[ویکی فقه] المعتمد فی الادویة المفردة (کتاب). کتاب «المعتمد فی الادویة المفردة» تالیف علی بن رسول ترکمانی یمنی (متوفی ۶۹۴ ق) از جمله آثاری است که در شناخت مفردات مورد استفاده در پزشکی سنتی نگاشته شده است.
این اثر بیش از آنکه تالیفی مستقل باشد گزیده ای از چند کتاب دیگر در این موضوع است. مؤلف در مقدمه کتابش در این باره می گوید: «همانا من این کتاب را را از کتب مفصل اختصار نمودم؛ به این شیوه که تطویل و اطناب ها را به کناری نهادم و تنها مفرداتی را ذکر کردم که در دست است و پیدا کردن آن کار چندان سختی نیست.» در نگارش این اثر از کتاب حکیم فاضل عبدالله بن بیطار مغربی معروف به الجامع لقوی الادویه و الاغذییه استفاده نموده است و علامت اختصاری «ع» را برای آن برگزیده است. همچنین از کتاب منهاج تالیف ابن جزله با علامت اختصاری «ج» و کتاب حکیم ابو الفضل حسن بن ابراهیم تفلیسی با علامت «ف» و کتاب ابدال زهراوی با علامت «ز» و کتاب ابدال احمد بن خالد بن جزار بهره برده است. با این حال نگاهی به مطلب نشان می دهد که وی علاوه بر اختصار این منابع، خود نیز مطالبی بر کتاب افزوده است؛ از جمله می توان به نگاشته او درباره آطریلال و آرغیس مراجعه کرد تا صدق این مدعا روشن شود.
این اثر بیش از آنکه تالیفی مستقل باشد گزیده ای از چند کتاب دیگر در این موضوع است. مؤلف در مقدمه کتابش در این باره می گوید: «همانا من این کتاب را را از کتب مفصل اختصار نمودم؛ به این شیوه که تطویل و اطناب ها را به کناری نهادم و تنها مفرداتی را ذکر کردم که در دست است و پیدا کردن آن کار چندان سختی نیست.» در نگارش این اثر از کتاب حکیم فاضل عبدالله بن بیطار مغربی معروف به الجامع لقوی الادویه و الاغذییه استفاده نموده است و علامت اختصاری «ع» را برای آن برگزیده است. همچنین از کتاب منهاج تالیف ابن جزله با علامت اختصاری «ج» و کتاب حکیم ابو الفضل حسن بن ابراهیم تفلیسی با علامت «ف» و کتاب ابدال زهراوی با علامت «ز» و کتاب ابدال احمد بن خالد بن جزار بهره برده است. با این حال نگاهی به مطلب نشان می دهد که وی علاوه بر اختصار این منابع، خود نیز مطالبی بر کتاب افزوده است؛ از جمله می توان به نگاشته او درباره آطریلال و آرغیس مراجعه کرد تا صدق این مدعا روشن شود.
[ویکی نور] «المعتمد فی الادویة المفردة» تالیف علی بن رسول ترکمانی یمنی (متوفی 694ق) از جمله آثاری است که در شناخت مفردات مورد استفاده در پزشکی سنتی نگاشته شده است. این اثر بیش از آنکه تألیفی مستقل باشد گزیده ای از چند کتاب دیگر در این موضوع است. مؤلف در مقدمه کتابش در این باره می گوید: «همانا من این کتاب را را از کتب مفصل اختصار نمودم؛ به این شیوه که تطویل و اطناب ها را به کناری نهادم و تنها مفرداتی را ذکر کردم که در دست است و پیدا کردن آن کار چندان سختی نیست.»
در نگارش این اثر از کتاب حکیم فاضل عبدالله بن بیطار مغربی معروف به الجامع لقوی الادویه و الاغذییه استفاده نموده است و علامت اختصاری «ع» را برای آن برگزیده است. همچنین از کتاب منهاج تألیف ابن جزله با علامت اختصاری «ج» و کتاب حکیم ابو الفضل حسن بن ابراهیم تفلیسی با علامت «ف» و کتاب ابدال زهراوی با علامت «ز» و کتاب ابدال احمد بن خالد بن جزار بهره برده است.
با این حال نگاهی به مطلب نشان می دهد که وی علاوه بر اختصار این منابع، خود نیز مطالبی بر کتاب افزوده است؛ از جمله می توان به نگاشته او درباره آطریلال و آرغیس مراجعه کرد تا صدق این مدعا روشن شود.
کتاب با شرح حال مصنف و یک مقدمه به قلم او آغاز شده است. پس از آن مفردات بر اساس حروف الفبا تدوین یافته است. مؤلف در ابتدا عنوان مفرد مورد نظر را می نویسد. آنگاه بر اساس منابعی که در مقدمه معرفی کرده ماهیت خواص و طبیعت آن را می نویسد و در آخر بدل یا بدل های آن را نام می برد.
نویسنده کتاب، طبیب و یا پزشکی صاحب تجربه نیست از این رو چیز چندانی از خود نمی نویسد، بلکه وی با طب و گیاه شناسی آشناست و این آشنایی از سویی و از سوی دیگر علاقه شخصی مؤلف باعث شکل گیری این اثر شده است.
در نگارش این اثر از کتاب حکیم فاضل عبدالله بن بیطار مغربی معروف به الجامع لقوی الادویه و الاغذییه استفاده نموده است و علامت اختصاری «ع» را برای آن برگزیده است. همچنین از کتاب منهاج تألیف ابن جزله با علامت اختصاری «ج» و کتاب حکیم ابو الفضل حسن بن ابراهیم تفلیسی با علامت «ف» و کتاب ابدال زهراوی با علامت «ز» و کتاب ابدال احمد بن خالد بن جزار بهره برده است.
با این حال نگاهی به مطلب نشان می دهد که وی علاوه بر اختصار این منابع، خود نیز مطالبی بر کتاب افزوده است؛ از جمله می توان به نگاشته او درباره آطریلال و آرغیس مراجعه کرد تا صدق این مدعا روشن شود.
کتاب با شرح حال مصنف و یک مقدمه به قلم او آغاز شده است. پس از آن مفردات بر اساس حروف الفبا تدوین یافته است. مؤلف در ابتدا عنوان مفرد مورد نظر را می نویسد. آنگاه بر اساس منابعی که در مقدمه معرفی کرده ماهیت خواص و طبیعت آن را می نویسد و در آخر بدل یا بدل های آن را نام می برد.
نویسنده کتاب، طبیب و یا پزشکی صاحب تجربه نیست از این رو چیز چندانی از خود نمی نویسد، بلکه وی با طب و گیاه شناسی آشناست و این آشنایی از سویی و از سوی دیگر علاقه شخصی مؤلف باعث شکل گیری این اثر شده است.
wikinoor: المعتمد_فی_الأدویة_المفردة
[ویکی فقه] المعتمد فی الادویه المفرده (کتاب). کتاب «المعتمد فی الادویة المفردة» تالیف علی بن رسول ترکمانی یمنی (متوفی ۶۹۴ ق) از جمله آثاری است که در شناخت مفردات مورد استفاده در پزشکی سنتی نگاشته شده است.
این اثر بیش از آنکه تالیفی مستقل باشد گزیده ای از چند کتاب دیگر در این موضوع است. مؤلف در مقدمه کتابش در این باره می گوید: «همانا من این کتاب را را از کتب مفصل اختصار نمودم؛ به این شیوه که تطویل و اطناب ها را به کناری نهادم و تنها مفرداتی را ذکر کردم که در دست است و پیدا کردن آن کار چندان سختی نیست.» در نگارش این اثر از کتاب حکیم فاضل عبدالله بن بیطار مغربی معروف به الجامع لقوی الادویه و الاغذییه استفاده نموده است و علامت اختصاری «ع» را برای آن برگزیده است. همچنین از کتاب منهاج تالیف ابن جزله با علامت اختصاری «ج» و کتاب حکیم ابو الفضل حسن بن ابراهیم تفلیسی با علامت «ف» و کتاب ابدال زهراوی با علامت «ز» و کتاب ابدال احمد بن خالد بن جزار بهره برده است. با این حال نگاهی به مطلب نشان می دهد که وی علاوه بر اختصار این منابع، خود نیز مطالبی بر کتاب افزوده است؛ از جمله می توان به نگاشته او درباره آطریلال و آرغیس مراجعه کرد تا صدق این مدعا روشن شود.
ساختار کتاب
کتاب با شرح حال مصنف و یک مقدمه به قلم او آغاز شده است. پس از آن مفردات بر اساس حروف الفبا تدوین یافته است. مؤلف در ابتدا عنوان مفرد مورد نظر را می نویسد. آنگاه بر اساس منابعی که در مقدمه معرفی کرده ماهیت خواص و طبیعت آن را می نویسد و در آخر بدل یا بدل های آن را نام می برد.
گزارش محتوا
نویسنده کتاب، طبیب و یا پزشکی صاحب تجربه نیست از این رو چیز چندانی از خود نمی نویسد، بلکه وی با طب و گیاه شناسی آشناست و این آشنایی از سویی و از سوی دیگر علاقه شخصی مؤلف باعث شکل گیری این اثر شده است.البته آنچه گفتیم چیزی از ارزش این اثر نمی کاهد چرا که اولا ذوق و سلیقه مؤلف و نیز آشنایی او سبب شده آنچه وی گردآوری کرده اثری قابل استفاده برای بسیاری حتی پزشکان صاحب تجربه شود. ثانیا بعضی از منابع که مؤلف از آنها نقل کرده مثل کتاب الابدال زهراوی و یا ابدال ابن جزار امروزه چندان در دسترس بسیاری نیست و در حقیقت این اثر سبب شده که تحقیقات پزشکان پیشین به فراموشی سپرده نشود.مزیت دیگر این اثر شیوه اختصار آن است. در توضیح این شیوه باید بگوییم که اگر کسی به کتب دواشناسی طب سنتی از جمله جامع ابن بیطار مراجعه کند درمی یابد که نیمی بلکه بیش از نیمی از آنچه در این کتب آمده یا امروزه در هیچ منبعی یافت نمی شود و یا دسترسی به آن بسیار مشکل است. علاوه بر آن گاه مطالبی در این کتب آمده که به افسانه و خرافه بیشتر شبیه است تا مطلب علمی، از این رو بسیاری از این کتاب ها چندان مورد توجه قرار نمی گیرند و یا باعث سردرگمی خواننده مبتدی می شوند. بنابراین پالایش آنها و البته توسط شخصی آشنا و مطلع، کاری لازم و ضروری به نظر می رسد که مؤلف در این اثر آن را پی گیری کرده است.
وضعیت کتاب
...
این اثر بیش از آنکه تالیفی مستقل باشد گزیده ای از چند کتاب دیگر در این موضوع است. مؤلف در مقدمه کتابش در این باره می گوید: «همانا من این کتاب را را از کتب مفصل اختصار نمودم؛ به این شیوه که تطویل و اطناب ها را به کناری نهادم و تنها مفرداتی را ذکر کردم که در دست است و پیدا کردن آن کار چندان سختی نیست.» در نگارش این اثر از کتاب حکیم فاضل عبدالله بن بیطار مغربی معروف به الجامع لقوی الادویه و الاغذییه استفاده نموده است و علامت اختصاری «ع» را برای آن برگزیده است. همچنین از کتاب منهاج تالیف ابن جزله با علامت اختصاری «ج» و کتاب حکیم ابو الفضل حسن بن ابراهیم تفلیسی با علامت «ف» و کتاب ابدال زهراوی با علامت «ز» و کتاب ابدال احمد بن خالد بن جزار بهره برده است. با این حال نگاهی به مطلب نشان می دهد که وی علاوه بر اختصار این منابع، خود نیز مطالبی بر کتاب افزوده است؛ از جمله می توان به نگاشته او درباره آطریلال و آرغیس مراجعه کرد تا صدق این مدعا روشن شود.
ساختار کتاب
کتاب با شرح حال مصنف و یک مقدمه به قلم او آغاز شده است. پس از آن مفردات بر اساس حروف الفبا تدوین یافته است. مؤلف در ابتدا عنوان مفرد مورد نظر را می نویسد. آنگاه بر اساس منابعی که در مقدمه معرفی کرده ماهیت خواص و طبیعت آن را می نویسد و در آخر بدل یا بدل های آن را نام می برد.
گزارش محتوا
نویسنده کتاب، طبیب و یا پزشکی صاحب تجربه نیست از این رو چیز چندانی از خود نمی نویسد، بلکه وی با طب و گیاه شناسی آشناست و این آشنایی از سویی و از سوی دیگر علاقه شخصی مؤلف باعث شکل گیری این اثر شده است.البته آنچه گفتیم چیزی از ارزش این اثر نمی کاهد چرا که اولا ذوق و سلیقه مؤلف و نیز آشنایی او سبب شده آنچه وی گردآوری کرده اثری قابل استفاده برای بسیاری حتی پزشکان صاحب تجربه شود. ثانیا بعضی از منابع که مؤلف از آنها نقل کرده مثل کتاب الابدال زهراوی و یا ابدال ابن جزار امروزه چندان در دسترس بسیاری نیست و در حقیقت این اثر سبب شده که تحقیقات پزشکان پیشین به فراموشی سپرده نشود.مزیت دیگر این اثر شیوه اختصار آن است. در توضیح این شیوه باید بگوییم که اگر کسی به کتب دواشناسی طب سنتی از جمله جامع ابن بیطار مراجعه کند درمی یابد که نیمی بلکه بیش از نیمی از آنچه در این کتب آمده یا امروزه در هیچ منبعی یافت نمی شود و یا دسترسی به آن بسیار مشکل است. علاوه بر آن گاه مطالبی در این کتب آمده که به افسانه و خرافه بیشتر شبیه است تا مطلب علمی، از این رو بسیاری از این کتاب ها چندان مورد توجه قرار نمی گیرند و یا باعث سردرگمی خواننده مبتدی می شوند. بنابراین پالایش آنها و البته توسط شخصی آشنا و مطلع، کاری لازم و ضروری به نظر می رسد که مؤلف در این اثر آن را پی گیری کرده است.
وضعیت کتاب
...
wikifeqh: المعتمد_فی_الادویة_المفردة_(کتاب)