الکسی الکساندرویچ استاروبینسکی ( روسی: Алексе́й Алекса́ндрович Староби́нский؛ متولد ۱۹ آوریل ۱۹۴۸ ) اخترفیزیکدان و کیهان شناس شوروی سابق و روسیه کنونی است. او جایزه کاولی را در اخترفیزیک «برای پیشگامی اش در پبشبرد نظریه تورم کیهانی»، به همراه آلن گوت و آندری لیند در سال ۲۰۱۴ دریافت کرد.
استاروبینسکی به عنوان دانشجوی یاکوف زلدوویچ در دانشگاه ایالتی مسکو کارشناسی فیزیک خود را در سال ۱۹۷۲ به پایان رساند. او در سال ۱۹۷۵ موفق شد که مدرک دکترای خود را از موسسه فیزیک نظری لانداو آکادمی علوم روسیه اخذ کند، جایی که تا به امروز به عنوان دانشمند ارشد مشغول به کار می باشد. وی بین سال های ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۷، ریاست گروه گرانش و کیهان شناسی را عهده دار شد و از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳ به معاونت اجرایی مؤسسه فیزیک نظری لانداو انتخاب گردید. استاروبینسکی عضو آکادمی علوم روسیه است.
در دهه ۱۹۷۰ استاروبینسکی، بر روی نظریه تابش هاوکینگ و به طور خاص نظریه پیدایش ذرات در جهان و همچنین تابش سیاهچاله های چرخان ( ۱۹۷۳/۷۴ ) کار کرد. او در سال ۱۹۷۹ به تورم کیهانی پرداخت و پیشگام این نظریه در روسیه بود. در این تئوری فرض می شود که اندازه جهان چهار برابر سریعتر از سرعت نور در حال بزرگ شدن است. [ ۱] استاروبینسکی روی تورم استاروبینسکی کار می کرد که تعمیم و گسترشی از نسبیت عام است که سعی در توضیح تورم جهان دارد. لازم به ذکر است که در جامعه فیزیک آمریکا و اروپای غربی، آلن گوت در همان دوره زمانی به عنوان پیشگام این تئوری شناخته می شود.
استاروبینسکی در سال ۱۹۹۱ به عنوان دانشمند مهمان در مدرسه عالی نرمال، و در سال ۲۰۰۶ در انستیتو هنری پوانکاره ؛ در سالهای 1994 و 2007 در انستیتوی فیزیک ذرات یوکاوا از دانشگاه کیوتو مشغول به پژوهش بوده است. در سال ۲۰۱۰ وی به عنوان عضو آکادمی علوم آلمان لئوپولدینا انتخاب شد. [ ۲] در سال ۱۹۹۶، او جایزه فریدمن را از آکادمی علوم روسیه دریافت کرد.
از سال ۱۹۹۱، او یکی از سردبیران نامه های مجله معتبر روسی «مقاله نامه فیزیک آزمایشگاهی و نظری» ( JETP ) است. همچنین وی از سال ۱۹۹۲ سردبیر همکار مجله بین المللی فیزیک مدرن D؛ از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۶، سردبیر همکار مجله کلاسیک و گرانش کوانتومی؛ و از سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۷ سردبیر همکار مجله نسبیت عام و گرانش بوده است.
در سال ۲۰۰۹ استاروبینسکی و ویاچسلاو موخانوف برنده جایزه Tomalla برای کمک های خود به پیشبرد نظریه تورم کیهانی و به طور خاص برای محاسبه تابش گرانشی تولید شده در فاز تورم جهان شدند. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاستاروبینسکی به عنوان دانشجوی یاکوف زلدوویچ در دانشگاه ایالتی مسکو کارشناسی فیزیک خود را در سال ۱۹۷۲ به پایان رساند. او در سال ۱۹۷۵ موفق شد که مدرک دکترای خود را از موسسه فیزیک نظری لانداو آکادمی علوم روسیه اخذ کند، جایی که تا به امروز به عنوان دانشمند ارشد مشغول به کار می باشد. وی بین سال های ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۷، ریاست گروه گرانش و کیهان شناسی را عهده دار شد و از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳ به معاونت اجرایی مؤسسه فیزیک نظری لانداو انتخاب گردید. استاروبینسکی عضو آکادمی علوم روسیه است.
در دهه ۱۹۷۰ استاروبینسکی، بر روی نظریه تابش هاوکینگ و به طور خاص نظریه پیدایش ذرات در جهان و همچنین تابش سیاهچاله های چرخان ( ۱۹۷۳/۷۴ ) کار کرد. او در سال ۱۹۷۹ به تورم کیهانی پرداخت و پیشگام این نظریه در روسیه بود. در این تئوری فرض می شود که اندازه جهان چهار برابر سریعتر از سرعت نور در حال بزرگ شدن است. [ ۱] استاروبینسکی روی تورم استاروبینسکی کار می کرد که تعمیم و گسترشی از نسبیت عام است که سعی در توضیح تورم جهان دارد. لازم به ذکر است که در جامعه فیزیک آمریکا و اروپای غربی، آلن گوت در همان دوره زمانی به عنوان پیشگام این تئوری شناخته می شود.
استاروبینسکی در سال ۱۹۹۱ به عنوان دانشمند مهمان در مدرسه عالی نرمال، و در سال ۲۰۰۶ در انستیتو هنری پوانکاره ؛ در سالهای 1994 و 2007 در انستیتوی فیزیک ذرات یوکاوا از دانشگاه کیوتو مشغول به پژوهش بوده است. در سال ۲۰۱۰ وی به عنوان عضو آکادمی علوم آلمان لئوپولدینا انتخاب شد. [ ۲] در سال ۱۹۹۶، او جایزه فریدمن را از آکادمی علوم روسیه دریافت کرد.
از سال ۱۹۹۱، او یکی از سردبیران نامه های مجله معتبر روسی «مقاله نامه فیزیک آزمایشگاهی و نظری» ( JETP ) است. همچنین وی از سال ۱۹۹۲ سردبیر همکار مجله بین المللی فیزیک مدرن D؛ از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۶، سردبیر همکار مجله کلاسیک و گرانش کوانتومی؛ و از سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۷ سردبیر همکار مجله نسبیت عام و گرانش بوده است.
در سال ۲۰۰۹ استاروبینسکی و ویاچسلاو موخانوف برنده جایزه Tomalla برای کمک های خود به پیشبرد نظریه تورم کیهانی و به طور خاص برای محاسبه تابش گرانشی تولید شده در فاز تورم جهان شدند. [ ۳]
wiki: الکسی استروبینسکی