التور ( El Tor ) نام سویه ای از باکتری ویبریو کلرا است. ویبریو کلرا عامل بیماری وبا است. این سویه باعث نوعی از بیماری شبه وبا می شود. این سویه بسیار شبیه زیر گونه O۱ ویبریو کلرا است ولی می تواند گلبول های قرمز خون را منهدم کنند. این سویه، مهاجم تر از زیرگونهٔ کلاسیکِ ویبریو کلرا است و همچنین توانایی بومی شدن آن نیز بیشتر است.
۹۹٫۹۹ درصد از مبتلایان تحت قرنطینه در کانون های این بیماری ( آفریقا، پرو و اندونزی ) مبتلا به سویهٔ التور ویبریو کلرا هستند.
نام التور از نام الطور آمده که ناحیه ای در جنوب صحرای سینا ( طور سینا ) در مصر است. در سال های ۱۹۶۳–۱۹۶۴ که این بیماری در آسیا و خاورمیانه همه گیر شد بیماری ناشی از این باکتری را در ایران «شبه وبا» می نامیدند. این گونه باکتری نخستین بار در سال ۱۹۰۵ توسط دکتر گوت اشلبشه پزشک آلمانی در اردوگاهی در ناحیه الطور مصر یافته شد و بنام آنجا نام گذاشته شد.
نخستین بار این گونه را در سال ۱۹۰۵ در مصر یافتند. در سال ۱۹۳۷ شیوع پیدا کرد ولی همه گیر نشد. در ۱۹۶۱ در سولاوزی رایج شد و در ۱۹۶۳ به بنگلادش در آسیا رسید. در ۱۹۶۴ به هند سرایت کرد و از آنجا به خاورمیانه و آفریقا و اروپا رفت. در دهه ۱۹۷۰ شیوع محدودی در ژاپن و جزایر جنوب اقیانوس آرام یافت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف۹۹٫۹۹ درصد از مبتلایان تحت قرنطینه در کانون های این بیماری ( آفریقا، پرو و اندونزی ) مبتلا به سویهٔ التور ویبریو کلرا هستند.
نام التور از نام الطور آمده که ناحیه ای در جنوب صحرای سینا ( طور سینا ) در مصر است. در سال های ۱۹۶۳–۱۹۶۴ که این بیماری در آسیا و خاورمیانه همه گیر شد بیماری ناشی از این باکتری را در ایران «شبه وبا» می نامیدند. این گونه باکتری نخستین بار در سال ۱۹۰۵ توسط دکتر گوت اشلبشه پزشک آلمانی در اردوگاهی در ناحیه الطور مصر یافته شد و بنام آنجا نام گذاشته شد.
نخستین بار این گونه را در سال ۱۹۰۵ در مصر یافتند. در سال ۱۹۳۷ شیوع پیدا کرد ولی همه گیر نشد. در ۱۹۶۱ در سولاوزی رایج شد و در ۱۹۶۳ به بنگلادش در آسیا رسید. در ۱۹۶۴ به هند سرایت کرد و از آنجا به خاورمیانه و آفریقا و اروپا رفت. در دهه ۱۹۷۰ شیوع محدودی در ژاپن و جزایر جنوب اقیانوس آرام یافت.
wiki: التور