امپراتوری های استعماری

امپراتوری های استعماری عنوانی است برای کشورگشایی ها و استعمارگری هایی که از قرن ۱۵ توسط کشورهای اروپایی آغاز شد. نیروهای دریایی قدرتمند دو کشور پرتغال و اسپانیا در قرن ۱۵ رقابت برای اکتشاف مناطق مختلف زمین را آغاز کردند. نیرو و انگیزه اولیه این اکتشافات، مقاصد تجاری بود که در پی رنسانس در اروپا شکل گرفت. موافقت نامه هایی نیز برای تقسیم دنیا بین آنها در سال های ۱۴۷۹، ۱۴۹۳ و ۱۴۹۴ به امضا رسید. امپراتوری های خارج از اروپا محصول رقابت های بین اروپا و عثمانی بود که اروپایی ها را واداشت تا به دنبال سرزمین های جدید بروند.
پرتغال شروع به ایجاد اولین شبکه تجارت جهانی و امپراتوری تحت رهبری هنری ناوبر کرد. امپراتوری اسپانیا در سراسر جهان در سرزمین های متعددی شکل گرفت و گسترش یافت ( به خصوص در قرن ۱۶ ) که امروزه ۶۰ کشور مستقل دنیا هستند که در گذشته مستعمره اسپانیا بوده اند. پرتغال در نهایت کنترل برزیل، اروگوئه و برخی از بندرهای ماهیگیری در آمریکا را به دست گرفت و آنگولا، موزامبیک، گینه پرتغالی، سائوتومه و پرینسیپ در آفریقا، مسقط، ملوک هرمز و بحرین در خلیج فارس، گوا، بمبئی و دامان و دیو در هند، سیلان، مالاکا در جنوب شرقی آسیا و اقیانوسیه ( ماکاسار، آمبون و دیگران ) ، جزایر ملوک، تیمور، ماکائو و دجیما ( ناکازاکی ) در شرق دور را به تصرف امپراتوری خود درآورد.
در طول آن عصر طلایی اسپانی، امپراتوری اسپانیا کنترل هلند، لوکزامبورگ، بلژیک، بیشتر مناطق ایتالیا و قطعاتی از آلمان، بخش هایی از فرانسه و بسیاری از مستعمرات در آمریکا و آفریقا و آسیا را به دست گرفت. با فتح مکزیک، پرو و فیلیپین در قرن ۱۶، امپراتوری اسپانیا به بزرگ ترین محدوده تا آن زمان در سطح دنیا رسید.
از ۱۵۸۰ تا ۱۶۴۰ به امپراتوری پرتغال و امپراتوری اسپانیا همزمان در یک اتحاد شخصی مرتبط با پادشاهی هابسبورگ در طول دوره اتحادیه ایبری متحد شدند اما استقلال خود را هم حفظ کردند.
پس از آن استعمار امپراتوری های استعماری دیگری مانند فرانسه، انگلیس، هلند و ژاپن شکل گرفتند. در اواسط قرن ۱۷ این روال توسط روسیه تزاری ادامه یافت و بعدها به امپراتوری روسیه و اتحاد جماهیر شوروی ختم شد که بزرگ ترین کشور دنیا شد. فدراسیون روسیه همچنان تا به این روز بزرگ ترین کشور دنیاست و ۹ منطقه زمانی دارد که حدود نیمی از طول جغرافیایی دنیاست.
امپراتوری بریتانیا در طول دوره هژمونی دریایی بریتانیا در قرن ۱۹ تبدیل به یک امپراتوری استعماری شد و لقب بزرگ ترین امپراتوری در تاریخ را دریافت کرد. امپراتوری بریتانیا یک چهارم از مساحت زمین و یک چهارم از جمعیت آن را در بر می گرفت. در دوران امپریالیسم نو، کشورهایی مانند ایتالیا و آلمان نیز به تأسیس تقسیم مناطق آفریقا دست زدند.