آلکسیی نیکولایویچ تولستوی. آلکسیی نیکولایویچ تولستوی، ( به روسی: Алексей Николаевич Толстой ) ( زاده ۱۸۸۳ – درگذشته ۱۹۴۵ ) شاعر و رمان نویس روس بود. تولستوی عضو آکادمی علوم اتحاد جماهیر شوروی بود.
تالستوی در ۱۰ ژانویه ۱۸۸۳ در خانواده ای اشرافی به دنیا آمد او پسر کنت نیکولای الکساندروویچ تولستوی بود و لقب کنت را به ارث برد. [ ۱] در سن پترزبورگ در رشته فنی تحصیل کرد اما بعد به ادبیات روی آورد. نخستین مجموعه شعرش را در ۱۹۰۷ منتشر کرد اما بعدها آن را جزو آثار خود محسوب نکرد. در ۱۹۱۱ به داستان نویسی روی آورد اما جنگ جهان اول درگرفت و او به عنوان خبرنگار به جبهه رفت. پس از جنگ و وقوع انقلاب اکتبر به مخالفان انقلاب پیوست و به فرانسه رفت. در فرانسه با مجله مهاجران روس به نام سالنامه معاصر هم کاری می کرد. پس از چند سال زندگی در پاریس و برلین در ۱۹۲۳ به شوروی بازگشت و با خود آثاری را که در در دوران مهاجرت نوشته بود آورد.
تولستوی در ۱۹۳۸ نشان لنین را دریافت کرد و در ۱۹۳۹ به عضویت آکادمی علوم اتحاد جماهیر شوروی درآمد. در ۱۹۴۱ به خاطر رمان پطر کبیر و سال ۱۹۴۳ برای گذر از رنج ها جایزه استالین را دریافت کرد.
تالستوی در ۲۳ فوریه ۱۹۴۵ در حالی که شهرت و محبوبیت زیادی در شوروی داشت درگذشت و «مرگ او ضایعه ای بزرگ برای ادبیات و فرهنگ روسی خوانده شد، ضایعه ای که شاید فقط مرگ گورکی در ۱۹۳۶ با آن قابل قیاس باشد. »[ ۲]
• ۱۹۲۰ - کودکی نیکیتا.
• ۱۹۲۱ - خواهران. نخستین اثر از تریلوژی گذر از رنج ها.
• ۱۹۲۱ - ۱۹۴۰، گذر از رنج ها. برنده جایزه استالین در ۱۹۴۲.
• ۱۹۲۲ - آیلیتا. ( آئلیتا ) رمان اتوپیایی.
• ۱۹۲۴ – طغیان ماشین ها. رمان علمی - تخیلی.
• ۱۹۲۵ – هذلولی وار مهندس گارین. ( جعبه اختراعی مهندس گارینا ) رمان علمی - تخیلی
• ۱۹۲۹ – پطر اول ( کتاب اول )
• ۱۹۵۸ – یک هفته در تورنوا. پس از مرگ منتشر شد.
• سرگشتگی جانگداز، ترجمه رضا آذرخشی، تهران، ،
• آئلیتا، ترجمه ژاله پیامی، تهران، جیبی، ۱۳۴۴.
• «خصلت روسی»، ترجمه گامایون، چند نوول از آثار نویسندگان شوروی، مسکو، پروگرس،
• پطر کبیر، ترجمه ابراهیم مرادی و روحی ارباب، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۵۱
• رسالت زبان و ادبیات، ترجمه م. ح. روحانی، تهران، ، ۱۳۵۳،
• پطر اول، ترجمه محمد پورهرمزان، مسکو، پروگرس، ۱۳۵۶
• گذر از رنج ها، ، ترجمه سروژ استپانیان، تهران، امیرکبیر، ۱۳۵۹
• شلغم، ترجمه جواد مهجوری، ، سارا، ۱۳۶۱
• کاتیا، داستان های جنگ کبیر میهنی، ، ترجمه م. ب. حافظی، تهران، روزبهان، ۱۳۶۱
• کودکی نیکیتا، ترجمه مهدی غبرائی، تهران، نیلوفر، ۱۳۶۱
• آیلیتا، ترجمه همایون نوراحمر، تهران، پیشرو، مرزبان، ۱۳۶۳
• سراب، «سراب»، «سرگذشت نوزورف یا ایبیکوس»، ترجمه سروژ استپانیان، تهران، رازی، ۱۳۶۴
• کشف مخوف گارین، ترجمه یوسف حمزه لو، تاشکند، رادوگا، ۱۳۶۴
• پتر اول، ترجمه احمد نوری زاده، تهران، نگاه، ۱۳۶۹
• اشعه مرگ، ترجمه ناصر مؤذن، تهران، تندر، ۱۳۷۰
• آدمک چوبی، ترجمه پروین قایمی، تهران، کتاب درنا، ۱۳۷۷
• «عشق بی پایان»، ترجمه حسین وگامایون، عشق بی پایان، تهران، نشر فردا، ۱۳۷۸
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتالستوی در ۱۰ ژانویه ۱۸۸۳ در خانواده ای اشرافی به دنیا آمد او پسر کنت نیکولای الکساندروویچ تولستوی بود و لقب کنت را به ارث برد. [ ۱] در سن پترزبورگ در رشته فنی تحصیل کرد اما بعد به ادبیات روی آورد. نخستین مجموعه شعرش را در ۱۹۰۷ منتشر کرد اما بعدها آن را جزو آثار خود محسوب نکرد. در ۱۹۱۱ به داستان نویسی روی آورد اما جنگ جهان اول درگرفت و او به عنوان خبرنگار به جبهه رفت. پس از جنگ و وقوع انقلاب اکتبر به مخالفان انقلاب پیوست و به فرانسه رفت. در فرانسه با مجله مهاجران روس به نام سالنامه معاصر هم کاری می کرد. پس از چند سال زندگی در پاریس و برلین در ۱۹۲۳ به شوروی بازگشت و با خود آثاری را که در در دوران مهاجرت نوشته بود آورد.
تولستوی در ۱۹۳۸ نشان لنین را دریافت کرد و در ۱۹۳۹ به عضویت آکادمی علوم اتحاد جماهیر شوروی درآمد. در ۱۹۴۱ به خاطر رمان پطر کبیر و سال ۱۹۴۳ برای گذر از رنج ها جایزه استالین را دریافت کرد.
تالستوی در ۲۳ فوریه ۱۹۴۵ در حالی که شهرت و محبوبیت زیادی در شوروی داشت درگذشت و «مرگ او ضایعه ای بزرگ برای ادبیات و فرهنگ روسی خوانده شد، ضایعه ای که شاید فقط مرگ گورکی در ۱۹۳۶ با آن قابل قیاس باشد. »[ ۲]
• ۱۹۲۰ - کودکی نیکیتا.
• ۱۹۲۱ - خواهران. نخستین اثر از تریلوژی گذر از رنج ها.
• ۱۹۲۱ - ۱۹۴۰، گذر از رنج ها. برنده جایزه استالین در ۱۹۴۲.
• ۱۹۲۲ - آیلیتا. ( آئلیتا ) رمان اتوپیایی.
• ۱۹۲۴ – طغیان ماشین ها. رمان علمی - تخیلی.
• ۱۹۲۵ – هذلولی وار مهندس گارین. ( جعبه اختراعی مهندس گارینا ) رمان علمی - تخیلی
• ۱۹۲۹ – پطر اول ( کتاب اول )
• ۱۹۵۸ – یک هفته در تورنوا. پس از مرگ منتشر شد.
• سرگشتگی جانگداز، ترجمه رضا آذرخشی، تهران، ،
• آئلیتا، ترجمه ژاله پیامی، تهران، جیبی، ۱۳۴۴.
• «خصلت روسی»، ترجمه گامایون، چند نوول از آثار نویسندگان شوروی، مسکو، پروگرس،
• پطر کبیر، ترجمه ابراهیم مرادی و روحی ارباب، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۵۱
• رسالت زبان و ادبیات، ترجمه م. ح. روحانی، تهران، ، ۱۳۵۳،
• پطر اول، ترجمه محمد پورهرمزان، مسکو، پروگرس، ۱۳۵۶
• گذر از رنج ها، ، ترجمه سروژ استپانیان، تهران، امیرکبیر، ۱۳۵۹
• شلغم، ترجمه جواد مهجوری، ، سارا، ۱۳۶۱
• کاتیا، داستان های جنگ کبیر میهنی، ، ترجمه م. ب. حافظی، تهران، روزبهان، ۱۳۶۱
• کودکی نیکیتا، ترجمه مهدی غبرائی، تهران، نیلوفر، ۱۳۶۱
• آیلیتا، ترجمه همایون نوراحمر، تهران، پیشرو، مرزبان، ۱۳۶۳
• سراب، «سراب»، «سرگذشت نوزورف یا ایبیکوس»، ترجمه سروژ استپانیان، تهران، رازی، ۱۳۶۴
• کشف مخوف گارین، ترجمه یوسف حمزه لو، تاشکند، رادوگا، ۱۳۶۴
• پتر اول، ترجمه احمد نوری زاده، تهران، نگاه، ۱۳۶۹
• اشعه مرگ، ترجمه ناصر مؤذن، تهران، تندر، ۱۳۷۰
• آدمک چوبی، ترجمه پروین قایمی، تهران، کتاب درنا، ۱۳۷۷
• «عشق بی پایان»، ترجمه حسین وگامایون، عشق بی پایان، تهران، نشر فردا، ۱۳۷۸
