انتقال توان جابجایی انرژی از محل تولید به جایی که برای انجام کار مفید به کار می رود است.
توان رسماً به عنوان واحد انرژی در زمان تعریف می شود. در سامانه استاندارد بین المللی یکاها:
وات= ژول ÷ ثانیه = نیوتون × متر ÷ ثانیه
از زمان گسترش فناوری، جابجایی و سامانه های ذخیره سازی از جایگاه ممتازی نزد فناوران و کاربران فناوری برخوردار بوده است. [ ۱]
با گسترش روزافزون شبکه های نیرو، انتقال توان معمولاً همراه انتقال انرژی الکتریکی به کار می رود. از آنجایی که ولتاژ جریان متناوب را می توان با استفاده از ترانسفورماتور بالا برد تا تلفات مقاومتی رساناهای خطوط انتقال طولانی کمینه شود، معمولاً برای انتقال انرژی جریان متناوب را ترجیح می دهند. ( البته در مقصد نیز ترانسفورماتورهایی برای کاهش ولتاژ تا سطح امن تر و کاربردی تر لازم خواهد بود )
انتقال توان معمولاً از راه خطوط انتقال هوایی صورت می پذیرد، چراکه اقتصادی ترین روش برای این کار است. انتقال زیرزمینی توان با استفاده از کابل های فشارقوی، برای مناطق پرجمعیت شهری و نیز اچ وی دی سی در زیر دریا استفاده می شود. [ ۱]
توان را همچنین می توان با میدان های الکترومغناطیسی متغیر یا با استفاده از موج های رادیویی منتقل کرد؛ انرژی ریزموج را می توان به صورت بهینه در فاصله های کوتاه به وسیلهٔ هادی موج حمل کرد. [ ۱]
انتقال توان الکتریکی جای انتقال توان مکانیکی را در همه جا به جز فاصله های خیلی کوتاه، گرفته است. از قرن ۱۶ میلادی، از زمان انقلاب صنعتی تا پایان قرن ۱۹ میلادی، انتقال توان مکانیکی معمول بود. کهن ترین فناوری انتقال توان مکانیکی شامل سامانه هایی از میله های فشاری بود که چرخ آبی را به محل استخراج معدن و تلمبه های آب شور متصل می کردند. [ ۲] یک نمونهٔ بازمانده از سال ۱۷۸۰ میلادی در بات کوزن آلمان موجود است که توان یک چرخ آبی را به یک چاهی شور که در فاصلهٔ ۲۰۰ متری قرار دارد منتقل می کند، و از آنجا تا ۱۵۰ متر آنطرفتر برای اتصال به یک دستگاه تقطیر آب شور. [ ۳] این فناوری تا قرن ۲۱ام در بسیاری از چاه های نفت در ایالات متحده جای خود را حفظ کرد، انتقال توان از یک موتور تلمبه تا تعداد زیادی جک در میدان نفتی. [ ۴]
کارخانه ها دارای محورهایی طولی ( به انگلیسی: line shafts ) بودند که توان دورانی را فراهم می کرد. محورهای طولی کوتاه به وسیلهٔ جورج آگریکولا ( به انگلیسی: Georgius Agricola ) معرفی شدند که یک چرخ آبی را به چندین ماشین سنگ - پرداز متصل می کردند. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتوان رسماً به عنوان واحد انرژی در زمان تعریف می شود. در سامانه استاندارد بین المللی یکاها:
وات= ژول ÷ ثانیه = نیوتون × متر ÷ ثانیه
از زمان گسترش فناوری، جابجایی و سامانه های ذخیره سازی از جایگاه ممتازی نزد فناوران و کاربران فناوری برخوردار بوده است. [ ۱]
با گسترش روزافزون شبکه های نیرو، انتقال توان معمولاً همراه انتقال انرژی الکتریکی به کار می رود. از آنجایی که ولتاژ جریان متناوب را می توان با استفاده از ترانسفورماتور بالا برد تا تلفات مقاومتی رساناهای خطوط انتقال طولانی کمینه شود، معمولاً برای انتقال انرژی جریان متناوب را ترجیح می دهند. ( البته در مقصد نیز ترانسفورماتورهایی برای کاهش ولتاژ تا سطح امن تر و کاربردی تر لازم خواهد بود )
انتقال توان معمولاً از راه خطوط انتقال هوایی صورت می پذیرد، چراکه اقتصادی ترین روش برای این کار است. انتقال زیرزمینی توان با استفاده از کابل های فشارقوی، برای مناطق پرجمعیت شهری و نیز اچ وی دی سی در زیر دریا استفاده می شود. [ ۱]
توان را همچنین می توان با میدان های الکترومغناطیسی متغیر یا با استفاده از موج های رادیویی منتقل کرد؛ انرژی ریزموج را می توان به صورت بهینه در فاصله های کوتاه به وسیلهٔ هادی موج حمل کرد. [ ۱]
انتقال توان الکتریکی جای انتقال توان مکانیکی را در همه جا به جز فاصله های خیلی کوتاه، گرفته است. از قرن ۱۶ میلادی، از زمان انقلاب صنعتی تا پایان قرن ۱۹ میلادی، انتقال توان مکانیکی معمول بود. کهن ترین فناوری انتقال توان مکانیکی شامل سامانه هایی از میله های فشاری بود که چرخ آبی را به محل استخراج معدن و تلمبه های آب شور متصل می کردند. [ ۲] یک نمونهٔ بازمانده از سال ۱۷۸۰ میلادی در بات کوزن آلمان موجود است که توان یک چرخ آبی را به یک چاهی شور که در فاصلهٔ ۲۰۰ متری قرار دارد منتقل می کند، و از آنجا تا ۱۵۰ متر آنطرفتر برای اتصال به یک دستگاه تقطیر آب شور. [ ۳] این فناوری تا قرن ۲۱ام در بسیاری از چاه های نفت در ایالات متحده جای خود را حفظ کرد، انتقال توان از یک موتور تلمبه تا تعداد زیادی جک در میدان نفتی. [ ۴]
کارخانه ها دارای محورهایی طولی ( به انگلیسی: line shafts ) بودند که توان دورانی را فراهم می کرد. محورهای طولی کوتاه به وسیلهٔ جورج آگریکولا ( به انگلیسی: Georgius Agricola ) معرفی شدند که یک چرخ آبی را به چندین ماشین سنگ - پرداز متصل می کردند. [ ۵]
wiki: انتقال توان