آلدوس هاکسلی. آلدوس لئونارد هاکسلی ( به انگلیسی: Aldous Leonard Huxley ) ( زاده ۲۶ ژوئیه ۱۸۹۴ – درگذشته ۲۲ نوامبر ۱۹۶۳ ) نویسنده و فیلسوف بریتانیایی و یکی از اعضای برجسته خانواده هاکسلی بود. بیشتر شهرت او به خاطر رمان هایش همچون دنیای قشنگ نو که در یک زمینه پادآرمانشهری از لندن تصویر شده است، یا برای کتاب های غیر داستانی اش مانند درهای ادراک که به بیان تجربه های نویسنده از مصرف یک داروی روان گردان اختصاص دارد، یا برای طیف گسترده ای از مقالات است. او در ابتدای دوران فعالیتش، ویرایش گر مجله آکسفورد پوئتری بود و تعدادی داستان کوتاه و شعر نیز منتشر کرد. بعدتر سفرنامه، فیلمنامه و نمایشنامه نیز نوشت. وی دهه های پایانی زندگی اش را در آمریکا گذراند و از ۱۹۳۷ تا زمان مرگش در لس آنجلس زندگی کرد. در سال ۱۹۶۲ یک سال قبل از مرگش، عنوان مصاحب ادبیات ( به انگلیسی: Companion of Literature ) از طرف انجمن پادشاهی ادبیات انگلستان به او اعطا شد. [ ۱]
هاکسلی یک انسان گرا، صلح جو و هجونویس بود. بعدها موضوع های روحانی همچون فراروان شناسی، عرفان فلسفی[ ۲] [ ۳] به طور مشخص و عام گرایی نیز در شمار علایق او قرار گرفتند. [ ۴] در سال های پایانی زندگی اش او را به عنوان یکی از اندیش مندان برجسته زمانه خودش پذیرفته بودند. [ ۵] او هفت بار برای دریافت جایزه نوبل ادبیات نامزد شده بود. [ ۶]
آلدوس هاکسلی در انگلستان به دنیا آمد، پس از اتمام تحصیلات خود مدتی به تدریس اشتغال داشت و سپس طی سفری به ایتالیا، کار نویسندگی را آغاز کرد. هاکسلی پس از نگاشتن چندین اثر خود در شمار داستان سرایان و شرح حال نویسان مشهور انگلیسی درآمد. همچنین او را به خاطر احاطه حیرت انگیزش بر اغلب علوم و فنون زمان خویش، بهترین مغز دوران خود نامیده اند.
معروف ترین رمان او دنیای قشنگ نو نوشتهٔ سال ۱۹۳۲ است، که داستان آن در قرن بیست و ششم در لندن اتفاق می افتد. عنوان کتاب از قسمتی از نمایشنامهٔ توفان از ویلیام شکسپیر گرفته شده است. مقالهٔ معروف او با نام درهای ادراک نیز در سال ۱۹۵۴ منتشر شد که به شرح تجربیات او پس از مصرف مسکالین می پردازد. هاکسلی یکی از پیشاهنگان ادبیات مدرن در نیمه اول قرن بیستم محسوب می شود.
• دنیای قشنگ نو، ترجمهٔ سعید حمیدیان، انتشارات نیلوفر، چاپ سوم ۱۳۷۸
• زرد کروم
• بوزینه و ذات
• شیاطین شهر لودون
• جزیره
• ارش‍م‍ی‍دس ک‍وچ‍ک، ترجمهٔ پرویز شهریاری، چاپ اول ۱۳۷۴ مؤسسه کتاب همراه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهاکسلی یک انسان گرا، صلح جو و هجونویس بود. بعدها موضوع های روحانی همچون فراروان شناسی، عرفان فلسفی[ ۲] [ ۳] به طور مشخص و عام گرایی نیز در شمار علایق او قرار گرفتند. [ ۴] در سال های پایانی زندگی اش او را به عنوان یکی از اندیش مندان برجسته زمانه خودش پذیرفته بودند. [ ۵] او هفت بار برای دریافت جایزه نوبل ادبیات نامزد شده بود. [ ۶]
آلدوس هاکسلی در انگلستان به دنیا آمد، پس از اتمام تحصیلات خود مدتی به تدریس اشتغال داشت و سپس طی سفری به ایتالیا، کار نویسندگی را آغاز کرد. هاکسلی پس از نگاشتن چندین اثر خود در شمار داستان سرایان و شرح حال نویسان مشهور انگلیسی درآمد. همچنین او را به خاطر احاطه حیرت انگیزش بر اغلب علوم و فنون زمان خویش، بهترین مغز دوران خود نامیده اند.
معروف ترین رمان او دنیای قشنگ نو نوشتهٔ سال ۱۹۳۲ است، که داستان آن در قرن بیست و ششم در لندن اتفاق می افتد. عنوان کتاب از قسمتی از نمایشنامهٔ توفان از ویلیام شکسپیر گرفته شده است. مقالهٔ معروف او با نام درهای ادراک نیز در سال ۱۹۵۴ منتشر شد که به شرح تجربیات او پس از مصرف مسکالین می پردازد. هاکسلی یکی از پیشاهنگان ادبیات مدرن در نیمه اول قرن بیستم محسوب می شود.
• دنیای قشنگ نو، ترجمهٔ سعید حمیدیان، انتشارات نیلوفر، چاپ سوم ۱۳۷۸
• زرد کروم
• بوزینه و ذات
• شیاطین شهر لودون
• جزیره
• ارش‍م‍ی‍دس ک‍وچ‍ک، ترجمهٔ پرویز شهریاری، چاپ اول ۱۳۷۴ مؤسسه کتاب همراه
wiki: آلدوس هاکسلی