انتخابات فدرال آلمان ۲۰۰۹. انتخابات مجلس فدرال آلمان ( بوندستاگ ) در روز ۲۷ سپتامبر ۲۰۰۹[ ۱] برای برگزیدن نمایندگان هفدهمین دورهٔ این مجلس برگزار شد. نتایج اولیه انتخابات حاکی از پیروزی حزب دموکرات مسیحی آلمان و حزب متحدش اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن بود. این دو حزب که با هم اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان را تشکیل می دهند با ائتلاف با حزب دموکرات آزاد دولت ائتلافی راست میانه آلمان را در سال های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ به رهبری آنگلا مرکل تشکیل دادند. رقیب اصلی آنگلا مرکل، فرانک والتر اشتاین مایر از حزب سوسیال دموکرات بود که شکست را در انتخابات پذیرفت. [ ۲] پیش از این دموکرات مسیحی ها در بیشتر سال های ۱۹۴۹ تا ۱۹۶۶ در دولت های کنراد آدناور و لودویگ ارهارد و سال های ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۸ در دولت های هلموت کهل با حزب دموکرات آزاد وارد ائتلاف شده بودند.
بعد از انتخابات فدرال آلمان در سال ۲۰۰۵، آنگلا مرکل در راس یک دولت ائتلافی قرار داشت که دو حزب بزرگ اتحادیه دموکرات مسیحی و حزب سوسیال دموکرات را در بر می گرفت. در انتخابات سال ۲۰۰۹ آنگلا مرکل با حزب دموکرات آزاد ( شریک سنتی اتحادیه دموکرات مسیحی ) وارد دولت ائتلافی شد. این حزب در انتخابات این دوره، رتبه سوم را از لحاظ تعداد کرسی های بوندستاگ بعد از دو حزب اصلی بدست آورد.
فرانک والتر اشتاین مایر از حزب سوسیال دموکرات که در دولت ائتلافی قبلی پست وزارت خارجه را بر عهده داشت، در کنوانسیون حزبی روز ۱۸ اکتبر ۲۰۰۸ از سوی این حزب کاندیدای پست صدارت اعظم شد. او قول داد در صورت پیروزی در انتخابات دولتی تشکیل دهد که در آن حزب سوسیال دموکرات قدرت اصلی را دارا باشد و در عین حال حزب چپ را در صورت تشکیل دولت ائتلافی، شامل ائتلاف ندانست. مبارزات انتخاباتی در این دوره با هیجان چندانی همراه نبود[ ۳] که علت آن، عدم وجود رهبری کاریزماتیک در احزاب اصلی برآورد شده است. دلیل دیگر این بود که دولت قبلی با ائتلاف بزرگ از دو حزب بزرگ رقیب شکل گرفته بود و رقابت های انتخاباتی این دوره با احتمال تشکیل دوبارهٔ یک ائتلاف بزرگ با عدم استقبال مردم مواجه شده بود. [ ۴] با این حال مرکل با توجه به بالا بودن حزبش در نظرسنجی ها از عدم استقبال بالا در انتخابات خشنود بود. [ ۵] انتخابات فدرال سال ۲۰۰۹ در آلمان، آخرین انتخابات در سالی بود که به آلمانی Superwahljahr یا سال انتخابات های زیاد نامیده می شود. بجز انتخابات فدرال که در سپتامبر برگزار شد، انتخابات پارلمان اروپا در روز ۷ ژوئن، هفت انتخابات محلی در همان روز، ۵ انتخابات ایالتی در ماه های اوت و سپتامبر و انتخابات ریاست جمهور فدرال توسط مجمع فدرال در روز ۲۳ می نیز برگزار شدند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبعد از انتخابات فدرال آلمان در سال ۲۰۰۵، آنگلا مرکل در راس یک دولت ائتلافی قرار داشت که دو حزب بزرگ اتحادیه دموکرات مسیحی و حزب سوسیال دموکرات را در بر می گرفت. در انتخابات سال ۲۰۰۹ آنگلا مرکل با حزب دموکرات آزاد ( شریک سنتی اتحادیه دموکرات مسیحی ) وارد دولت ائتلافی شد. این حزب در انتخابات این دوره، رتبه سوم را از لحاظ تعداد کرسی های بوندستاگ بعد از دو حزب اصلی بدست آورد.
فرانک والتر اشتاین مایر از حزب سوسیال دموکرات که در دولت ائتلافی قبلی پست وزارت خارجه را بر عهده داشت، در کنوانسیون حزبی روز ۱۸ اکتبر ۲۰۰۸ از سوی این حزب کاندیدای پست صدارت اعظم شد. او قول داد در صورت پیروزی در انتخابات دولتی تشکیل دهد که در آن حزب سوسیال دموکرات قدرت اصلی را دارا باشد و در عین حال حزب چپ را در صورت تشکیل دولت ائتلافی، شامل ائتلاف ندانست. مبارزات انتخاباتی در این دوره با هیجان چندانی همراه نبود[ ۳] که علت آن، عدم وجود رهبری کاریزماتیک در احزاب اصلی برآورد شده است. دلیل دیگر این بود که دولت قبلی با ائتلاف بزرگ از دو حزب بزرگ رقیب شکل گرفته بود و رقابت های انتخاباتی این دوره با احتمال تشکیل دوبارهٔ یک ائتلاف بزرگ با عدم استقبال مردم مواجه شده بود. [ ۴] با این حال مرکل با توجه به بالا بودن حزبش در نظرسنجی ها از عدم استقبال بالا در انتخابات خشنود بود. [ ۵] انتخابات فدرال سال ۲۰۰۹ در آلمان، آخرین انتخابات در سالی بود که به آلمانی Superwahljahr یا سال انتخابات های زیاد نامیده می شود. بجز انتخابات فدرال که در سپتامبر برگزار شد، انتخابات پارلمان اروپا در روز ۷ ژوئن، هفت انتخابات محلی در همان روز، ۵ انتخابات ایالتی در ماه های اوت و سپتامبر و انتخابات ریاست جمهور فدرال توسط مجمع فدرال در روز ۲۳ می نیز برگزار شدند.
