انبساط حلقه بوخنر ( به انگلیسی: Buchner ring expansion ) یک واکنش تشکیل پیوند کربن - کربن دومرحله ای است که برای تشکیل حلقه های ۷ عضوی استفاده می شود. این واکنش برای اولین بار توسط ادوارد بوخنر و تئودور کورتیوس در سال ۱۸۸۵ مورد استفاده قرار گرفت. [ ۱] [ ۲] آنها با کمک حرارت دادن اتیل دی آزواستات موفق به تولید کاربن در محیط واکنش شدند و سپس با افزودن آن به بنزن، سرانجام موجب تولید یک مولکول حلقوی ۷ عضوی یعنی یک سیکلوهپتاتری ان شدند. در طول سالهای گذشته تغییرات مختلفی در دستورالعمل اولیه این روش ارائه شده است به طوری که پیشرفت ها در شیمی آلی - فلزی و توسعه کاتالیزورها موجب شد که مشخص شود کاتالیزور دی رودیم توانایی تولید یک ایزومر مشخص از محصول سیکلوهپتاتری ان را دارد.
به طور سنتی فرایند انجام واکنش به این صورت به پیش می رود که در مرحله اول، اتیل دی آزواستات منجر به تولید یک کاربن می شود که این کاربن می تواند در ادامه در واکنش با حلقه آروماتیک، موجب تولید یک حلقه سیکلوپروپان شود. مرحله دوم، جایی است که انبساط حلقه رخ می دهد و طی آن حلقه سیکلوپروپان از طریق انجام یک از طریق یک واکنش الکتروسیکلی باز شده و حلقه ۷ عضوی ( یک سیکلوهپتاتری اِن ) تشکیل می شود. با این حال در روش های مدرن به جای اتیل دی آزواستات می توان از دیگر گونه های دارای توانایی تولید کاربن، مانند دی آزومتان استفاده کرد.
اهمیت این واکنش به صورت آشکاری در شیمی سنتزی به خصوص در سنتز ترکیبات زیستی قابل مشاهده است. به عنوان یکی از کاربردهای مهم این واکنش، استفن ماتین و لام چن در سال ۱۹۸۱ موفق به تولید مشتقی از مولکول پنی سیلین شدند. [ ۳]
به عنوان مهم ترین محدودیت واکنش می توان به گونه کاربن تولید شده طی در حین انجام اشاره کرد. با توجه به واکنش پذیری بالای کاربن و ناپایداری آن، انتخاب حلال بسیار اهمیت دارد و باید با دقت انجام شود. از طرف دیگر گونه کاربن پتانسیل بالایی برای انجام واکنش جای گیری در پیوند کربن - هیدروژن دارد و این موضوع به خصوص زمانی که از حلالی مانند دی کلرومتان استفاده شود رخ می دهد و گونه کاربن تولید شده با پیوند کربن - هیدروژن موجود در حلال واکنش می دهد. [ ۴]
کنترل جهت گزینی واکنش کاربن، مورد دیگری است که نیازمند توجه است. به طوری که کاربن می تواند منجر به تولید ایزومرهای مختلفی از مولکول سیکلوهپتاتری ان شود. با استفاده از کاتالیزور رودیم و استفاده از دمای اتاق می توان به ایزومر غیرمزدوجی از محصول ( Non - conjugated ) دست یافت. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبه طور سنتی فرایند انجام واکنش به این صورت به پیش می رود که در مرحله اول، اتیل دی آزواستات منجر به تولید یک کاربن می شود که این کاربن می تواند در ادامه در واکنش با حلقه آروماتیک، موجب تولید یک حلقه سیکلوپروپان شود. مرحله دوم، جایی است که انبساط حلقه رخ می دهد و طی آن حلقه سیکلوپروپان از طریق انجام یک از طریق یک واکنش الکتروسیکلی باز شده و حلقه ۷ عضوی ( یک سیکلوهپتاتری اِن ) تشکیل می شود. با این حال در روش های مدرن به جای اتیل دی آزواستات می توان از دیگر گونه های دارای توانایی تولید کاربن، مانند دی آزومتان استفاده کرد.
اهمیت این واکنش به صورت آشکاری در شیمی سنتزی به خصوص در سنتز ترکیبات زیستی قابل مشاهده است. به عنوان یکی از کاربردهای مهم این واکنش، استفن ماتین و لام چن در سال ۱۹۸۱ موفق به تولید مشتقی از مولکول پنی سیلین شدند. [ ۳]
به عنوان مهم ترین محدودیت واکنش می توان به گونه کاربن تولید شده طی در حین انجام اشاره کرد. با توجه به واکنش پذیری بالای کاربن و ناپایداری آن، انتخاب حلال بسیار اهمیت دارد و باید با دقت انجام شود. از طرف دیگر گونه کاربن پتانسیل بالایی برای انجام واکنش جای گیری در پیوند کربن - هیدروژن دارد و این موضوع به خصوص زمانی که از حلالی مانند دی کلرومتان استفاده شود رخ می دهد و گونه کاربن تولید شده با پیوند کربن - هیدروژن موجود در حلال واکنش می دهد. [ ۴]
کنترل جهت گزینی واکنش کاربن، مورد دیگری است که نیازمند توجه است. به طوری که کاربن می تواند منجر به تولید ایزومرهای مختلفی از مولکول سیکلوهپتاتری ان شود. با استفاده از کاتالیزور رودیم و استفاده از دمای اتاق می توان به ایزومر غیرمزدوجی از محصول ( Non - conjugated ) دست یافت. [ ۵]
wiki: انبساط حلقه بوخنر