسانده تا همراه کاروان مصر خود را به مراسم حج برسانند.
اندلس به دلیل داشتن معادن و محصولات کشاورزی و تجارت پویا مورد هجوم اقوام بیگانه قرار می گرفت. مسلمانان برای نشر اسلام اندلس را فتح کردند و آمادگی مسلمانان و بروز شرایط مناسب، زمینه فتح را فراهم کرد و با فتح آن اسلام تمام این مناطق را فرا گرفت.
علاوه بر شوق زیارت حرمین شریفین و مجاورت حرم نبوی وجود مراکز و مدارس علمی و نهادهای فرهنگی در کشور های اسلامی مانند مدینه و عراق و خراسان و ... و وجود درگیری و استبداد سیاسی انگیزه دانشوران و محدثان و ادیبان را برای سفر به این کشور ها فراهم می کرد. حاجیان اندلسی راهی طولانی را طی می کردند تا خود را به قاهره رسانده تا همراه کاروان مصر خود را به مراسم حج برسانند.
wikihaj: اندلس
دانشنامه عمومی
اندلس (دی سی کامیکس). اِندلس ( به انگلیسی: Endless ) ( دستینی، دث، دیریم، دیستراکشن، دیزایر، دیسپر و دلریئم ) گروهی از مخلوقات قدرتمند و ساختگی در کتاب های کامیک آمریکایی منتشر شده توسط دی سی کامیکس و انتشارات ورتیگو است. اِندلس برای اولین بار در شمارهٔ ۱ از دومین نسخه مجموعه کمیک سندمن ( ۱۹۸۹ ) ، اثر نیل گیمن معرفی شدند. [ ۱] خانوادهٔ اِندلس شامل هفت خواهر و برادر هستند که هر کدام از آن ها تجسم هفت احساس، ایده های انتزاعی و نیروی بنیادی مختلف در وجود انسان می باشند. آن ها مظهر نیروها یا جنبه های قدرتمندی از دنیای دی سی هستند که از آغاز آفرینش وجود داشتند؛ و به عنوان یکی از قدرتمندترین موجودات در دنیای دی سی به تصویر کشیده می شوند.
آن ها غیرقابل ادراک، نامیرا و جاودانه محسوب می شوند و تقریباً دارای قدرت های مطلق هستند و هرکدام قلمرو و مسئولیت های مختص به خود را دارا می باشند. آن ها معمولاً ظاهری شبیه به انسان، دارای پوست و موهایی به رنگ مشکی و قرمز دارند، اما با توانایی دگرپیکری، قادر به تغییر ظاهر به هر شکل و شمایلی را دارند. شخصیت دیریم به عنوان قهرمان اصلی در مجموعه کمیک سندمن حضور دارد، اما تمام خانوادهٔ اِندلس نیز نقش مهمی را ایفا می کنند.
• دستینی: بزرگترین عضو خانواده اِندلس و تجسم سرنوشت و آزادی است. اگرچه او به عنوان یکی از اِندلس شناخته می شود، اما بر خلاف اعضای خانوادهٔ خود، همیشه در داخل جهان کتاب های کامیک حضور ندارد، در واقع او قبل از اینکه نیل گیمن به شهرت برسد یا حتی هنر مفهوم اِندلس به مرحلهٔ چاپ برسد، در جهان کتاب های کمیک دی سی حضور داشت. در دانشنامه نخستین کتاب های کمیک، حتی اعلام شد او هیچ خواهر و برادری ندارد که تا کنون از طریق مجموعه سندمن شناخته شده باشد. دستینی به شکل فردی بلند قد، نابینا، دارای بالاپوش راهبان، و جامه ای بلند تصویر می شود که کتابی بزرگ به نام کارنامه گیتی ( کازمیک لاگ ) [ ۲] با خود حمل می کند که به مچ دست راستش زنجیر شده است. خاتم او کتابش محسوب می شود که تمام وقایع گذشته، حال و آیندهٔ هستی در آن گنجانده شده است. او بسیار شبیه به کتابش است، از متانت و اطمینان راسخ برخوردار است، اما فاقد هرگونه قابلیت تغییر می باشد. قلمرو دستینی باغی است به نام فورکینگ وِیز[ ۳] و پر پیچ وخم که از طریق تمامی راه های هزارتو قابل دسترس است.
• دث: بزرگترین خواهر خانواده اِندلس، و تجسم مرگ و زندگی است. او سومین عضو اندلس محسوب می شود که در کتاب های کامیک، به عنوان خواهر بزرگتر و دوست داشتنی دیریم حضور پیدا کرد و به سرعت و به دلیل شخصیت، نگرش منحصر به فرد و همچنین انتظار متفاوت از آنچه هر کس ممکن است از مفهوم مرگ داشته باشد، تبدیل به شخصیت مورد علاقه طرفداران شد. با وجود مهربانی و رفتار شادش، او نقش مرگ را ایفا می کند ( اگرچه او برای فوران خشم گاه وبیگاه خود نیز شهرت دارد که اغلب به خاطر حماقت های برادرش دیریم است ) . او به شکل زنی جوان با ظاهری به سبک خرده فرهنگ گوت تصویر می شود. او یک زینت مصری به شکل عنخ همراه با زنجیر به گردن دارد که به عنوان خاتمش در نظر گرفته می شود و همچنین علامتی شبیه به چشم حورس در اطراف چشم راستش دیده می شود. به نظر می رسد دث نیز همانند برادرانش دستینی و دیریم، بسیار کهن تر و بالغ تر از دیگر اعضای خانواده اش است، و زمانی که زیستن خلقت در این دنیا آغاز شد، بنابراین حضور دث به نوبه خود مورد نیاز بود و او در آنجا حاضر بود. او همچنین تنها فرد در میان خانواده اش به شمار می رود که اجازه آزادانه سفر کردن از میان قلمرو دیگران، بدون نیاز به درخواست اجازه ورود را دارد.
• دیریم:
• دیریم ( مورفئوس ) : همچنین با نام مورفئوس و سندمن نیز شناخته می شود، فرمانروا و تجسم رؤیا و واقعیت، و همچنین نخستین عضو اندلس که در مجموعه کمیک حضور پیدا کرد و قهرمان اصلی مجموعه سندمن است. او به شکل فردی قد بلند و لاغر، دارای پوستی رنگ پریده و موهایی تیره تصویر می شود. وقتی زمان مشاوره فرا می رسد، معمولاً از سوی خواهر بزرگش دث است، که او را به خاطر حماقت هایش تحقیر می کند، اما سپس دانش و خرد خود را در اختیارش می گذارد. او در به انجام رساندن مسئولیت های محوله اش، بسیار نگران است. پذیرش تغییر دشوارترین کار ممکن برای دیریم است.
• دیریم ( دنیل هال ) : جانشین مورفئوس نیز به شکل فردی قد بلند، رنگ پریده، با موها و جامه ای سفید به تصویر کشیده می شود. همانند مورفئوس، چشمان او نیز توسط سایه ها با روشنایی ضعیفی در مرکز آن شکل گرفته است. او قبل از اینکه در پایان مجموعه سندمن تبدیل به شخصیت جدید دیریم شود، پسری جوان به نام دنیل بود. دنیل به طور کلی رویکرد ملایل تری نسبت به مورفئوس دارد. اولین برخورد با او در واقع در حالی بود که او هنوز در داخل رحم مادرش در حال دیدن رؤیا بود. مادرش لیتا ترور هال و پدرش روح هکتور هال بودند.
آن ها غیرقابل ادراک، نامیرا و جاودانه محسوب می شوند و تقریباً دارای قدرت های مطلق هستند و هرکدام قلمرو و مسئولیت های مختص به خود را دارا می باشند. آن ها معمولاً ظاهری شبیه به انسان، دارای پوست و موهایی به رنگ مشکی و قرمز دارند، اما با توانایی دگرپیکری، قادر به تغییر ظاهر به هر شکل و شمایلی را دارند. شخصیت دیریم به عنوان قهرمان اصلی در مجموعه کمیک سندمن حضور دارد، اما تمام خانوادهٔ اِندلس نیز نقش مهمی را ایفا می کنند.
• دستینی: بزرگترین عضو خانواده اِندلس و تجسم سرنوشت و آزادی است. اگرچه او به عنوان یکی از اِندلس شناخته می شود، اما بر خلاف اعضای خانوادهٔ خود، همیشه در داخل جهان کتاب های کامیک حضور ندارد، در واقع او قبل از اینکه نیل گیمن به شهرت برسد یا حتی هنر مفهوم اِندلس به مرحلهٔ چاپ برسد، در جهان کتاب های کمیک دی سی حضور داشت. در دانشنامه نخستین کتاب های کمیک، حتی اعلام شد او هیچ خواهر و برادری ندارد که تا کنون از طریق مجموعه سندمن شناخته شده باشد. دستینی به شکل فردی بلند قد، نابینا، دارای بالاپوش راهبان، و جامه ای بلند تصویر می شود که کتابی بزرگ به نام کارنامه گیتی ( کازمیک لاگ ) [ ۲] با خود حمل می کند که به مچ دست راستش زنجیر شده است. خاتم او کتابش محسوب می شود که تمام وقایع گذشته، حال و آیندهٔ هستی در آن گنجانده شده است. او بسیار شبیه به کتابش است، از متانت و اطمینان راسخ برخوردار است، اما فاقد هرگونه قابلیت تغییر می باشد. قلمرو دستینی باغی است به نام فورکینگ وِیز[ ۳] و پر پیچ وخم که از طریق تمامی راه های هزارتو قابل دسترس است.
• دث: بزرگترین خواهر خانواده اِندلس، و تجسم مرگ و زندگی است. او سومین عضو اندلس محسوب می شود که در کتاب های کامیک، به عنوان خواهر بزرگتر و دوست داشتنی دیریم حضور پیدا کرد و به سرعت و به دلیل شخصیت، نگرش منحصر به فرد و همچنین انتظار متفاوت از آنچه هر کس ممکن است از مفهوم مرگ داشته باشد، تبدیل به شخصیت مورد علاقه طرفداران شد. با وجود مهربانی و رفتار شادش، او نقش مرگ را ایفا می کند ( اگرچه او برای فوران خشم گاه وبیگاه خود نیز شهرت دارد که اغلب به خاطر حماقت های برادرش دیریم است ) . او به شکل زنی جوان با ظاهری به سبک خرده فرهنگ گوت تصویر می شود. او یک زینت مصری به شکل عنخ همراه با زنجیر به گردن دارد که به عنوان خاتمش در نظر گرفته می شود و همچنین علامتی شبیه به چشم حورس در اطراف چشم راستش دیده می شود. به نظر می رسد دث نیز همانند برادرانش دستینی و دیریم، بسیار کهن تر و بالغ تر از دیگر اعضای خانواده اش است، و زمانی که زیستن خلقت در این دنیا آغاز شد، بنابراین حضور دث به نوبه خود مورد نیاز بود و او در آنجا حاضر بود. او همچنین تنها فرد در میان خانواده اش به شمار می رود که اجازه آزادانه سفر کردن از میان قلمرو دیگران، بدون نیاز به درخواست اجازه ورود را دارد.
• دیریم:
• دیریم ( مورفئوس ) : همچنین با نام مورفئوس و سندمن نیز شناخته می شود، فرمانروا و تجسم رؤیا و واقعیت، و همچنین نخستین عضو اندلس که در مجموعه کمیک حضور پیدا کرد و قهرمان اصلی مجموعه سندمن است. او به شکل فردی قد بلند و لاغر، دارای پوستی رنگ پریده و موهایی تیره تصویر می شود. وقتی زمان مشاوره فرا می رسد، معمولاً از سوی خواهر بزرگش دث است، که او را به خاطر حماقت هایش تحقیر می کند، اما سپس دانش و خرد خود را در اختیارش می گذارد. او در به انجام رساندن مسئولیت های محوله اش، بسیار نگران است. پذیرش تغییر دشوارترین کار ممکن برای دیریم است.
• دیریم ( دنیل هال ) : جانشین مورفئوس نیز به شکل فردی قد بلند، رنگ پریده، با موها و جامه ای سفید به تصویر کشیده می شود. همانند مورفئوس، چشمان او نیز توسط سایه ها با روشنایی ضعیفی در مرکز آن شکل گرفته است. او قبل از اینکه در پایان مجموعه سندمن تبدیل به شخصیت جدید دیریم شود، پسری جوان به نام دنیل بود. دنیل به طور کلی رویکرد ملایل تری نسبت به مورفئوس دارد. اولین برخورد با او در واقع در حالی بود که او هنوز در داخل رحم مادرش در حال دیدن رؤیا بود. مادرش لیتا ترور هال و پدرش روح هکتور هال بودند.
wiki: اندلس (دی سی کامیکس)
اندلس (کویت). شهر اندلس ( به عربی: الأندلس ) در استان فروانیه در کشور کویت واقع شده است. جمعیت این شهر ۳۰٫۱۷۹ نفر است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: اندلس (کویت)
دانشنامه آزاد فارسی
اَنْدَلُس (Andalusia)
مسجد بزرگ کوردووا (قرطبه)
مسجد بزرگ کوردووا (قرطبه)
(یا: اَندُلُس) ناحیه ای خودمختار، به مساحت ۸۷,۲۶۸ کیلومتر مربع، در جنوب اسپانیا، مشرف به دریای مدیترانه و تنگۀ جبل طارقو خلیج قادس. این ناحیه مشتمل بر استان های آلمریا، اوئلوا، خائن، کادیس، کوردوواً (قرطبه)، گرنادا(غرناطه)، مالاگا(مالقه)، و کرسی آن شهر سویل(اشبیلیه) است. رودخانۀ بزرگ گوادالکیویراز آن می گذرد و کوه های سیرا مورِناو سیرا نوادادر آن جریان دارند. محصولات کشاورزی آن عمدتاً عبارت اند از غلات، مرکبات، انگور، زیتون، و نیشکر. دامپروری و کشاورزی صنعتی نیز در این ناحیه رواج دارد. معادن روی، مس، و آهن آن غنی است و استخراج از آن ها پیشینه ای بسیار قدیمی دارد. اندلس از دورۀ فنیقیان مسکونی بوده است. آنان در قرن ۱۱پ م در سواحل اندلس اجتماعات و استحکاماتی برپا کرده بودند. یونانیان از قرن ۷پ م، و پس از آنان کارتاژی ها در اندلس سکونت داشتند و در قرن ۳پ م مغلوب رومی ها شدند. واندال ها و ویزیگوت هادر قرن ۵م اندلس را از تصرف رومی ها خارج کردند. طارق بن زیاد، غلام موسی بن نصیر، حاکم مغرب، در ۹۲ق/۷۱۱م از تنگۀ جبل طارق گذشت و به سرعت تمام اندلس را فتح کرد. اندلس تا نیمۀ دوم قرن ۷ق در اختیار مسلمانان بود. پس از آن مسیحیان، با پیشروی در سرزمین های مسلمانان، قلمرو آنان را محدود کردند. خاندان بنی احمر، یا بنی نصر، (۶۲۹ـ۸۹۷ق/۱۲۳۲ـ۱۴۹۲م) آخرین سلسلۀ اسلامی است که بر قسمتی از اندلس، که مرکز آن شهر غرناطه بود، حکومت داشت. قصر سلطنتی الحمراء در غرناطه، زیباترین اثر دورۀ اسلامی اندلس، از این سلسله باقی مانده است که محمد اول آن را بنا کرد. آخرین پادشاه بنی احمر به نام محمد دوازدهم، ملقب به بوعبدل، در ۸۹۷ق/۱۴۹۲م غرناطه و دیگر شهرهای قلمرو خود را به فردیناند و ایزابل، شاهان آراگون و کاستیل، تسلیم کرد و خود پس از یکی دو سال به مراکش رفت. اینان نیز در ۹۰۷ق/۱۵۰۲ باقی ماندۀ مسلمانان را اخراج کردند. در اوایل جنگ داخلی اسپانیا (۱۹۳۶ـ۱۹۳۹)، قوای ژنرال فرانکو اندلس را تصرف کردند و به صورت پایگاه بزرگ مخالفان جمهوری اسپانیا درآوردند. تمدن اسلامی در اسپانیا، به ویژه در اندلس، شکوفایی عظیمی داشت. کشاورزی، هنر، معماری، و صنایع در اندلس رونق یافت و سپس در دیگر نقاط اروپا رایج شد. ابن رشد و موسی بن میمون در گسترش فلسفۀ مدرسی مسیحی نقشی بسزا داشتند. لغات فراوانی، به ویژه در حوزۀ آبیاری و کشاورزی، از عربی به زبان اسپانیایی راه یافته است. نویسندگان مسلمان عموماً محدودۀ تحت حکومت اسلام در شبه جزیرۀ ایبریرا، خواه بزرگ و خواه کوچک، اندلس می خواندند. اندلس، که زمانی فقیرترین ناحیۀ اسپانیا بود، با ۸۰۵ کیلومتر خط ساحلی، که ۷۰ درصد آن ساحل ماسه ای است، به یکی از محبوب ترین مراکز تفریحی تبدیل شده است و جهانگردان بسیاری را به سوی خود جذب می کند.
مسجد بزرگ کوردووا (قرطبه)
مسجد بزرگ کوردووا (قرطبه)
(یا: اَندُلُس) ناحیه ای خودمختار، به مساحت ۸۷,۲۶۸ کیلومتر مربع، در جنوب اسپانیا، مشرف به دریای مدیترانه و تنگۀ جبل طارقو خلیج قادس. این ناحیه مشتمل بر استان های آلمریا، اوئلوا، خائن، کادیس، کوردوواً (قرطبه)، گرنادا(غرناطه)، مالاگا(مالقه)، و کرسی آن شهر سویل(اشبیلیه) است. رودخانۀ بزرگ گوادالکیویراز آن می گذرد و کوه های سیرا مورِناو سیرا نوادادر آن جریان دارند. محصولات کشاورزی آن عمدتاً عبارت اند از غلات، مرکبات، انگور، زیتون، و نیشکر. دامپروری و کشاورزی صنعتی نیز در این ناحیه رواج دارد. معادن روی، مس، و آهن آن غنی است و استخراج از آن ها پیشینه ای بسیار قدیمی دارد. اندلس از دورۀ فنیقیان مسکونی بوده است. آنان در قرن ۱۱پ م در سواحل اندلس اجتماعات و استحکاماتی برپا کرده بودند. یونانیان از قرن ۷پ م، و پس از آنان کارتاژی ها در اندلس سکونت داشتند و در قرن ۳پ م مغلوب رومی ها شدند. واندال ها و ویزیگوت هادر قرن ۵م اندلس را از تصرف رومی ها خارج کردند. طارق بن زیاد، غلام موسی بن نصیر، حاکم مغرب، در ۹۲ق/۷۱۱م از تنگۀ جبل طارق گذشت و به سرعت تمام اندلس را فتح کرد. اندلس تا نیمۀ دوم قرن ۷ق در اختیار مسلمانان بود. پس از آن مسیحیان، با پیشروی در سرزمین های مسلمانان، قلمرو آنان را محدود کردند. خاندان بنی احمر، یا بنی نصر، (۶۲۹ـ۸۹۷ق/۱۲۳۲ـ۱۴۹۲م) آخرین سلسلۀ اسلامی است که بر قسمتی از اندلس، که مرکز آن شهر غرناطه بود، حکومت داشت. قصر سلطنتی الحمراء در غرناطه، زیباترین اثر دورۀ اسلامی اندلس، از این سلسله باقی مانده است که محمد اول آن را بنا کرد. آخرین پادشاه بنی احمر به نام محمد دوازدهم، ملقب به بوعبدل، در ۸۹۷ق/۱۴۹۲م غرناطه و دیگر شهرهای قلمرو خود را به فردیناند و ایزابل، شاهان آراگون و کاستیل، تسلیم کرد و خود پس از یکی دو سال به مراکش رفت. اینان نیز در ۹۰۷ق/۱۵۰۲ باقی ماندۀ مسلمانان را اخراج کردند. در اوایل جنگ داخلی اسپانیا (۱۹۳۶ـ۱۹۳۹)، قوای ژنرال فرانکو اندلس را تصرف کردند و به صورت پایگاه بزرگ مخالفان جمهوری اسپانیا درآوردند. تمدن اسلامی در اسپانیا، به ویژه در اندلس، شکوفایی عظیمی داشت. کشاورزی، هنر، معماری، و صنایع در اندلس رونق یافت و سپس در دیگر نقاط اروپا رایج شد. ابن رشد و موسی بن میمون در گسترش فلسفۀ مدرسی مسیحی نقشی بسزا داشتند. لغات فراوانی، به ویژه در حوزۀ آبیاری و کشاورزی، از عربی به زبان اسپانیایی راه یافته است. نویسندگان مسلمان عموماً محدودۀ تحت حکومت اسلام در شبه جزیرۀ ایبریرا، خواه بزرگ و خواه کوچک، اندلس می خواندند. اندلس، که زمانی فقیرترین ناحیۀ اسپانیا بود، با ۸۰۵ کیلومتر خط ساحلی، که ۷۰ درصد آن ساحل ماسه ای است، به یکی از محبوب ترین مراکز تفریحی تبدیل شده است و جهانگردان بسیاری را به سوی خود جذب می کند.
wikijoo: اندلس
پیشنهاد کاربران
در آندلس، صلیبیها نبودند تا با اسلام ومسلمین بجنگد؛
خودِ مسلمانان ثروتمند ومعترض ومرفّه وبرج نشین ومسرف ولاکچری . . .
پرچم اسلام را پائین آوردند وپرچم "صلیب وارانه" بالا بردند.
. . .
عیناً همون أفراد با "زر وزور وتزویر وزاری" کارشان جلو میبرند وهمیشه ناسپاس هستند وهمیشه شاکی و ناراضی هستنند . . .
... [مشاهده متن کامل]
خودِ مسلمانان ثروتمند ومعترض ومرفّه وبرج نشین ومسرف ولاکچری . . .
پرچم اسلام را پائین آوردند وپرچم "صلیب وارانه" بالا بردند.
. . .
عیناً همون أفراد با "زر وزور وتزویر وزاری" کارشان جلو میبرند وهمیشه ناسپاس هستند وهمیشه شاکی و ناراضی هستنند . . .
... [مشاهده متن کامل]
اَندَلُس ( به اسپانیایی: Andalucía ) یکی از ۱۷ بخش خودمختار کشور اسپانیا است. پایتخت آن شهر سبیا یا سویل است.
بازمانده های فراوانی از معماری موری ( مراکشی ) در اندلس به جا مانده است، زیرا این منطقه واپسین دژ مقاومت موروها پیش از بازپس گیری این سامان از سوی پادشاهان کاتولیک بود، که در سال ۱۴۹۲ تکمیل گشت. نامدارترین این آثار کاخ الحمراء در گرانادا ( غرناطه ) ، مزکوئیتا در کوردوبا ( قرطبه ) ، برج های توره دل اورو و خیرالدا در سویل است. از آثار باستانی مهم آن می توان به مدینة الزهراء در نزدیکی کوردوبا اشاره کرد.
... [مشاهده متن کامل]
سال ۷۱۱ میلادی سپاهیان مسلمانان به رهبری طارق بن زیاد از طرف موسی بن نصیر، حاکم اموی افریقیه از تنگه عبور کرده و شروع به تصرف این منطقه نمودند. پس از کسب یک پیروزی قاطع توسط طارق در مقابل رودریگو، پادشاه ویزیگوت ها، با اضمحلال پادشاهی ویزیگوت، شهرهای منطقه یکی پس از دیگری به سلطه مسلمانان درآمد. به این ترتیب الاندلس در وابستگی به افریقیه و به عنوان یکی از استان های خلافت اموی شکل گرفت. پس از سقوط خلافت اموی، عبدالرحمن داخل در سال ۷۵۶ میلادی خود را به اندلس رساند و امارت مستقل اموی اندلس را به پایتختی قرطبه تشکیل داد. در این دوران حاکمیت مسلمانان بر شبه جزیره ایبری تحکیم و اسلامی سازی و عربی سازی آغاز شد. سال ۹۲۹ میلادی عبدالرحمان سوم در مقابل خلافت فاطمی خود را خلیفه خواند و خلافت اموی قرطبه را ایجاد کرد. مسلمانان در مجموع به مدت ۷۸۱ سال ( تا ۱۴۹۲ میلادی ) بر این ناحیه حکومت کردند. در این دوران تاریخ نگاری مسلمانان در اندلس رشد چشمگیری یافت که اوج آن توسط خاندان رازی است. ابداعات علمی و فرهنگی عالمانِ اندلسی بر رشد فرهنگی و صنعتی ملل مغرب زمین تأثیر غیرقابل انکاری داشته است؛ چنان که نهضت ترجمه علمی اروپا از اندلس آغاز شد. هرچند با سیطره اسپانیایی ها بر اندلس و برقراری دادگاه های تفتیش عقاید کلیسای کاتولیک اسپانیای آن دوران در شهر غرناطه یا همان گرانادا، رونق علوم و فنون اسلامی در اندلس از میان رفت.
این بخش از هشت استان تشکیل شده است که عبارتند از:
• استان سویل
• استان گرانادا
• استان کوردوبا
• استان کادیس
• استان مالاگا
• استان اوئلوا
• استان خائن
• استان آلمریا
شهرهای اصلی اندلس ( از غرب به شرق ) عبارت اند از:
بازمانده های فراوانی از معماری موری ( مراکشی ) در اندلس به جا مانده است، زیرا این منطقه واپسین دژ مقاومت موروها پیش از بازپس گیری این سامان از سوی پادشاهان کاتولیک بود، که در سال ۱۴۹۲ تکمیل گشت. نامدارترین این آثار کاخ الحمراء در گرانادا ( غرناطه ) ، مزکوئیتا در کوردوبا ( قرطبه ) ، برج های توره دل اورو و خیرالدا در سویل است. از آثار باستانی مهم آن می توان به مدینة الزهراء در نزدیکی کوردوبا اشاره کرد.
... [مشاهده متن کامل]
سال ۷۱۱ میلادی سپاهیان مسلمانان به رهبری طارق بن زیاد از طرف موسی بن نصیر، حاکم اموی افریقیه از تنگه عبور کرده و شروع به تصرف این منطقه نمودند. پس از کسب یک پیروزی قاطع توسط طارق در مقابل رودریگو، پادشاه ویزیگوت ها، با اضمحلال پادشاهی ویزیگوت، شهرهای منطقه یکی پس از دیگری به سلطه مسلمانان درآمد. به این ترتیب الاندلس در وابستگی به افریقیه و به عنوان یکی از استان های خلافت اموی شکل گرفت. پس از سقوط خلافت اموی، عبدالرحمن داخل در سال ۷۵۶ میلادی خود را به اندلس رساند و امارت مستقل اموی اندلس را به پایتختی قرطبه تشکیل داد. در این دوران حاکمیت مسلمانان بر شبه جزیره ایبری تحکیم و اسلامی سازی و عربی سازی آغاز شد. سال ۹۲۹ میلادی عبدالرحمان سوم در مقابل خلافت فاطمی خود را خلیفه خواند و خلافت اموی قرطبه را ایجاد کرد. مسلمانان در مجموع به مدت ۷۸۱ سال ( تا ۱۴۹۲ میلادی ) بر این ناحیه حکومت کردند. در این دوران تاریخ نگاری مسلمانان در اندلس رشد چشمگیری یافت که اوج آن توسط خاندان رازی است. ابداعات علمی و فرهنگی عالمانِ اندلسی بر رشد فرهنگی و صنعتی ملل مغرب زمین تأثیر غیرقابل انکاری داشته است؛ چنان که نهضت ترجمه علمی اروپا از اندلس آغاز شد. هرچند با سیطره اسپانیایی ها بر اندلس و برقراری دادگاه های تفتیش عقاید کلیسای کاتولیک اسپانیای آن دوران در شهر غرناطه یا همان گرانادا، رونق علوم و فنون اسلامی در اندلس از میان رفت.
این بخش از هشت استان تشکیل شده است که عبارتند از:
• استان سویل
• استان گرانادا
• استان کوردوبا
• استان کادیس
• استان مالاگا
• استان اوئلوا
• استان خائن
• استان آلمریا
شهرهای اصلی اندلس ( از غرب به شرق ) عبارت اند از:
قوم وندال آریایی ساکن در جنوب لهستان و آلمان
کوچ به اسپانیا و فرانسه و شمال آفریقا و ایتالیا
وندلوسیا=واندولوسیا=آندلس
پادشاهی آلان ها و وندال ها
آلان=آران=ایران=آلبانیا
ایالت گوت آلانیا=کاتا لونیا
( بارسلونا، خیرونا، لریدا، تارگونا )
کوچ به اسپانیا و فرانسه و شمال آفریقا و ایتالیا
وندلوسیا=واندولوسیا=آندلس
پادشاهی آلان ها و وندال ها
آلان=آران=ایران=آلبانیا
ایالت گوت آلانیا=کاتا لونیا
( بارسلونا، خیرونا، لریدا، تارگونا )
اندلس ( عربی: الأندلس ) نامی عربی است که به بخش هایی از شبه جزیره ایبری و سپتیمانیا که توسط مسلمانان عرب و اهل شمال آفریقا در زمان های متعددی در دورهٔ زمانی بین ۷۱۱ و ۱۴۹۲ میلادی داده شده است.
اندلس پس از فتح شدن، به پنج ناحیه حکومتی متناظر با اندلوسیا، گالیسیا و پرتغال، کاستیا و لئون، آراگون و کاتالونیا و سپتیمانیا تقسیم شده بود. اندلس به عنوان یک حوزه یا حوزه های حکومتی، با موفقیت استانی از خلافت اموی را که توسط خلیفه ولید یکم آغاز شده بود، تشکیل داد. پایان حکومت مسلمانان بر اندلس همراه با تشکیل دادگاه های تفتیش عقاید به منظور مسیحی کردن مسلمانان و اخراج مسلمانان اندلس به شمال آفریقا بود که با مقاومت ناکام مسلمانان همراه بود.
... [مشاهده متن کامل]
تمدن اسلامی در شبه جزیره ایبری دگرگونی های اقتصادی مهمی را به وجود آورد، زیرا اقتصاد از کشاورزی عمدتاً به شهری تبدیل شد. و تنوع فعالیت اقتصادی در اندلس بین کشاورزی، صنعت و معدن. بازار یکی از مهم ترین مکان های شهر اسلامی است که در آن محصولات مختلف خرید و فروش می شود، بازارها در دوران اسلامی شاهد تولد آنها در شبه جزیره بوده است. مصنوعات فلزی و صنایع دستی مانند آنهایی که از ابریشم، پنبه و پشم ساخته می شد بسیار رواج داشت. آنها محصولات معادن، کارخانه های اسلحه سازی، کارخانه های نساجی، چرم و شکر را صادر می کردند و در کشاورزی سرآمد بودند. برخی از مصنوعات خوب تولید شده در اندلس به اروپای مسیحی و مغرب صادر شد. کارگاه ها و مغازه هایی که این محصولات در آنها تولید می شد متعلق به دولت بود. مالاگا یکی از قطب های مهم صنعت سفال در جهان بود که در آن پانل ها و گلدان های تزئینی بافته می شد که در کشورهای حوزه مدیترانه شهرت زیادی به دست آورد.
کشاورزی
مسلمانان از روش های نوین مهندسی کشاورزی استفاده می کردند، علاوه بر روش های عملی آبیاری با استفاده خوب از کودها برای افزایش بهره وری زمین استفاده می کردند و انواع میوه ها و گل های جدیدی مانند نیشکر تولید می کردند. برنج، پنبه و موز، و تقویم کشاورزی خاصی به نام تقویم قرطبی را ایجاد کردند که در پیوند گیاهان سرآمد بودند. و از آنجایی که دانشمندان کشاورزی از این روند حمایت کرده بودند، باغ هایی ایجاد شد که به عنوان زمینه آزمایشی آنها عمل کرد و در آنجا از آخرین ادبیات در علوم کشاورزی استفاده کردند. به برکت آنچه برای کشاورزی فراهم کردند، توسعه یافت و به اوج خود رسید و اروپا پایه های علمی کشاورزی را که مسلمانان به آن دست یافتند، اتخاذ کرد.
اندلس پس از فتح شدن، به پنج ناحیه حکومتی متناظر با اندلوسیا، گالیسیا و پرتغال، کاستیا و لئون، آراگون و کاتالونیا و سپتیمانیا تقسیم شده بود. اندلس به عنوان یک حوزه یا حوزه های حکومتی، با موفقیت استانی از خلافت اموی را که توسط خلیفه ولید یکم آغاز شده بود، تشکیل داد. پایان حکومت مسلمانان بر اندلس همراه با تشکیل دادگاه های تفتیش عقاید به منظور مسیحی کردن مسلمانان و اخراج مسلمانان اندلس به شمال آفریقا بود که با مقاومت ناکام مسلمانان همراه بود.
... [مشاهده متن کامل]
تمدن اسلامی در شبه جزیره ایبری دگرگونی های اقتصادی مهمی را به وجود آورد، زیرا اقتصاد از کشاورزی عمدتاً به شهری تبدیل شد. و تنوع فعالیت اقتصادی در اندلس بین کشاورزی، صنعت و معدن. بازار یکی از مهم ترین مکان های شهر اسلامی است که در آن محصولات مختلف خرید و فروش می شود، بازارها در دوران اسلامی شاهد تولد آنها در شبه جزیره بوده است. مصنوعات فلزی و صنایع دستی مانند آنهایی که از ابریشم، پنبه و پشم ساخته می شد بسیار رواج داشت. آنها محصولات معادن، کارخانه های اسلحه سازی، کارخانه های نساجی، چرم و شکر را صادر می کردند و در کشاورزی سرآمد بودند. برخی از مصنوعات خوب تولید شده در اندلس به اروپای مسیحی و مغرب صادر شد. کارگاه ها و مغازه هایی که این محصولات در آنها تولید می شد متعلق به دولت بود. مالاگا یکی از قطب های مهم صنعت سفال در جهان بود که در آن پانل ها و گلدان های تزئینی بافته می شد که در کشورهای حوزه مدیترانه شهرت زیادی به دست آورد.
کشاورزی
مسلمانان از روش های نوین مهندسی کشاورزی استفاده می کردند، علاوه بر روش های عملی آبیاری با استفاده خوب از کودها برای افزایش بهره وری زمین استفاده می کردند و انواع میوه ها و گل های جدیدی مانند نیشکر تولید می کردند. برنج، پنبه و موز، و تقویم کشاورزی خاصی به نام تقویم قرطبی را ایجاد کردند که در پیوند گیاهان سرآمد بودند. و از آنجایی که دانشمندان کشاورزی از این روند حمایت کرده بودند، باغ هایی ایجاد شد که به عنوان زمینه آزمایشی آنها عمل کرد و در آنجا از آخرین ادبیات در علوم کشاورزی استفاده کردند. به برکت آنچه برای کشاورزی فراهم کردند، توسعه یافت و به اوج خود رسید و اروپا پایه های علمی کشاورزی را که مسلمانان به آن دست یافتند، اتخاذ کرد.
اندلوسیا اکنون استانی در جنوب اسپانیا می باشد ولی در گذشته دور ظاهرا به کل متصرفات مسلمانان در اسپانیا و پرتغال گفته می شده است. حضرت حمیده الاندلوسیه سلام الله علیها مادر امام کاظم علیه السلام اهل مورسیا در جنوب اسپانیا بوده اند.
اَندَلُس یا اَندَلوثیا ( به اسپانیایی: Andalucía ) یکی از ۱۷ بخش خودمختار کشور اسپانیا است. پایتخت آن شهر سویل است.
بازمانده های فراوانی از معماری موری ( مراکشی ) در اندلس بجا مانده است زیرا این منطقه واپسین دژ مقاومت مورها پیش از بازپس گیری این سامان از سوی پادشاهان کاتولیک بود که در سال ۱۴۹۲ تکمیل گشت. نامدارترین این آثار کاخ الحمراء در گرانادا، مزکوئیتا در کوردوبا و برج های توره دل اورو و خیرالدا در سویل. از آثار باستانی مهم آن می توان به مدینةالزهرا در نزدیکی کوردوبا اشاره کرد.
... [مشاهده متن کامل]
محتویات [نهفتن]
۱ تاریخ
۲ تقسیمات
۳ فرهنگ
۴ جستارهای وابسته
۵ منابع
۶ پیوند به بیرون
تاریخ [ویرایش]
قلمرو خلیفه کوردوبا در سال ۱۰۰۰ میلادی
خلیفه کوردوبا در سال ۱۰۳۰ میلادی چندین حکومت کوچکتر تجزیه شد.
مسلمانان به مدت ۷۸۱ سال ( از سال ۷۱۱ تا ۱۴۹۲ ) بر اندلس و نقاط دیگر اسپانیا حکومت کردند.
تقسیمات [ویرایش]
منطقه اندلس به ۸ استان بخش گردیده است:
منطقه اندلس بر روی نقشه اسپانیا
استان سویل
استان گرانادا
استان کوردوبا
استان کادیس
استان مالاگا
استان اوئلوا
استان خائن
استان آلمریا
شهرهای اصلی اندلس ( از غرب به شرق ) عبارت اند از:
اوئلوا
سویل
کادیس
مالاگا
کوردوبا
خائن
گرانادا
آلمریا
دیگر شهرهای اندلس عبارت اند از:
آلخسیراس، کادیز
خرز، کادیس
ماربیّا، مالاگا
دوس هرماناس، سویل
آنتکوئرا، مالاگا
در فارسی برخی از صورت های عربی جاینام های اندلس نیز رواج داشته اند همچون غرناطه ( گرانادا ) ، قادص ( کادیس ) و قرطبه ( کوردوبا ) .
فرهنگ [ویرایش]
اندلس خاستگاه موسیقی فلامنکو است.
یحیی بن عمر اندلسی
جستارهای وابسته [ویرایش]
تاریخ روابط فرهنگی ایران و اندلس
منابع [ویرایش]
ویکی پدیای انگلیسی
پیوند به بیرون [ویرایش]
نقش ایرانیان در تمدن اسلامی اندلس
این یک نوشتار خُرد پیرامون یک مکان جغرافیایی است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
این یک نوشتار خُرد پیرامون اسپانیا است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
[نهفتن]
ن • ب • و
بخش های خودمختار اسپانیا
آراگون • آستوریاس • اکسترمادورا • اندلس • جزایر بالئارس • سرزمین باسک • جزایر قناری • کاتالونیا • کاستیا - لامانچا • کاستیا - لئون • کانتابریا • گالیسیا • لاریوخا • مادرید • مورسیا • نابارا • والنسیا
رده های صفحه: دومین سطح کد جغرافیایی اتحادیه اروپاتاریخ اسلامبخش های خودمختار اسپانیااندلس
اندلس ( عربی : الأندلس ) نامی عربی است که به بخشهایی از شبه جزیره ایبری و سپتیمانیا که توسط مسلمانان عرب و اهل شمال آفریقا در زمان های متعددی در دوره زمانی بین ۷۱۱و ۱۴۹۲ میلادی داده شده است. [۱][۲]
اندلس پس از فتح شدن، به پنج ناحیه حکومتی متناظر با اندلوسیا، گالیسیا و پرتغال، کاستیل و لئون، آراگون و کاتالونیا و سپتیمانیا تقسیم شده بود. اندلس به عنوان یک حوزه یا حوزه های حکومتی، با موفقیت استانی از خلافت اموی را که توسط خلیفه ولید یکم آغاز شده بود، تشکیل داد. [۳]
منابع [ویرایش]
↑ Para los autores árabes medievales, el término al - Andalus designa la totalidad de las zonas conquistadas — siquiera temporalmente — por tropas arabo - musulmanas en territorios actualmente pertenecientes a Portugal, Espana y Francia" ( "For the medieval Arab authors, al - Andalus designates all the conquered areas — even temporarily — by Arab - Muslim troops in territories now belonging to Portugal, Spain and France" ) , José Ángel García de Cortázar, V Semana de Estudios Medievales: Nájera, 1 al 5 de agosto de 1994, Gobierno de La Rioja, Instituto de Estudios Riojanos, 1995, p. 52.
↑ Los arabes y musulmanes de la Edad Media aplicaron el nombre de al - andalus a todas aquellas tierras que habian formado parte del reino visigodo : la Peninsula Ibérica y la Septimania ultrapirenaica. " ( "The Arabs and Muslims from the Middle Ages used the name of al - Andalus to all those lands that were formerly part of the Visigothic kingdom: the Iberian Peninsula and Septimania" ) , Eloy Benito Ruano, Tópicos y realidades de la Edad Media, Real Academia de la Historia, 2000, p. 79.
↑ Joseph F. O'Callaghan, A History of Medieval Spain , Cornell University Press, 1983, p. 142
در ویکی انبار پرونده هایی دربارهٔ اندلس ( اسلامی ) موجود است.
این یک نوشتار خُرد پیرامون اسپانیا است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
رده های صفحه: اندلستاریخ اسپانیاتاریخ پرتغالتاریخ اسلاماسلام در اسپانیاجغرافیای اسلام
همچنین برای مقایسه:
Andalusia ( English /ˌændəˈluːʒə/, /ˌændəˈluːziə/; Spanish: Andalucía [andaluˈθi. a] or [andaluˈsi. a] ) is the most populous and the second largest in area of the autonomous communities of Spain. The Andalusian autonomous community is officially recognised as a nationality of Spain. [4] The territory is divided into eight provinces: Almería, Cádiz, Córdoba, Granada, Huelva, Jaén, Málaga and Seville. Its capital is the city of Seville ( Spanish: Sevilla ) .
Andalusia is in the south of the Iberian peninsula, immediately south of the autonomous communities of Extremadura and Castile–La Mancha; west of the autonomous community of Murcia and the Mediterranean Sea; east of Portugal and the Atlantic Ocean; and north of the Mediterranean Sea and the Strait of Gibraltar, which sepa . . .
بازمانده های فراوانی از معماری موری ( مراکشی ) در اندلس بجا مانده است زیرا این منطقه واپسین دژ مقاومت مورها پیش از بازپس گیری این سامان از سوی پادشاهان کاتولیک بود که در سال ۱۴۹۲ تکمیل گشت. نامدارترین این آثار کاخ الحمراء در گرانادا، مزکوئیتا در کوردوبا و برج های توره دل اورو و خیرالدا در سویل. از آثار باستانی مهم آن می توان به مدینةالزهرا در نزدیکی کوردوبا اشاره کرد.
... [مشاهده متن کامل]
محتویات [نهفتن]
۱ تاریخ
۲ تقسیمات
۳ فرهنگ
۴ جستارهای وابسته
۵ منابع
۶ پیوند به بیرون
تاریخ [ویرایش]
قلمرو خلیفه کوردوبا در سال ۱۰۰۰ میلادی
خلیفه کوردوبا در سال ۱۰۳۰ میلادی چندین حکومت کوچکتر تجزیه شد.
مسلمانان به مدت ۷۸۱ سال ( از سال ۷۱۱ تا ۱۴۹۲ ) بر اندلس و نقاط دیگر اسپانیا حکومت کردند.
تقسیمات [ویرایش]
منطقه اندلس به ۸ استان بخش گردیده است:
منطقه اندلس بر روی نقشه اسپانیا
استان سویل
استان گرانادا
استان کوردوبا
استان کادیس
استان مالاگا
استان اوئلوا
استان خائن
استان آلمریا
شهرهای اصلی اندلس ( از غرب به شرق ) عبارت اند از:
اوئلوا
سویل
کادیس
مالاگا
کوردوبا
خائن
گرانادا
آلمریا
دیگر شهرهای اندلس عبارت اند از:
آلخسیراس، کادیز
خرز، کادیس
ماربیّا، مالاگا
دوس هرماناس، سویل
آنتکوئرا، مالاگا
در فارسی برخی از صورت های عربی جاینام های اندلس نیز رواج داشته اند همچون غرناطه ( گرانادا ) ، قادص ( کادیس ) و قرطبه ( کوردوبا ) .
فرهنگ [ویرایش]
اندلس خاستگاه موسیقی فلامنکو است.
یحیی بن عمر اندلسی
جستارهای وابسته [ویرایش]
تاریخ روابط فرهنگی ایران و اندلس
منابع [ویرایش]
ویکی پدیای انگلیسی
پیوند به بیرون [ویرایش]
نقش ایرانیان در تمدن اسلامی اندلس
این یک نوشتار خُرد پیرامون یک مکان جغرافیایی است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
این یک نوشتار خُرد پیرامون اسپانیا است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
[نهفتن]
ن • ب • و
بخش های خودمختار اسپانیا
آراگون • آستوریاس • اکسترمادورا • اندلس • جزایر بالئارس • سرزمین باسک • جزایر قناری • کاتالونیا • کاستیا - لامانچا • کاستیا - لئون • کانتابریا • گالیسیا • لاریوخا • مادرید • مورسیا • نابارا • والنسیا
رده های صفحه: دومین سطح کد جغرافیایی اتحادیه اروپاتاریخ اسلامبخش های خودمختار اسپانیااندلس
اندلس ( عربی : الأندلس ) نامی عربی است که به بخشهایی از شبه جزیره ایبری و سپتیمانیا که توسط مسلمانان عرب و اهل شمال آفریقا در زمان های متعددی در دوره زمانی بین ۷۱۱و ۱۴۹۲ میلادی داده شده است. [۱][۲]
اندلس پس از فتح شدن، به پنج ناحیه حکومتی متناظر با اندلوسیا، گالیسیا و پرتغال، کاستیل و لئون، آراگون و کاتالونیا و سپتیمانیا تقسیم شده بود. اندلس به عنوان یک حوزه یا حوزه های حکومتی، با موفقیت استانی از خلافت اموی را که توسط خلیفه ولید یکم آغاز شده بود، تشکیل داد. [۳]
منابع [ویرایش]
↑ Para los autores árabes medievales, el término al - Andalus designa la totalidad de las zonas conquistadas — siquiera temporalmente — por tropas arabo - musulmanas en territorios actualmente pertenecientes a Portugal, Espana y Francia" ( "For the medieval Arab authors, al - Andalus designates all the conquered areas — even temporarily — by Arab - Muslim troops in territories now belonging to Portugal, Spain and France" ) , José Ángel García de Cortázar, V Semana de Estudios Medievales: Nájera, 1 al 5 de agosto de 1994, Gobierno de La Rioja, Instituto de Estudios Riojanos, 1995, p. 52.
↑ Los arabes y musulmanes de la Edad Media aplicaron el nombre de al - andalus a todas aquellas tierras que habian formado parte del reino visigodo : la Peninsula Ibérica y la Septimania ultrapirenaica. " ( "The Arabs and Muslims from the Middle Ages used the name of al - Andalus to all those lands that were formerly part of the Visigothic kingdom: the Iberian Peninsula and Septimania" ) , Eloy Benito Ruano, Tópicos y realidades de la Edad Media, Real Academia de la Historia, 2000, p. 79.
در ویکی انبار پرونده هایی دربارهٔ اندلس ( اسلامی ) موجود است.
این یک نوشتار خُرد پیرامون اسپانیا است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
رده های صفحه: اندلستاریخ اسپانیاتاریخ پرتغالتاریخ اسلاماسلام در اسپانیاجغرافیای اسلام
همچنین برای مقایسه:
Andalusia ( English /ˌændəˈluːʒə/, /ˌændəˈluːziə/; Spanish: Andalucía [andaluˈθi. a] or [andaluˈsi. a] ) is the most populous and the second largest in area of the autonomous communities of Spain. The Andalusian autonomous community is officially recognised as a nationality of Spain. [4] The territory is divided into eight provinces: Almería, Cádiz, Córdoba, Granada, Huelva, Jaén, Málaga and Seville. Its capital is the city of Seville ( Spanish: Sevilla ) .