الکل دهیدروژناز

الکل دهیدروژنازها ( ADH ) ( عدد گروه آنزیم 1. 1. 1. 1 ) گروهی از آنزیم های دهیدروژناز است که در بسیاری از موجودات وجود دارد و با کاهش نیکلین آمید آدنین دینوکلئوتید ( NAD + ) به NADH، تبدیل بین الکل ها و آلدئیدها یا کتون ها را تسهیل می کند. در انسان و بسیاری دیگر از حیوانات، آنها برای تجزیه الکل هایی استفاده می شوند که در غیر این صورت سمی هستند و همچنین در تولید بی نظیر آلدئید، کتون یا الکل در هنگام سنتز بیولوژیک متابولیت های مختلف شرکت می کنند. در مخمر، گیاهان و بسیاری از باکتری ها، برخی از الکل دهیدروژنازها واکنش متقابل را به عنوان بخشی از تخمیر کاتالیز می کنند تا از تأمین ثابت NAD + اطمینان حاصل کنند.
شواهد ژنتیکی حاصل از مقایسه موجودات متعدد نشان داد که فرمالدئید دهیدروژناز وابسته به گلوتاتیون، یکسان با الکل دهیدروژناز الکل کلاس III ( ADH - 3 / ADH5 ) ، آنزیم اجدادی کل خانواده ADH تصور می شود. [ ۲] [ ۳] [ ۴] در اوایل تکامل، یک روش مؤثر برای از بین بردن فرمالدئید درون زا و برونزا مهم بود و این ظرفیت باعث حفظ ADH - 3 اجدادی در طول زمان شده است. تکثیر ژنی ADH - 3 و به دنبال آن جهش های متوالی منجر به تکامل ADHهای دیگر می شود.
• اتصال کوآنزیم NAD +
• اتصال بستر الکل با هماهنگی روی
• محافظت در برابر His - 51
• محافظت در برابر نیکوتین آمید ریبوز
• محافظت در برابر Thr - 48
• دفع پروتئین الکل
• انتقال هیدرید از یون الکوکسیید به NAD +، منجر به NADH و آلدئید یا کتون متصل به روی
• انتشار آلدهید محصول.
مکانیسم موجود در مخمر و باکتری ها عکس این واکنش است. این مراحل از طریق مطالعات جنبشی پشتیبانی می شوند. [ ۵]
در انتقال بیولوژیک، از الکل دهیدروژنازها اغلب برای سنتز استریوایزومرهای خالص از نظر انانتیومری الکل های کایرال استفاده می شود. [ ۶]