انانتیومر

انانتیومر یا ایزومر نوری یا همپار نوری ( به انگلیسی: Enantiomer ) ( املاهای دیگر: انانتیمر یا انانتیُمر ) در شیمی، یکی از ایزومرهای فضایی است که به طور کامل انطباق پذیر بر روی تصاویر آینه دیگر می باشد، با آن که جهات دست راست و چپ آن یکسان هستند اما با هم متضاد می باشند. ترکیبات محض «انانتیومر» پادهمسان به یک نمونه برمی گردند که دارای محدودیتهای ردیابی بوده و ملکولهای آن تنها از یک نوع دست سانی برخوردار هستند.
به هنگام قرارگیری در یک محیط متقارن، ملکولهای «انانتیومر» پاد همسان، مشابه با ویژگیهای شیمیایی و فیزیکی هستند به غیر از آن که در اندازه هایی برابر اما در جهات مخالف صفحه – نور پلاریزه را می چرخانند. مخلوط اجزایی یکسان از یک ایزومر نوری فعال و ایزومر «انانتیومر» پادهمسان آن اصطلاحاً راسمیک یا خوشه سان نامیده می شود که دارای چرخش خالص صفر در صفحه نور پلاریزه می باشد.
ملکولهای «انانتیومر» پادهمسان در انواع دیگر، اغلب خصوصیات شیمیایی متفاتی نسبت به هم دارند که به وجود مواد دیگر مربوط می گردد که آنها نیز از نوع ایزومرهای «انانتیومر» پادهمسان می باشند. چون بسیاری از ملکولها درون بدن جانداران خود از نوع ایزومر پادهمسان می باشند، اغلب تفاوتی فاحش در عوامل دو ایزومر پاد همسان متقارن در این موجودات و از جمله انسانها وجود دارد.
انانتیومر ها در صنعت داروسازی نیز کاربرد دارند . برای مثال داروهایی مانند ایبوپروفون ها و البوترول ها که برای بیماران آسمی به کار می روند