امپراتور میجی ( به ژاپنی: 明治天皇 ) ( زاده ۳ نوامبر ۱۸۵۲ – درگذشت ۳۰ ژوئیه ۱۹۱۲ ) صد و بیست و دومین امپراتور ژاپن بود. او در طی سلطنت خود نقش رهبری را در مدرنیزه کردن ژاپن موسوم به اصلاحات میجی بعهده داشت. از او به عنوان «امپراتور بزرگ میجی» نیز نام برده می شود. امپراتور میجی در سن ۵۹ سالگی به علت بیماری دیابت در گذشت.
امپراتور میجی دومین فرزند امپراتور کومی بود و در کیوتو متولد شد. پدر وی نام او را ساچینومیا نهاد. او در سال ۱۸۶۰ میلادی به عنوان ولیعهد ژاپن انتخاب شد. در سال ۱۸۶۷ میلادی امپراتور کومی درگذشت و وی در سن چهارده سالگی، به طور رسمی به مقام امپراتوری ژاپن رسید.
در ۷ آوریل ۱۸۶۸ ( میلادی ) ، به هنگام تاج گذاری امپراتور میجی اعلام شد. این سوگندنامه هدف های اصلی دوران امپراتوری میجی را روشن کرده و بنیانی قانونی برای مدرن گرایی ژاپن بنا می نهد. پنج ماده این سوگندنامه به شرح زیر است:
• برپایی شورای مشورتی.
• همکاری همه طبقات در اداره امور مملکتی.
• الغای قانون های تجمل ستیز و حذف محدودیت های طبقاتی در استخدام.
• جایگزین کردن قانون های منصفانه طبیعی به جای سنت های نادرست.
• جستجوی جهانی دانش به منظور تقویت بنیاد حکومت امپراتوری.
پس از تاج گذاری میجی در تاریخ ۲۳ اکتبر ۱۸۶۸ اعلام شد که از این پس سیستم نامگذاری ننگو ( نام دوره ژاپنی ) تغییر خواهد کرد و یک دوره به نام یک امپراتور که سراسر آن دوره حاکم بوده است نامگذاری خواهد شد بدین ترتیب نام دوره جدید به عنوان دوره میجی نامگذاری شد. [ ۱]
دولت در اواخر سال ۱۸۶۸ فعالیت خود را به ادو که به توکیو ( پایتخت شرقی ) تغییر نام داده بود منتقل کرد و در اوایل سال ۱۸۶۹ امپراتور به دژ قدیم اقامتگاه شوگون در آنجا نقل مکان کرد. [ ۲]
ژاپنی ها چهارصد سال بود که در کره یک ایستگاه تجاری بنام «سوریو واکان» داشتند و ملازمان دایمیوی ( ارباب ) تسوشیما در این پایگاه مستقر بودند. با آغاز دوره میجی روابط کره با ژاپن رو به تیرگی گذاشت. کره که رابطه حسنه ای با شوگون سالاری توکوگاوا داشت، پس از سرنگونی نظام شوگونی مایل نبود وارد رابطه بازرگانی با حکومت میجی شود. پدر پادشاه کره به تغییرهایی که به تازگی در ژاپن رخ داده بود، بدگمان بود. وی اصرار داشت به جای روابط مستقیم با ژاپن، به روال مرسوم از طریق واسطه شدن دایمیوی ( ارباب ) تسوشیما روابط بین دو کشور برقرار باشد. برای حل این مسئله دو عضو وزارت خارجهٔ ژاپن در سال ۱۸۷۰ به کره فرستاده شدند اما پاسخ کره تنها این بود که نمی توانند پیام ژاپن را بپذیرند. فرستادگان سرخورده به ژاپن برگشتند و دولت را ترغیب به جنگ با کره کردند. هیئت های دوم و سوم نیز توفیق بیشتری نداشتند. در سال ۱۸۷۳ سیاستمدار و دیپلمات ژاپنی سوئه جیما تانه اومی به دولت پیشنهاد داد که با توجه به سابقهٔ تاریخی بهتر است پایگاه بازرگانی در کره حفظ شود. با این حال ژاپن از رد درخواست خود مبنی برگشودن درهای تجارت و روابط دیپلماتیک از طرف کره خشمگین بود. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفامپراتور میجی دومین فرزند امپراتور کومی بود و در کیوتو متولد شد. پدر وی نام او را ساچینومیا نهاد. او در سال ۱۸۶۰ میلادی به عنوان ولیعهد ژاپن انتخاب شد. در سال ۱۸۶۷ میلادی امپراتور کومی درگذشت و وی در سن چهارده سالگی، به طور رسمی به مقام امپراتوری ژاپن رسید.
در ۷ آوریل ۱۸۶۸ ( میلادی ) ، به هنگام تاج گذاری امپراتور میجی اعلام شد. این سوگندنامه هدف های اصلی دوران امپراتوری میجی را روشن کرده و بنیانی قانونی برای مدرن گرایی ژاپن بنا می نهد. پنج ماده این سوگندنامه به شرح زیر است:
• برپایی شورای مشورتی.
• همکاری همه طبقات در اداره امور مملکتی.
• الغای قانون های تجمل ستیز و حذف محدودیت های طبقاتی در استخدام.
• جایگزین کردن قانون های منصفانه طبیعی به جای سنت های نادرست.
• جستجوی جهانی دانش به منظور تقویت بنیاد حکومت امپراتوری.
پس از تاج گذاری میجی در تاریخ ۲۳ اکتبر ۱۸۶۸ اعلام شد که از این پس سیستم نامگذاری ننگو ( نام دوره ژاپنی ) تغییر خواهد کرد و یک دوره به نام یک امپراتور که سراسر آن دوره حاکم بوده است نامگذاری خواهد شد بدین ترتیب نام دوره جدید به عنوان دوره میجی نامگذاری شد. [ ۱]
دولت در اواخر سال ۱۸۶۸ فعالیت خود را به ادو که به توکیو ( پایتخت شرقی ) تغییر نام داده بود منتقل کرد و در اوایل سال ۱۸۶۹ امپراتور به دژ قدیم اقامتگاه شوگون در آنجا نقل مکان کرد. [ ۲]
ژاپنی ها چهارصد سال بود که در کره یک ایستگاه تجاری بنام «سوریو واکان» داشتند و ملازمان دایمیوی ( ارباب ) تسوشیما در این پایگاه مستقر بودند. با آغاز دوره میجی روابط کره با ژاپن رو به تیرگی گذاشت. کره که رابطه حسنه ای با شوگون سالاری توکوگاوا داشت، پس از سرنگونی نظام شوگونی مایل نبود وارد رابطه بازرگانی با حکومت میجی شود. پدر پادشاه کره به تغییرهایی که به تازگی در ژاپن رخ داده بود، بدگمان بود. وی اصرار داشت به جای روابط مستقیم با ژاپن، به روال مرسوم از طریق واسطه شدن دایمیوی ( ارباب ) تسوشیما روابط بین دو کشور برقرار باشد. برای حل این مسئله دو عضو وزارت خارجهٔ ژاپن در سال ۱۸۷۰ به کره فرستاده شدند اما پاسخ کره تنها این بود که نمی توانند پیام ژاپن را بپذیرند. فرستادگان سرخورده به ژاپن برگشتند و دولت را ترغیب به جنگ با کره کردند. هیئت های دوم و سوم نیز توفیق بیشتری نداشتند. در سال ۱۸۷۳ سیاستمدار و دیپلمات ژاپنی سوئه جیما تانه اومی به دولت پیشنهاد داد که با توجه به سابقهٔ تاریخی بهتر است پایگاه بازرگانی در کره حفظ شود. با این حال ژاپن از رد درخواست خود مبنی برگشودن درهای تجارت و روابط دیپلماتیک از طرف کره خشمگین بود. [ ۳]
wiki: امپراتور میجی