انجمن پژوهش های اجتماعی ( به انگلیسی: Institute for Social Research ) و ( به آلمانی: Institut für Sozialforschung ) ، سازمانی پژوهشی است که موضوعاتی همچون جامعه شناسی و فلسفه قاره ای را دربر می گیرد. این نهاد بیشتر به عنوان مکانی که در آن، مکتب فرانکفورت پدید آمده است، شناخته شده و مشهور است. این انجمن که در سال ۱۹۲۳ در فرانکفورت آلمان بنیان نهاده شده، وابسته به دانشگاه فرانکفورت است.
انجن پژوهش های اجتماعی توسط فلیکس ویل، که از شاگردان فیلسوف مارکسیست، کارل کرش بود، و با حمایت مالی پدرش، تأسیس شد. اولین مدیر انجمن، کورت آلبرت گرلاش بود که پیش از رسیدن به اهدافش، در حالی که توسط کارل گرونبرگ، برای رسیدن به ریاست، تعقیب می شد، درگذشت. پس از او، کارل گرونبرگ، که مورخی مارکسیست بود، ریاست انجمن را به عهده گرفت و مارکسیست های ارتدوکس را گرد هم آورد. در ۱۹۳۰ و پس از این که گرونبرگ از یک حملهٔ قلبی جان سالم به در برد، ماکس هورکهایمر به ریاست انجمن رسید. هورکهایمر به سرعت به عنوان هدایت کنندهٔ مکتب فرانکفورت شناخته شد؛ مکتبی متشکل از متفکرانی برجسته که در دورهٔ ریاست او پدید آمد. هورکهایمر نشریهٔ پژوهش های اجتماعی را آمادهٔ چاپ می کرد و با نوشتن مقلاتش در آن، نظریهٔ انتقادی جامعه را تبیین می کرد.
در سپتامبر ۱۹۳۰ و در خلال به قدرت رسیدن نازی ها در آلمان، موسسان انجمن تصمیم به خارج کردن انجمن از آلمان گرفتند که این کار با تأسیس شعبه ای از انجمن در ژنو و انتقال وجوه انجمن به هلند آغاز شد. پس از به قدرت رسیدن هیتلر در ۱۹۳۳، انجمن به ژنو منتقل و در ۱۹۳۴ رهسپار نیویورک شد. در نیویورک، انجمن به دانشگاه کلمبیا پیوست و نشریهٔ پژوهش های اجتماعی، به مطالعات فلسفه و علوم اجتماعی تغییر نام داد. در این جا بود که بسیاری از مهم ترین نوشته های متفکران مکتب فرانکفورت فرصت ظهور یافت و مقر انجمن در نیویورک، تبدیل به محل مناسبی برای پرورش و انتشار عقاید مورد نظر مکتب فرانکفورت در آمریکا و جهان انگلیسی زبان شد.
انجمن در ۱۹۵۱ تحت ریاست فریدریش پولاک در فرانکفورت بازگشایی شد و در ۱۹۵۳ تئودور آدورنو به ریاست آن رسید. انجمن از آن پس، همزمان به پژوهش و آموزش جامعه شناسی در دانشگاه فرانکفورت مبادرت ورزیده است.
رئیس کنونی آن، اکسل هونس است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفانجن پژوهش های اجتماعی توسط فلیکس ویل، که از شاگردان فیلسوف مارکسیست، کارل کرش بود، و با حمایت مالی پدرش، تأسیس شد. اولین مدیر انجمن، کورت آلبرت گرلاش بود که پیش از رسیدن به اهدافش، در حالی که توسط کارل گرونبرگ، برای رسیدن به ریاست، تعقیب می شد، درگذشت. پس از او، کارل گرونبرگ، که مورخی مارکسیست بود، ریاست انجمن را به عهده گرفت و مارکسیست های ارتدوکس را گرد هم آورد. در ۱۹۳۰ و پس از این که گرونبرگ از یک حملهٔ قلبی جان سالم به در برد، ماکس هورکهایمر به ریاست انجمن رسید. هورکهایمر به سرعت به عنوان هدایت کنندهٔ مکتب فرانکفورت شناخته شد؛ مکتبی متشکل از متفکرانی برجسته که در دورهٔ ریاست او پدید آمد. هورکهایمر نشریهٔ پژوهش های اجتماعی را آمادهٔ چاپ می کرد و با نوشتن مقلاتش در آن، نظریهٔ انتقادی جامعه را تبیین می کرد.
در سپتامبر ۱۹۳۰ و در خلال به قدرت رسیدن نازی ها در آلمان، موسسان انجمن تصمیم به خارج کردن انجمن از آلمان گرفتند که این کار با تأسیس شعبه ای از انجمن در ژنو و انتقال وجوه انجمن به هلند آغاز شد. پس از به قدرت رسیدن هیتلر در ۱۹۳۳، انجمن به ژنو منتقل و در ۱۹۳۴ رهسپار نیویورک شد. در نیویورک، انجمن به دانشگاه کلمبیا پیوست و نشریهٔ پژوهش های اجتماعی، به مطالعات فلسفه و علوم اجتماعی تغییر نام داد. در این جا بود که بسیاری از مهم ترین نوشته های متفکران مکتب فرانکفورت فرصت ظهور یافت و مقر انجمن در نیویورک، تبدیل به محل مناسبی برای پرورش و انتشار عقاید مورد نظر مکتب فرانکفورت در آمریکا و جهان انگلیسی زبان شد.
انجمن در ۱۹۵۱ تحت ریاست فریدریش پولاک در فرانکفورت بازگشایی شد و در ۱۹۵۳ تئودور آدورنو به ریاست آن رسید. انجمن از آن پس، همزمان به پژوهش و آموزش جامعه شناسی در دانشگاه فرانکفورت مبادرت ورزیده است.
رئیس کنونی آن، اکسل هونس است.
wiki: انجمن پژوهش های اجتماعی