الودگی دیداری

آلودگی دیداری. آلودگی بصری یک مقوله زیبایی شناختی است و مربوط به آلودگی هایی است که باعث می شود کسی از دیدن یک منظره یا نما لذت نبرد.
آلودگی بصری با ایجاد تغییرات مضر در محیط طبیعی باعث ناراحتی بیننده می شود. بیلبوردها، [ ۱] [ ۲] نگهداری زباله به صورت در باز و جلوی دید، آنتن ها، سیم های برق، ساختمان ها، و خودروها معمولاً به عنوان آلودگی بصری محسوب می شوند.
مدیران محلی شهری و شهرداری ها معمولاً در مورد اینکه در یک محل عمومی چه چیزی ساخته یا نصب می شود، کنترل کافی ندارند. در حالیکه صاحبان تجارت به دنبال راه هایی هستند که سود خود را افزایش دهند، تمیزی، سبک معماری، استفاده از فضا در محیط های شهری از درهم ریختگی بصری رنج می برند. [ ۳] تنوع در محیط ساخته شده، توسط محل قرارگیری وسایل خیابانی از قبیل ایستگاه های حمل و نقل عمومی، سطل های زباله، غرفه ها و بساط ها تعیین می شود.
حساسیت نشان ندادن شهرداری ها عامل دیگری برای آلودگی بصری است. برای مثال، ساختمان ها و سیستم های حمل و نقل با طراحی ضعیف باعث آلودگی بصری می شوند. ساخت برج ها و ساختمان های بلند، اگر به درستی یا به تعداد مناسب، برنامه ریزی نشده باشند، می توانند تغییرات نامطلوب بر ویژگی های بصری و فیزیکی یک شهر به همراه داشته باشند که ممکن است باعث کاهش «خوانایی» یک شهر شود. [ ۴]
یکی از نقدهایی که همیشه بر تبلیغات می شود، وجود بسیار زیاد آنها است. [ ۵] برای مثال ادعا شده که بیلبوردها و بنرها باعث حواس پرتی راننده ها شده، سلیقه عمومی مردم را فاسد می کند، باعث افزایش مصرف گرایی بی هدف و اسراف شده و زمین را به هم ریخته است. [ ۶] به همین دلیل با افزایش کاربران موبایل و دستگاه های دیجیتال امروزه این تبلیغات بیشتر به سمت شبکه های اجتماعی و برنامه های موبایل رفته است. وندالیسم ( بیماری تخریب اموال عمومی ) ، در رابطه با دیوارنویسی به این شکل تعریف می شود: نوشتن جملات یا علایم توهین آمیز، نامناسب و پیام های بی معنی بر روی دیوار، بدون اجازه صاحب ملک. [ ۷] دیوارنویسی علاوه بر افزایش درهم ریختگی، باعث انحراف نگاه نیز می شود.