صفحه (هندسه). در
ریاضیات به یک سطح هموار دوبعدی، صفحه یا تخته می گویند. گویی یک صفحه، نمایش دو بعدی از یک نقطه ( صفر بُعد ) ، یک
خط ( یک
بعد ) و یک
فضا ( سه بعد ) است.
هر چند ضلعی در یک صفحه، در صفحه ای با امتداد نامتناهی قرار دارد. معادله عمومی یک صفحه به صورت روبرو است: Ax+By+Cz+d=۰، که در آن ( x, y، z ) نقطه ای دلخواه از صفحه و ضرایب A, B، C, D ( به نام پارامترهای صفحه ) ثابت های تعریف کننده ی ویژگی های فضایی صفحه اند. مقادیر A, B، C, D را می توان با حل یک معادله ی سه مجهولی به دست آورد. این معادلات باید از مقادیر مختصات برای سه نقطه ی غیر هم راستا در صفحه ی xy تشکیل شده باشد. برای این منظور می توانیم سه راس چند ضلعی -
محدب متوالی ( x 1 , y 1 , z 1 ) , ( x 2 , y 2 , z 2 ) , ( x 3 , y 3 , z 3 ) را در خلاف جهت چرخش عقربه های ساعت انتخاب و معادلات توأم خطی زیر را برای نسبت های A\D, B\D, C\D حل کنیم.
( A D ) x k + ( B D ) y k + ( C D ) z k = − 1
جواب این مجموعه معادلات را می توان با استفاده از
قاعده کرامر به صورت دترمینانی زیر به دست آورد:
A = | 1 y 1 z 1 1 y 2 z 2 1 y 3 z 3 | B = | x 1 1 z 1 x 2 1 z 2 x 3 1 z 3 | C = | x 1 y 1 1 x 2 y 2 1 x 3 y 3 1 | D = | x 1 y 1 z 1 x 2 y 2 z 2 x 3 y 3 z 3 |
بابسط دترمینان ها، محاسبات لازم برای ضرایب صفحه را می توان به صورت زیر نوشت:
A = y 1 ( z 2 − z 3 ) + y 2 ( z 3 − z 1 ) + y 3 ( z 1 − z 2 )
B = z 1 ( x 2 − x 3 ) + z 2 ( x 3 − x 1 ) + z 3 ( x 1 − x 2 )
C = x 1 ( y 2 − y 3 ) + x 2 ( y 3 − y 1 ) + x 3 ( y 1 − y 2 )
D = − x 1 ( y 2 z 3 − y 3 z 2 ) − x 2 ( y 3 z 1 − y 1 z 3 ) − x 3 ( y 1 z 2 − y 2 z 1 )
صفحه (یونی کد). در استاندارد یونی کد ، یک صفحه یک گروه پیوسته از 65. 536 ( 216 )
موقعیت کد است. 17 صفحه وجود دارد، که با شماره های 0 تا 16 مشخص شده اند. مقادیر ممکن برای صفحه ها در محدوده عددی 00–1016 هستند و منطبق بر دو جایگاه اول از شش جایگاه در
مبنای 16 ( U + hhhhhh ) . صفحه 0، صفحه چندزبانه پایه ( BMP ) است که کاراکترهای متداول را شامل شده.
صفحه های 1 تا 16 "صفحه های مکمل" خوانده می شوند[ ۱] . انتهایی ترین موقعیت کد در یونی کد آخرین موقعیت کد در صفحه 16 است، با آدرس U + 10FFFF. در یونی کد نسخه 13. 0، هفت صفحه دارای موقعیت کد ( کاراکترها ) هستند و از این بین برای پنج صفحه نام تعیین شده است.
محدودیت 17 صفحه ای در یونی کد به یوتی اف - 16 مربوط می شود که می تواند 220 موقعیت کد ( 16 صفحه ) را به عنوان یک جفت کلمه کدگذاری کند، و به علاوه ی BMP که به عنوان یک کلمه واحد در نظر گرفته می شود[ ۲] [ ۳] . UTF - 8 با حد بسیار بالاتر برابر با 231 ( 2, 147, 483, 648 ) موقعیت کد ( معادل 32, 768 صفحه ) طراحی شده است، و می تواند 221 ( 2, 097, 152 ) موقعیت کد ( 32 صفحه ) را حتی زیر حد فعلی 4 بایت رمزگذاری کند.
این 17 صفحه می توانند 1, 114, 112 موقعیت کد را در خود جای دهند. از این تعداد 2, 048 موقعیت کد نقش جایگزین دارند ( برای ساختن زوج در UTF - 16 ) ، 66 موقعیت کد غیر کاراکتری هستند و 137, 468 برای کاربرد شخصی رزرو شده اند، و 974, 530 نیز برای کاربردهای عمومی در نظر گرفته شده اند.
خود صفحه ها نیز به
بلوک های یونی کد تقسیم می شوند که بر خلاف صفحه ها اندازه ثابت ندارند. 308 بلوک تعریف شده در یونی کد 13. 0، معادل 26٪ از فضای موقعیت کد کلی را شامل می شود و از لحاظ اندازه از حداقل میزانِ 16 موقعیت موقعیت کد ( بلوک پانزدهم ) تا حداکثر میزان 65, 536 موقعیت کد ( ناحیه کاربرد خصوصی - A و - B ) میتوانند تغییر کنند؛ که کل صفحه های 15 و 16 را تشکیل می دهد. به منظور کارایی بیشتر، طیف وسیعی از کاراکترها به طور آزمایشی برای بسیاری از سیستم های نوشتاری فعلی و باستانی نگاشته شده اند. [ ۴]
↑ موقعیت کد هایی که به یک بلوک های یونی کد منتسب شده اند. ↑ تعداد کل کاراکترهای گرافیکی، فالب بندی، و کنترلی ( بغیر از کاراکترهای کاربرد خصوصی، غیر کاراکترها و موقعیت کدهای جایگزین
صفحه اول یا صفحه 0، صفحه چندزبانه پایه ( BMP ) است و تقریباً برای همه زبانهای مدرن و تعداد زیادی از نمادها کاراکتر دارد. هدف اصلی برای BMP پشتیبانی از یکسانسازی مجموعه کاراکترهای قدیمی و همچنین کاراکترهایی که برای نوشتن به کار می روند. بیشتر موقعیت کدها در BMP به کاراکترهای چینی ، ژاپنی و
کره ای ( CJK ) اختصاص یافته است.
