امام محمد باقر علیه السلام

[ویکی شیعه] محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب مشهور به امام باقر(ع) (۵۷-۱۱۴ق) و ملقب به باقرالعلوم، امام پنجم شیعیان است. او حدود ۱۹ سال امامت شیعیان را بر عهده داشت. دوره امامت امام باقر(ع) با ضعف دولت بنی امیه و درگیری آنان با عباسیان بر سر قدرت همزمان بود. امام باقر(ع) در این دوره، جنبشی علمی پدید آورد که در دوره امامت فرزندش امام صادق(ع) به اوج خود رسید. گفته اند که امام باقر(ع) در علم، زهد، عظمت و فضیلت، سرآمد بود. از آن حضرت روایات بسیاری در زمینه های فقه، توحید، سنت نبوی، قرآن، اخلاق و آداب نقل کرده اند. در دوره امامت او، گام‎های بزرگی در تدوین دیدگاه‎های شیعه در رشته های گوناگون اخلاق، فقه، کلام، تفسیر و... برداشته شد.
بزرگان اهل سنت نیز به شهرت علمی و دینی امام باقر گواهی داده اند.
امام باقر(ع) فرزند امام سجاد(ع) و نوه امام حسین (ع) است. مادر وی ام عبدالله، دختر امام حسن مجتبی(ع)، است. چون نسب امام باقر (ع) هم به امام حسن و هم به امام حسین(ع) می رسد، به او لقب هاشمیٌ بین هاشمیین، علویٌ بین علویین و فاطمیٌ بین فاطمیین دادند.

[ویکی فقه] الباقر، امام محمد بن علی علیه السلام، ابوجعفر محمّد بن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب علیهم السلام، امام پنجم از ائمّه اثنا عشر و یکی از چهارده معصوم می باشد.
راویان و محدثان شیعه غالباً با کنیه ابوجعفر از امام باقر علیه السلام یاد کرده اند.برای تمایز احادیث منقول از امام نهم، حضرت محمّد بن علی الجواد علیه السّلام، که او نیز کنیه ابوجعفر داشته است، از روایات امام باقر علیه السّلام، لفظ «ثانی» را به کنیه امام نهم افزوده اند.
القاب امام باقر (علیه السلام)
لقب مشهورشان « باقر » یعنی شکافنده علوم است (رجوع کنید به دنباله مقاله)، امّا القاب دیگری چون «هادی» و «شاکر» هم داشته اند. نقش انگشتری ایشان نیز، به روایت ابن عساکر ، «اَلْقُوَّةُ للّهِ جمیعاً» بوده است.
نسب امام باقر (علیه السلام)
حضرت باقر علیه السلام از سوی پدر ، نوه امام حسین علیه السلام و از سوی مادر ، نوه امام حسن علیه السلام است.
مادر امام باقر (علیه السلام)
...