الکساندر تساتوریان

آلکساندر تساتوریان. آلکساندر هوُسپی تساتوریان ( به ارمنی: Ալեքսանդր Հովսեփի Ծատուրյան ) ، ( زاده ۲۸ مارس ۱۸۶۵ در زاقاتالا - وفات ۳۱ مارس ۱۹۱۷ در تفلیس ) شاعر، مترجم و طنزپرداز ارمنی بود.
پدرش ماهی گیر و مادرش رخت شوی بودند، در سه سالگی پدرش را از دست داد و مادرش ناگزیر با رخت شویی و خیاطی، او را بزرگ کرد. در سال ۱۸۸۱میلادی هنگامی که تحصیلات متوسطه را در زادگاهش به پابان رسانده بود، مادرش را نیز از دست داد.
آلکساندر تساتوریان به کمک و با حمایت یکی از نیکوکاران زادگاهش، به تفلیس رفت و در یک مدرسه صنعتی به تحصیل پرداخت؛ ولی مدتی بعد به سبب بیماری و بی علاقگی به صنعت، تحصیل را ناتمام گذاشت.
در سال ۱۸۸۷م در شهر نیژنی نووگورود در خانه یک تاجر ارمنی معلم سرخانه شد. وی به اتفاق این خانواده به مسکو نقل مکان کرد و در یک مؤسسه تجارتی متعلق به ارمنی های مسکو، به عنوان حسابدار و سپس کارپرداز، مشغول به کار شد و سال ها در همین سمت باقی ماند.
مجموعه شعرهای او در سال های ۱۸۹۱ و ۱۸۹۸م و مجموعه آثار طنز او در سال ۱۹۰۱م با نام ( شوخی های قلم ) انتشار یافتند.
آلکساندر تساتوریان در سال ۱۹۱۷م در شهر تفلیس از بیماری سل درگذشت و در پانتئون ارمنیان تفلیس ( خوجیوانک ) به خاک سپرده شد.
شعری از آلکساندر تساتوریان به نام «مادر و فرزند»