انتونی ون دایک

آنتونی ون دایک. سر آنتونی ون دایک ( هلندی: Anthony van Dyck؛ ۲۲ مارس ۱۵۹۹–۹ دسامبر ۱۶۴۱ ) نقاش بلژیکی و یکی از بهترین پُرتره نگاران سده ۱۷ میلادی بود. وی در سال ۱۶۳۲ نقاش رسمی دربار چارلز اول انگلستان و اسکاتلند شد. [ ۱]
وی به شهرت بالایی دست یافت و شیوهٔ نگارگری او در طول ۱۵۰ سال آینده به سبکی غالب در نقاشی پرترهٔ انگلیسی بدل گردید. فان دیک علاوه بر نقاشی پرتره درکشیدن سوژه های افسانه ای و موضوعات مربوط به کتاب مقدس نیز مهارت داشت و توانایی های ممتاز خود در طراحی را نیز به نمایش گذاشته بود. او را همچنین یکی از نوآوران مهم در نقاشی آبرنگ و قلم زنی به شمار می آورند.
قهوه ای ون دایک یا قهوه ای کاسل در قرن هفدهم میلادی، توسط ون دایک شناخته و مورد استفاده قرار گرفت. قهوه ای ون دایک رنگیزهٔ خاک سمی به رنگ شکلاتی سیر ( تیره تر از آمبر سوخته ) با ته رنگ سبز است و با این مخلوط تهیه می شود؛ آمبر سوخته + سیاه+ قرمز شفاف اخرا. آمبر و سیه نا هر سه رس هستند اما حاوی ناخالصی هایی که آن ها را رنگی ساخته است. بدین ترتیب که اولی حاوی Fe203 و دومی حاوی F203 و Mn02 و سومی حاوی هیدروکسید_ اکسید آهن آبدار_ nH20 , Feo - OH می باشد؛ بنابراین هر سه از سیلیکات هستند. ( زیرا رس ها همگی سیلیکات هستند ) اما سیلیکات های آهن دار که در بین آهن ها قرار می گیرد، آمبر حاوی منگنز می باشد. [ ۲]
هفتمین فرزند فرانس ون دایک، تاجر ابریشم ثروتمند آنتورپ ، آنتونی از کودکی نقاشی می کرد. او در اواخر نوجوانی خود به عنوان یک نقاش مستقل موفق بود و در سال ۱۶۱۸ در انجمن صنفی آنتورپ استاد شد. در این زمان او در استودیوی نقاش برجسته شمالی آن روز، پیتر پل روبنس ، کار می کرد که تأثیر عمده ای داشت. روی کارش ون دایک در سال ۱۶۲۱ چند ماه در لندن کار کرد، سپس برای مدت کوتاهی به فلاندر بازگشت، قبل از سفر به ایتالیا، جایی که تا سال ۱۶۲۷ بیشتر در جنوا در آنجا ماند. در اواخر دهه ۱۶۲۰، او مجموعه ای از حکاکی های پرتره را که بسیار تحسین برانگیز بود، تکمیل کرد . ، بیشتر هنرمندان دیگر. او پس از بازگشت از ایتالیا، پنج سال را در فلاندر گذراند و از سال ۱۶۳۰ نقاش دربار ایزابلا ، فرماندار هابسبورگ فلاندر بود. در سال ۱۶۳۲ به درخواست چارلز اول انگلستان به لندن بازگشت تا نقاش اصلی دربار شود . [ ۳]
به استثنای هولبین ، ون دایک و دیگو ولاسکز معاصرش اولین نقاشان با استعداد برجسته ای بودند که عمدتاً به عنوان پرتره نگار دربار کار کردند و این ژانر را متحول کردند. او بیشتر برای پرتره های اشراف، به ویژه چارلز اول، و خانواده و همکارانش شناخته شده است. ون دایک تأثیر غالب در نقاشی پرتره انگلیسی برای ۱۵۰ سال آینده شد. او همچنین موضوعات اساطیری و انجیلی را نقاشی می کرد، از جمله مجسمه های محراب، امکانات برجسته ای را به عنوان یک نقشه کش به نمایش می گذاشت، و یک مبتکر مهم در آبرنگ و حکاکی بود. . قلم موی فوق العاده او، که ظاهراً به سرعت نقاشی می شود، معمولاً می تواند از مناطق بزرگ نقاشی شده توسط دستیاران زیادش متمایز شود. سبک پرتره او در بین کشورهای مختلفی که در آنها کار می کرد به طور قابل توجهی تغییر کرد و در ظرافت آرام آخرین دوره انگلیسی او به اوج رسید. نفوذ او به دوره مدرن گسترش می یابد. ریش ون دایک به نام او نامگذاری شده است. چارلز اول در طول زندگی خود به او نشان شوالیه اعطا کرد و در کلیسای جامع سنت پل به خاک سپرده شد که نشان از جایگاه او در زمان مرگش بود. [ ۴]