آلکساندر پارفیریویچ بارادین ( به روسی: Александр Порфирьевич Бородин ) آهنگساز و شیمیدان اهل روسیه و اصالتاً گرجی است. او در ۱۲ نوامبر ۱۸۳۳ در سن پترزبورگ به دنیا آمد و در ۲۷ فوریه ۱۸۸۷ در همان شهر درگذشت. او به همراه مودست موسورگسکی، میلی بالاکیرف، نیکولای ریمسکی کورساکف و سزار کوئی عضو «گروه پنج» بود.
آلکساندر بارادین فرزند یک شاهزاده گرجی به نام لوکا گِدِوانیشویلی است. [ ۱] او در سال که در سال ۱۸۳۳ در سن پترزبورگ روسیه چشم به جهان گشود و از ۶ سالگی آموختن موسیقی را آغاز و در همین سن آهنگ سازی را نیز شروع کرد. پدرش از افسران قدیمی ارتش بود و مایل بود پسرش نیز به ارتش ملحق شود ولی بارادین دل به هوای موسیقی داشت و چون پدرش علاقه او را دید به تشویق او پرداخت. [ ۲] بارادین در سال ۱۸۵۰ به دانشکده پزشکی وارد شد و در سال ۱۸۵۵ با در دست داشتن دیپلم شیمی و طب، استاد شیمی دانشکده شد. او در رشته علمی خود تحقیقات بسیاری انجام داده است و رسالات متعددی در شیمی نوشته که کم از آثار موسیقی ندارد. علاوه بر آثار ارزشمند بسیاری که در دنیای موسیقی به جا گذاشته است، در سمت استاد دانشگاه در رشته شیمی و به عنوان یک دانشمند و محقق در تمام اروپا شناخته می شد. بارادین در بیست و هشت سالگی با بالاکیرف آشنا شد و به زودی یکی از افراد گروه پنج شد و پس از آن تمام زمان آزاد خود را به موسیقی اختصاص داد. او مردی خوش قلب، خوش بین و صوفی منش بود که خصوصیات انسانی اش در موسیقی اش نیز جلوه گر می شد. در سفری که به ایتالیا و اتریش و آلمان و فرانسه کرد بیش از پیش به موسیقی علاقه مند شد و نکات جدیدی را آموخت. در بازگشت به روسیه نخستین اثر بزرگ خود سمفونی می بمل ماژور را نوشت اما به دلیل مشغولیتهای علمی اتمام آن تا آخر عمرش به درازا انجامید. سمفونی دوم در سی مینور که در سال های ۱۸۷۱ تا ۱۸۷۷ نوشته شد، از شهرت بیشتری برخوردار است. پوئم سمفونیک در چمنزارهای آسیای میانه در زمان او باعث شهرت فوق العاده او شد. برخی از ترانه های بارادین مثل ملکه دریا و سرزمین خرم تو نیز جذاب دلکش اند. [ ۳] اما مهم ترین اثر بارادین اپرای شاهزاده ایگور است که تصنیف آن تا آخرین روزهای عمرش ادامه داشت و هرگز موفق به اتمام آن نشد. پس از مرگش ریمسکی کورساکف و گلازنف آن را تکمیل کردند. این اپرا که یکی از مهم ترین آثار گروه پنج است از حیث رنگ آمیزی ارکستر و آواز، زیبایی خاصی دارد. به خصوص رقص های پلوتسی آن بسیار معروف است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآلکساندر بارادین فرزند یک شاهزاده گرجی به نام لوکا گِدِوانیشویلی است. [ ۱] او در سال که در سال ۱۸۳۳ در سن پترزبورگ روسیه چشم به جهان گشود و از ۶ سالگی آموختن موسیقی را آغاز و در همین سن آهنگ سازی را نیز شروع کرد. پدرش از افسران قدیمی ارتش بود و مایل بود پسرش نیز به ارتش ملحق شود ولی بارادین دل به هوای موسیقی داشت و چون پدرش علاقه او را دید به تشویق او پرداخت. [ ۲] بارادین در سال ۱۸۵۰ به دانشکده پزشکی وارد شد و در سال ۱۸۵۵ با در دست داشتن دیپلم شیمی و طب، استاد شیمی دانشکده شد. او در رشته علمی خود تحقیقات بسیاری انجام داده است و رسالات متعددی در شیمی نوشته که کم از آثار موسیقی ندارد. علاوه بر آثار ارزشمند بسیاری که در دنیای موسیقی به جا گذاشته است، در سمت استاد دانشگاه در رشته شیمی و به عنوان یک دانشمند و محقق در تمام اروپا شناخته می شد. بارادین در بیست و هشت سالگی با بالاکیرف آشنا شد و به زودی یکی از افراد گروه پنج شد و پس از آن تمام زمان آزاد خود را به موسیقی اختصاص داد. او مردی خوش قلب، خوش بین و صوفی منش بود که خصوصیات انسانی اش در موسیقی اش نیز جلوه گر می شد. در سفری که به ایتالیا و اتریش و آلمان و فرانسه کرد بیش از پیش به موسیقی علاقه مند شد و نکات جدیدی را آموخت. در بازگشت به روسیه نخستین اثر بزرگ خود سمفونی می بمل ماژور را نوشت اما به دلیل مشغولیتهای علمی اتمام آن تا آخر عمرش به درازا انجامید. سمفونی دوم در سی مینور که در سال های ۱۸۷۱ تا ۱۸۷۷ نوشته شد، از شهرت بیشتری برخوردار است. پوئم سمفونیک در چمنزارهای آسیای میانه در زمان او باعث شهرت فوق العاده او شد. برخی از ترانه های بارادین مثل ملکه دریا و سرزمین خرم تو نیز جذاب دلکش اند. [ ۳] اما مهم ترین اثر بارادین اپرای شاهزاده ایگور است که تصنیف آن تا آخرین روزهای عمرش ادامه داشت و هرگز موفق به اتمام آن نشد. پس از مرگش ریمسکی کورساکف و گلازنف آن را تکمیل کردند. این اپرا که یکی از مهم ترین آثار گروه پنج است از حیث رنگ آمیزی ارکستر و آواز، زیبایی خاصی دارد. به خصوص رقص های پلوتسی آن بسیار معروف است.
wiki: الکساندر برودین