الودگی

آلودگی. آلودگی ( به انگلیسی: Pollution ) به ورود آلاینده ها به یک محیط که باعث ناپایداری، اختلال، آسیب یا ناراحتی برای موجودات زنده شود گفته می شود. [ ۱] آلودگی می تواند به شکل مواد شیمیایی یا انرژی از قبیل صدا، گرما یا نور باشد. مواد آلوده کننده ای که در پی رویدادهای طبیعی پدید می آیند زمانی به عنوان آلاینده شناخته می شوند که میزان آن ها از حدّ طبیعی بگذرد. در سال ۲۰۱۵ آلودگی باعث مرگ ۹ میلیون انسان شده است. [ ۲] [ ۳]
آلودگی را اغلب در دو گونه دسته بندی می کنند: آلودگی با منبع نقطه ای و آلودگی با منبع غیرنقطه ای. نوع اول برای نمونه آلودگی آب است که از منبعی یا نقطه ای سرچشمه می گیرد نظیر مجرای خروجی یک فاضلاب. نوع دوم به آلودگی تغذیه شده از یک ناحیه وسیع و نه از یک محل ویژه اشاره دارد.
گونه های اصلی آلودگی عبارتند از: آلودگی هوا، آلودگی نوری، آشغال پراکنی، آلودگی صوتی، آلودگی خاک، آلودگی رادیواکتیو، آلودگی گرمایی، آلودگی بصری، آلودگی آب.
سوزاندن زغال و چوب، و وجود دستگاه های فراوان در یک منطقه به صورت متراکم باعث شده شهرها منبع اصلی آلودگی گردند. انقلاب صنعتی باعث ریختن مواد شیمیایی تصفیه نشده و زباله ها به جریان های آب محلی که منبع آب مصرفی بود، گردید. هم چنین انقلاب صنعتی باعث شکل گیری این آلودگی زیست محیطی که ما امروز می شناسیم شد.
در سال های ۱۸۷۰، وضعیت بهداشتی در برلین جزو بدترین موارد در اروپا بود.
آلودگی هوا در انگلستان مخصوصاً در اواخر انقلاب صنعتی به مشکلی پایدار تبدیل شده بود، تا جایی که مه دود بزرگ ۱۹۵۲ لندن اتفاق افتاد و نزدیک به ۱۲ هزار نفر بر اثر آن جان خود را از دست دادند.
افزایش شواهد آلودگی در نقاط مختلف جهان و همچنین افزایش افراد آگاه، باعث شکل گیری محیط زیست گرایی و جنبش محیط زیست شده است، که عمده هدف آن کاهش اثرات انسان بر روی کره زمین است.
آلودگی هزینه دارد. [ ۴] [ ۵] فعالیت های تولیدی و کارخانه هایی که باعث آلودگی می شوند بر روی تمام جامعه هزینه های بهداشتی و تمیزکاری تحمیل می کنند. برای مثال فعالیتی که باعث آلودگی هوا می شود مثالی از اثرات جانبی منفی تولید می باشد. یک اثر جانبی منفی زمانی اتفاق می افتد که «تولید یک کارخانه سلامت افرادی را که در آن فعالیت دخیل نیستند را به خطر می اندازد. »[ ۶]

آلودگی (محیط). آلودگی ( به انگلیسی: Contamination ) عبارت است از وجود یک ماده تشکیل دهنده، ناخالصی یا هر عنصر نامطلوب دیگری که مواد، جسم فیزیکی، محیط طبیعی، محل کار و غیره را فاسد، نابود، آلوده، ناسازگار یا پست و بی ارزش می کند. [ ۱]
در علوم مختلف، کلمه «آلودگی» می تواند تفاوت های ظریف مختلفی را در معنا به خود بگیرد، چه آلاینده جامد باشد یا مایع، همچنین تنوع محیطی که آلاینده در آن قرار دارد. یک آلاینده حتی ممکن است انتزاعی تر باشد، مانند یک منبع انرژی ناخواسته که ممکن است در فرایند تداخل ایجاد کند. [ ۲]

آلودگی (پزشکی). آلودِگی (پزشکی)(infestation)
در پزشکی، وجود انگل های حیوانی در روده، مو یا لباس فرد. شپش سر۱ و گال۲ از آن جمله اند.

آلودگی (محیط زیست). آلودِگی (محیط زیست)(pollution)
اثر زیان بار پیامدهای جانبیِ فعالیت های انسان، عمدتاً از طریق کارهای صنعتی و کشاورزی بر محیط زیست کره زمین. سروصدا، دود، گازهای منتشره از اگزوز خودروها، آلاینده های شیمیایی و پرتوزا در هوا، دریاها، و رودخانه ها، آفت کش ها، تابش، فاضلاب، و زبالۀ خانگی از آن جمله اند. آلودگی در اثر گلخانه ای سهم بسزایی دارد (← آلودگی هوا). مهار آلودگی مستلزم صرف هزینه های بالاتر برای صنایع است، امّا ناکامی در تحقق کنترل های مناسب و کافی ممکن است به آسیب های زیست محیطی جبران ناپذیر و افزایش بروز و شیوع بیماری هایی چون سرطان بیانجامد. آلودگی پرتوزا (رادیواکتیو) ناشی از ایمنی ناکافی هسته ای است. آلودگی برون مرزی هنگامی روی می دهد که آلودگی در یک سرزمین بر سرزمین دیگر تأثیر بگذارد، مانند آنچه با باران اسیدی روی می دهد. سوانح طبیعی نیز ممکن است موجب آلودگی شوند. فوران های آتشفشانی سبب می شوند که خاکستر به داخل جوّ پرتاب شود و بر سطح زمین فرو نشیند.