آلفا قنطورس. آلفا قِنطورِس ( به انگلیسی: Alpha Centauri ) نام ستاره ای در صورت فلکی قنطورس است و فاصلهٔ آن از خورشید، ۴٫۳۷ سالِ نوری است. شعاعِ آلفا قنطورس اِی ۲۳ درصد از خورشید بیشتر است و چگالیِ آن نیز ۱۰ درصد بیشتر از خورشیدِ ما است. [ ۷]
آلفا قنطورس یک ستارهٔ دوتایی است که به همراه کوتوله سرخ پروکسیما قنطورس یا آلفا قنطورس سی، که بسیار کم نورتر است یک سامانهٔ سه گانه را تشکیل می دهد. این سامانه، از همهٔ ستاره ها به منظومهٔ خورشیدی ما نزدیک تر است و با چشم غیر مسلح در آسمان شب دیده می شود. احتمال می رود که پروکسیما قنطورس توسط میدان گرانشی دو ستارهٔ دیگر محدود شده باشد.
ستاره دوتایی رجل قنطورس، از دو ستاره اِی و بی تشکیل شده که حدوداً هر ۸۰ سال یک بار گرد مدار خود می گردند. فاصله ستاره اِی از ستاره بی در حدود ۲۳٫۷ واحد نجومی است که قابل مقایسه است با فاصله سیاره اورانوس از خورشید. البته این فاصله، میانگینی از فاصله دو ستاره اِی و بی است و به خاطر مدارهای بسیار ناهم مرکز این دو پیکر آسمانی، فاصله آن ها نسبت به هم میان ۱۱ تا ۳۵ واحد نجومی نوسان می کند.
به خاطر نزدیکی زیاد این دو ستاره به هم، ناحیه ای کوچک، در حدود ۲ واحد نجومی، میانشان وجود دارد که در آن گردش مداری حالتی پایدار دارد و بنابراین احتمال وجود سیارات در آن هست. این فاصله کم هم چنین باعث می شود که غول های گازی نتوانند در آن شکل بگیرند. ناحیه «زیست پذیر» رجل قنطورس نیز در همین محدوده قرار گرفته و شرایط در آن به گونه ای است که وجود موجودات زنده در آن را نمی شود منتفی فرض کرد.
پژوهش ها و رصدهایی که تاکنون انجام شده هنوز موفق به یافتن سیاره ای پیرامون این سامانه ستاره ای نشده است اما شبیه سازی های رایانه ای نشان می دهد که احتمال وجود یک سیاره در فاصله ۱٫۱ واحد نجومی ( ۱۶۰ میلیون کیلومتری ) ستاره آلفا قنطورس بی، زیاد است و مدار چنین سیاره ای می تواند دست کم در مدت ۲۵۰ میلیون سال پایدار بماند. [ ۸]
درست است که زمین خانه ما است، اما شاید سیاره ای که به دور نزدیک ترین ستاره همسایهٔ ما می چرخد، حتی از آن هم برای زندگی راحت تر باشد.
بررسی دقیق از ویژگی هایی که می تواند یک سیاره را شایستهٔ حیات سازد، نشان می دهد که آلفا - قنطورس ب، نزدیک ترین منظومهٔ ستاره ای به خورشید ما؛ می توانست مکانی ایدئال برای میزبانی سیاره ای «ابر مسکونی» باشد، دنیایی از جزیره ها، دریاهای کم عمق و دامنه های زیبا. جایی که شرایط مورد نیاز برای حفظ همهٔ شکل های حیات را در خود دارد و تا بیشتر از ۱۰ میلیارد سال پابرجا خواهد بود. اما رفتن به این شبه بهشت، هزینهٔ خود را برای گردشگران زمینی دارد: نیروی گرانشی آن در حدود یک چهارم ( ۲۵درصد ) قوی تر از زمین است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآلفا قنطورس یک ستارهٔ دوتایی است که به همراه کوتوله سرخ پروکسیما قنطورس یا آلفا قنطورس سی، که بسیار کم نورتر است یک سامانهٔ سه گانه را تشکیل می دهد. این سامانه، از همهٔ ستاره ها به منظومهٔ خورشیدی ما نزدیک تر است و با چشم غیر مسلح در آسمان شب دیده می شود. احتمال می رود که پروکسیما قنطورس توسط میدان گرانشی دو ستارهٔ دیگر محدود شده باشد.
ستاره دوتایی رجل قنطورس، از دو ستاره اِی و بی تشکیل شده که حدوداً هر ۸۰ سال یک بار گرد مدار خود می گردند. فاصله ستاره اِی از ستاره بی در حدود ۲۳٫۷ واحد نجومی است که قابل مقایسه است با فاصله سیاره اورانوس از خورشید. البته این فاصله، میانگینی از فاصله دو ستاره اِی و بی است و به خاطر مدارهای بسیار ناهم مرکز این دو پیکر آسمانی، فاصله آن ها نسبت به هم میان ۱۱ تا ۳۵ واحد نجومی نوسان می کند.
به خاطر نزدیکی زیاد این دو ستاره به هم، ناحیه ای کوچک، در حدود ۲ واحد نجومی، میانشان وجود دارد که در آن گردش مداری حالتی پایدار دارد و بنابراین احتمال وجود سیارات در آن هست. این فاصله کم هم چنین باعث می شود که غول های گازی نتوانند در آن شکل بگیرند. ناحیه «زیست پذیر» رجل قنطورس نیز در همین محدوده قرار گرفته و شرایط در آن به گونه ای است که وجود موجودات زنده در آن را نمی شود منتفی فرض کرد.
پژوهش ها و رصدهایی که تاکنون انجام شده هنوز موفق به یافتن سیاره ای پیرامون این سامانه ستاره ای نشده است اما شبیه سازی های رایانه ای نشان می دهد که احتمال وجود یک سیاره در فاصله ۱٫۱ واحد نجومی ( ۱۶۰ میلیون کیلومتری ) ستاره آلفا قنطورس بی، زیاد است و مدار چنین سیاره ای می تواند دست کم در مدت ۲۵۰ میلیون سال پایدار بماند. [ ۸]
درست است که زمین خانه ما است، اما شاید سیاره ای که به دور نزدیک ترین ستاره همسایهٔ ما می چرخد، حتی از آن هم برای زندگی راحت تر باشد.
بررسی دقیق از ویژگی هایی که می تواند یک سیاره را شایستهٔ حیات سازد، نشان می دهد که آلفا - قنطورس ب، نزدیک ترین منظومهٔ ستاره ای به خورشید ما؛ می توانست مکانی ایدئال برای میزبانی سیاره ای «ابر مسکونی» باشد، دنیایی از جزیره ها، دریاهای کم عمق و دامنه های زیبا. جایی که شرایط مورد نیاز برای حفظ همهٔ شکل های حیات را در خود دارد و تا بیشتر از ۱۰ میلیارد سال پابرجا خواهد بود. اما رفتن به این شبه بهشت، هزینهٔ خود را برای گردشگران زمینی دارد: نیروی گرانشی آن در حدود یک چهارم ( ۲۵درصد ) قوی تر از زمین است.
wiki: آلفا قنطورس