امیگا ۵۰۰ پلاس

آمیگا ۵۰۰ پلاس. کمودور آمیگا ۵۰۰ پلاس ( به انگلیسی: Commodore Amiga 500 Plus ) یا به اختصار A500+ یک مدل پیشرفته و توسعه یافته از آمیگا ۵۰۰ اورجینال می باشد. نکته مهم در مورد این رایانه، معرفی نسخه جدیدی از «کیک استارت»[ ۱] و رابط گرافیکی «ورک بنچ»[ ۲] و بهبود در عملکرد بعضی از چیپست های این سیستم بود. مهم ترین این تعییرات سخت افزاری، اضافه شدن تراشه موسوم به «مجموعه تراشه توسعه یافته»[ ۳] یا به اختصار «ایی سی اس» بود. [ ۴]
آمیگا ۵۰۰ پلاس در بازارهای مختلفی ( از جمله در بسیاری از کشورهای اروپائی ) عرضه شد، اما هرگز به طور رسمی در آمریکا به فروش نرسید. [ ۵]
با وجود اینکه این مدل از آمیگا در سال ۱۹۹۲ معرفی شد، ولی بنا به اظهار نظر بعضی از منتقدان، این سیستم در سال ۱۹۹۱ هم به فروش رفته، همچنین حدس زده می شود در زمان عرضه آمیگا ۵۰۰ پلاس، موجودی این محصول قبل از کریسمس در انبارهای شرکت کمودور هم تمام گشته بود. کمودور برای تأمین نیازهای بازار قبل از کریسمس از موجودی انبار خود که سیستم های دارای مادربورد اصلاح شده 8A آمیگا ۵۰۰ پلاس استفاده کرد. با وجود اینکه آمیگا ۵۰۰ پلاس یک مدل بهبود یافته از آمیگا ۵۰۰ اورجینال بود، اما در عمل یک مدل مهجور و ناموفق بود. شرکت کمودور فقط شش ماه به تولید این مدل مبادرت ورزید و در تابستان ۱۹۹۲ این مدل را با آمیگا ۶۰۰ جایگزین کرد. [ ۴]
شرکت کمودور مدل آمیگا ۵۰۰ پلاس را به دو دلیل طراحی کرد. اولین دلیل کاهش هزینه های تولید بود؛ این هدف با تغییرات جزئی در مادربورد صورت گرفت تا هزینه های تولید کاهش یابد. دومین دلیل هم عرضه سخت افزار بهبود یافته ای بود که توسط آن بتواند به معرفی سیستم عامل جدید آمیگا ( آمیگااواس ۲٫۰۴ ) بپردازد.
در پی ارتقاء سیستم عامل و ارائه «کیک استارت» جدید، تعدادی از بازی های معروف آن زمان ( مانند: «جزیره گنج دیزی»، [ ۶] «لوتوس اسپریت توربو»[ ۷] و SWIV ) بر روی این مدل از آمیگا اجرا نمی شد و تعدادی از افرادی این بازی ها را خریده بودند، مجدداً بازی را به فروشنده ها مرجوع کردند. این مشکل توسط شرکت های «طرف سوم» با تولید برد سخت افزاری خاصی که به کاربر اجازه انتخاب و سوئیچ بین «کیک استارت» ۱٫۲ یا ۱٫۳ را می داد، حل گردید. [ ۸] این مورد همچنین باعث تشویق سازندگان بازی به بهبود برنامه نویسی محصولاتشان می گردید که از نظر شرکت کمودور برای پیش زمینه معرفی نسل بعد آمیگا ( آمیگا ۱۲۰۰ ) بسیار مهم بود. همچنین یک نرم افزار با نام Relokick منتشر گردید که «کیک استارت ۱٫۳» را در داخل حافظه سیستم بارگذاری می کرد و پس از ری استارت کردن دستگاه، اجازه می داد نرم افزارهای ناسازگار به راحتی اجرا شوند. ( یک نسخه از این نرم افزار همراه یکی از شماره های مجله «سی یو آمیگا» عرضه شد ) . در بعضی از موارد نیز شرکت های سازنده اقدام به عرضه نسخه آپدیت شده بعضی از بازی هایشان جهت سازگاری با این مدل و سیستم عامل نمودند.