ام۱۱۳ نوعی نفربر زره پوش آمریکایی است که در سال ۱۹۶۰ به ارتش ایالات متحده آمریکا پیوسته و نیروهای مسلح بیش از ۵۰ کشور دیگر دنیا نیز آن را به کار گرفته اند.
ام۱۱۳ یک خودروی شنی دار جعبه مانند است که مدل پایهٔ آن حدود ۱۲ تن وزن، ۲٫۵ متر ارتفاع، ۲٫۷ متر عرض و ۴٫۸۶ متر طول دارد و به یک تیربار ام۲ برونینگ مسلح است. نفربر ام۱۱۳ با یک راننده و یک فرمانده هدایت می شود و ظرفیت حمل ۱۱ سرباز را دارد که از در پشت نفربر برای ورود و خروج استفاده می کنند. اولین مدل ام۱۱۳ از موتور بنزینی استفاده می کرد که خیلی سریع در سال ۱۹۶۴ با موتور دیزلی ساخت دیترویت دیزل به قدرت ۲۱۲ اسب بخار جایگزین شد و در سال های بعد موتورهای پرقدرت تری برای آن ساخته شد.
در این زره پوش از یک زره آلومینیمی جدید استفاده شده که وزن نفربر را نسب به نفربرهای قبلی آمریکایی به طور چشمگیری کاهش می داد. این کاهش وزن امکان انتقال آن با هواپیماهای ترابری و همچنین انجام عملیات آبی خاکی را برای آن مهیا می کرد. ضخامت زره در قسمت جلوی ام۱۱۳ به ۳۸ میلی متر می رسد.
با شروع دههٔ ۱۹۸۰ میلادی نفربرهای ام۱۱۳ ارتش آمریکا برای مأموریت های خط مقدم به مرور با خودرو جنگی پیاده نظام ام۲ بردلی جایگزین شدند. ولی همچنان تعداد انبوهی از آن ها در نیروهای مسلح آمریکا در حال خدمت هستند. به طوری که در مجموع نیمی از خودروهای زره پوش جنگی ارتش آمریکا را مدل های مختلف ام۱۱۳ تشکیل می دهند. ارتش ایالات متحده قصد دارد برنامهٔ استفاده از این نفربر را تا سال ۲۰۲۸ ادامه دهد و در این زمان آن را از خدمت خارج کند.
برآورد می شود تاکنون بیش از ۸۰٬۰۰۰ ام۱۱۳ ( انواع مختلف ) ساخته شده باشد که در ۵۰ کشور دنیا در حال خدمت هستند. به این ترتیب ام۱۱۳ یکی از پرشمارترین و رایج ترین خودروهای زره پوش تاریخ محسوب می شود.
انعطاف پذیری و چندکارگی ام۱۱۳ در کنار قیمت ارزان باعث شده تا مدل های مختلفی از آن برای ارتش آمریکا و کشورهای دیگر دنیا ساخته شود. مدل هایی از ام۱۱۳ برای مأموریت های حمایتی مختلف مانند خودرو تعمیر و بازیابی، آمبولانس زره پوش، خودرو شکارچی تانک ( ام ۹۰۱ با دو لانچر شلیک موشک تاو ) ، خودرو فرماندهی، خودرو مهندسی، خمپاره انداز، توپ خودکششی ( ام۱۰۸ با هویتزر ۱۰۵ م م ام۱۰۱ ) ، توپ ضدهوایی ( ام۱۶۳ با ضدهوایی شش لول ام۶۱ والکان ) ، سیستم موشکی ضدهوایی، آتش پشتیبان پیاده نظام، خودرو زرهی شناسایی ( ام۱۱۴ ) ، خودرو ناظر و راهنمای توپخانه، خودرو جنگی پیاده نظام ( ای آی اف وی ) ، کِشندهٔ توپخانه ای، حمل ونقل مهمات و حمل ونقل رادار ساخته شده است. در واقع ام۱۱۳ به هر خودرو زره پوشی که می توان تصور کرد تبدیل شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفام۱۱۳ یک خودروی شنی دار جعبه مانند است که مدل پایهٔ آن حدود ۱۲ تن وزن، ۲٫۵ متر ارتفاع، ۲٫۷ متر عرض و ۴٫۸۶ متر طول دارد و به یک تیربار ام۲ برونینگ مسلح است. نفربر ام۱۱۳ با یک راننده و یک فرمانده هدایت می شود و ظرفیت حمل ۱۱ سرباز را دارد که از در پشت نفربر برای ورود و خروج استفاده می کنند. اولین مدل ام۱۱۳ از موتور بنزینی استفاده می کرد که خیلی سریع در سال ۱۹۶۴ با موتور دیزلی ساخت دیترویت دیزل به قدرت ۲۱۲ اسب بخار جایگزین شد و در سال های بعد موتورهای پرقدرت تری برای آن ساخته شد.
در این زره پوش از یک زره آلومینیمی جدید استفاده شده که وزن نفربر را نسب به نفربرهای قبلی آمریکایی به طور چشمگیری کاهش می داد. این کاهش وزن امکان انتقال آن با هواپیماهای ترابری و همچنین انجام عملیات آبی خاکی را برای آن مهیا می کرد. ضخامت زره در قسمت جلوی ام۱۱۳ به ۳۸ میلی متر می رسد.
با شروع دههٔ ۱۹۸۰ میلادی نفربرهای ام۱۱۳ ارتش آمریکا برای مأموریت های خط مقدم به مرور با خودرو جنگی پیاده نظام ام۲ بردلی جایگزین شدند. ولی همچنان تعداد انبوهی از آن ها در نیروهای مسلح آمریکا در حال خدمت هستند. به طوری که در مجموع نیمی از خودروهای زره پوش جنگی ارتش آمریکا را مدل های مختلف ام۱۱۳ تشکیل می دهند. ارتش ایالات متحده قصد دارد برنامهٔ استفاده از این نفربر را تا سال ۲۰۲۸ ادامه دهد و در این زمان آن را از خدمت خارج کند.
برآورد می شود تاکنون بیش از ۸۰٬۰۰۰ ام۱۱۳ ( انواع مختلف ) ساخته شده باشد که در ۵۰ کشور دنیا در حال خدمت هستند. به این ترتیب ام۱۱۳ یکی از پرشمارترین و رایج ترین خودروهای زره پوش تاریخ محسوب می شود.
انعطاف پذیری و چندکارگی ام۱۱۳ در کنار قیمت ارزان باعث شده تا مدل های مختلفی از آن برای ارتش آمریکا و کشورهای دیگر دنیا ساخته شود. مدل هایی از ام۱۱۳ برای مأموریت های حمایتی مختلف مانند خودرو تعمیر و بازیابی، آمبولانس زره پوش، خودرو شکارچی تانک ( ام ۹۰۱ با دو لانچر شلیک موشک تاو ) ، خودرو فرماندهی، خودرو مهندسی، خمپاره انداز، توپ خودکششی ( ام۱۰۸ با هویتزر ۱۰۵ م م ام۱۰۱ ) ، توپ ضدهوایی ( ام۱۶۳ با ضدهوایی شش لول ام۶۱ والکان ) ، سیستم موشکی ضدهوایی، آتش پشتیبان پیاده نظام، خودرو زرهی شناسایی ( ام۱۱۴ ) ، خودرو ناظر و راهنمای توپخانه، خودرو جنگی پیاده نظام ( ای آی اف وی ) ، کِشندهٔ توپخانه ای، حمل ونقل مهمات و حمل ونقل رادار ساخته شده است. در واقع ام۱۱۳ به هر خودرو زره پوشی که می توان تصور کرد تبدیل شده است.
wiki: ام۱۱۳