آلن اسپه ( به فرانسوی: Alain Aspect ) ( متولد ۱۵ ژوئن ۱۹۴۷ اژان ) ، فیزیک دان فرانسوی و فارغ التحصیل ENS Cachan فرانسه است. او در سال ۲۰۲۲ به همراه آنتون زیلینگر و جان اف کلاوسر جایزه نوبل فیزیک را برای آزمایش های تجربی بر روی فوتون های درهم تنیده، اثبات شکست نامساوی های بل و پیشگامی برای علم اطلاعات کوانتمی به دست آورد.
در اوایل دهه ۸۰ قرن بیستم همراه با همکارانش آزمایش های سرنوشت ساز آزمون بل را انجام داد که این آزمون برهان خلف آلبرت اینشتین، بوریس پودولسکی و ناتان روزن در مکانیک کوانتومی که به طور ضمنی بر تفاعل شبح وار از راه دور دلالت دارد را نشان داد. در واقع این گونه به نظر می رسد که وقتی دو ذره با فاصلهٔ دلخواه زیادی از هم جدا شده اند همبستگی میان توابع موج آن ها در صورتی که آن ها یک بخش از تابع موجی واحد باشند که پیش از اندازه گیری یکی از دو ذره مختل نشده باشد، باقی می ماند.
چنانچه نظریهٔ کوانتومی درست باشد، تعیین امتداد محور برای اندازه گیری قطبش یک فوتون، تابع موج را وادار به فرو کاهش بر آن محور خواهد کرد، که اندازه گیری ذرهٔ دوم را تحت تأثیر قرار خواهد داد. این تأثیر با وجود هر مشاهده گری بدون دانستن اینکه کدام محورها توسط همکارش درفاصلهٔ دور انتخاب شده باشد رخ می دهد و در فواصلی که اجازه هیچگونه ارتباطی میان دو فوتون حتی با سرعت نور نیست. آزمایش های اسپه برای فراهم آوردن مویدی قوی بر نظریه هایی که نامساوی های بل را در نسخه CHSH آن نقض کرده بود، مطرح شد.
اسپه قضیهٔ بل را بهتر از اغلب فیزیک دانان درک کرد. وی به سرعت چالش ناشی از تئوری چشمگیر بل در فیزیک و درک اینشتین از علم را دریافت. از دیدگاه اسپه ماهیت مباحثهٔ میان بور و اینشتین، این اعتقاد راسخ اینشتین بود که : «ما باید یکی از ادعاهای زیر را رها کنیم: ۱. توصیفات آماری تابع موج کامل است؛ و یا: ۲. حالت های واقعی دو شیء مجزای فضایی مستقل از یکدیگر است»
اسپه بسرعت دریافت که این ادعای اینشتین، آن طوری که در مقالهٔ EPR در سال ۱۹۳۵ بند بند گفته، به طور بسیار اجمالی و ظریف، درقضیهٔ جان بل نشانه گرفته شده است. با استفاده از طرح EPR بل یک چارچوب واقعی برای آزمایش فرضیه هایی که در آن ها ادعای ناقص بودن نظریهٔ کوانتوم شده بود، ارائه داد، در واقع، کامل اما شامل عناصر متمایز غیر موضعی.
قضیهٔ بل مربوط به دستهٔ بسیار عام نظریه های موضعی با متغیرها، یا مکمل یا پارامترها است. فرض بر این شرح است: فرض کنید که نظریهٔ کوانتومی ناقص است اما ایده های اینشتین دربارهٔ موضعیت باقی مانده است؛ بنابراین ما فرض می کنیم که می بایست راهی برای کامل کردن توصیفات کوانتومی از جهان وجود داشته باشد، مادامیکه الزامات اینشتین حفظ شده که آنچه در اینجا صدقش در دست است، نمی تواند تأثیر بگذارد بر آنچه در آنجا صادق است، مگر آنکه یک سیگنال از اینجا به آنجا فرستاده شود ( و چنین سیگنالی، با توجه به نظریهٔ نسبیت خاص اینشتین بیشتر از سرعت نور نمی تواند حرکت کند ) . در چنین موقعیتی، کامل کردن نظریه به معنای کشف متغیرهای نهان و توصیف این متغیرهاست که ذرات یا فوتون ها را وادار به رفتار به شیوه ای خاص می کند. اینشتین حدس زده بود که همبستگی میان ذرات دور از هم از این حقیقت ناشی می شود که آمادگی مشترک اعطایی به آن ها توسط متغیرهای نهانی که موضعی عمل می کنند، صورت گرفته است. این متغیرهای نهان شبیه برگه های دستورالعمل هستند؛ و پیروی از دستورالعمل ها، بدون همبستگی مستقیم بین ذرات، تضمین می کند که رفتار آن ها همبسته است. اگر سرشت جهان موضعی باشد ( یعنی امکان ارتباط یا تأثیر یا… فراتر از واحد تشعشعی وجود ندارد، جهانی آنگونه که اینشتین آن را می بیند ) سپس اطلاعاتی که برای تکمیل نظریهٔ کوانتوم مورد نیاز است می بایست از طریق برخی متغیرهای نهان ازپیش برنامه ریزی شده منتقل شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر اوایل دهه ۸۰ قرن بیستم همراه با همکارانش آزمایش های سرنوشت ساز آزمون بل را انجام داد که این آزمون برهان خلف آلبرت اینشتین، بوریس پودولسکی و ناتان روزن در مکانیک کوانتومی که به طور ضمنی بر تفاعل شبح وار از راه دور دلالت دارد را نشان داد. در واقع این گونه به نظر می رسد که وقتی دو ذره با فاصلهٔ دلخواه زیادی از هم جدا شده اند همبستگی میان توابع موج آن ها در صورتی که آن ها یک بخش از تابع موجی واحد باشند که پیش از اندازه گیری یکی از دو ذره مختل نشده باشد، باقی می ماند.
چنانچه نظریهٔ کوانتومی درست باشد، تعیین امتداد محور برای اندازه گیری قطبش یک فوتون، تابع موج را وادار به فرو کاهش بر آن محور خواهد کرد، که اندازه گیری ذرهٔ دوم را تحت تأثیر قرار خواهد داد. این تأثیر با وجود هر مشاهده گری بدون دانستن اینکه کدام محورها توسط همکارش درفاصلهٔ دور انتخاب شده باشد رخ می دهد و در فواصلی که اجازه هیچگونه ارتباطی میان دو فوتون حتی با سرعت نور نیست. آزمایش های اسپه برای فراهم آوردن مویدی قوی بر نظریه هایی که نامساوی های بل را در نسخه CHSH آن نقض کرده بود، مطرح شد.
اسپه قضیهٔ بل را بهتر از اغلب فیزیک دانان درک کرد. وی به سرعت چالش ناشی از تئوری چشمگیر بل در فیزیک و درک اینشتین از علم را دریافت. از دیدگاه اسپه ماهیت مباحثهٔ میان بور و اینشتین، این اعتقاد راسخ اینشتین بود که : «ما باید یکی از ادعاهای زیر را رها کنیم: ۱. توصیفات آماری تابع موج کامل است؛ و یا: ۲. حالت های واقعی دو شیء مجزای فضایی مستقل از یکدیگر است»
اسپه بسرعت دریافت که این ادعای اینشتین، آن طوری که در مقالهٔ EPR در سال ۱۹۳۵ بند بند گفته، به طور بسیار اجمالی و ظریف، درقضیهٔ جان بل نشانه گرفته شده است. با استفاده از طرح EPR بل یک چارچوب واقعی برای آزمایش فرضیه هایی که در آن ها ادعای ناقص بودن نظریهٔ کوانتوم شده بود، ارائه داد، در واقع، کامل اما شامل عناصر متمایز غیر موضعی.
قضیهٔ بل مربوط به دستهٔ بسیار عام نظریه های موضعی با متغیرها، یا مکمل یا پارامترها است. فرض بر این شرح است: فرض کنید که نظریهٔ کوانتومی ناقص است اما ایده های اینشتین دربارهٔ موضعیت باقی مانده است؛ بنابراین ما فرض می کنیم که می بایست راهی برای کامل کردن توصیفات کوانتومی از جهان وجود داشته باشد، مادامیکه الزامات اینشتین حفظ شده که آنچه در اینجا صدقش در دست است، نمی تواند تأثیر بگذارد بر آنچه در آنجا صادق است، مگر آنکه یک سیگنال از اینجا به آنجا فرستاده شود ( و چنین سیگنالی، با توجه به نظریهٔ نسبیت خاص اینشتین بیشتر از سرعت نور نمی تواند حرکت کند ) . در چنین موقعیتی، کامل کردن نظریه به معنای کشف متغیرهای نهان و توصیف این متغیرهاست که ذرات یا فوتون ها را وادار به رفتار به شیوه ای خاص می کند. اینشتین حدس زده بود که همبستگی میان ذرات دور از هم از این حقیقت ناشی می شود که آمادگی مشترک اعطایی به آن ها توسط متغیرهای نهانی که موضعی عمل می کنند، صورت گرفته است. این متغیرهای نهان شبیه برگه های دستورالعمل هستند؛ و پیروی از دستورالعمل ها، بدون همبستگی مستقیم بین ذرات، تضمین می کند که رفتار آن ها همبسته است. اگر سرشت جهان موضعی باشد ( یعنی امکان ارتباط یا تأثیر یا… فراتر از واحد تشعشعی وجود ندارد، جهانی آنگونه که اینشتین آن را می بیند ) سپس اطلاعاتی که برای تکمیل نظریهٔ کوانتوم مورد نیاز است می بایست از طریق برخی متغیرهای نهان ازپیش برنامه ریزی شده منتقل شود.
wiki: الن اسپه