[ویکی نور] الأحکام الشرعیة ثابتة لا تتغیر این رساله توسط آیت اللّه لطف اللّه صافی گلپایگانی در سال 1410 ق در جواب مقاله ای که در مجله عربی الکویتیة به قلم دکتر عبدالمنعم النمر چاپ شده بود، به زبان عربی تألیف گردیده است. آن مقاله که در صدد اثبات عدم ثبات احکام مهم اسلامی می باشد در بخش های مختلفی به صورت عالمانه و دقیق جواب داده شده است.
رساله، از یک مقدمه و یازده بخش تشکیل شده که عبارتند از:
مؤلف، در مقدمه با اشاره به آیات 49 و 50 سوره مائده و روایتی از پیامبر(ص) در صدد تبیین هویّت احکام شرعی می باشد؛ خداوند در آیات مذکور می فرماید: «و أن احکم بینهم بما أنزل اللّه و لا تتّبع أهواءهم و احذرهم أن یفتنوک عن بعض ما أنزل اللّه إلیک فإن تولّوا فاعلم أنّما یرید اللّه أن یصیبهم ببعض ذنوبهم و إنّ کثیرا من الناس لفاسقون. أ فحکم الجاهلیّه یبغون و من أحسن من اللّه حکما لقوم یوقنون»(سوره مائده آیه 49 و 50).
پیامبر(ص) نیز می فرماید: «ألا هل عسی رجل یبلغه الحدیث عنّی و هو متکئ علی أریکته فیقول: بیننا و بینکم کتاب اللّه فما وجدنا فیه حلالا استحللناه و ما وجدنا فیه حراما حرمناه و أنّ ما حرّم رسول اللّه کما حرّم اللّه»
همان گونه که ملاحظه شد در مدارک مورد اشاره و احادیث مشابه آنها اختیار احکام به دست خداوند معرّفی شده اند نه رسول خدا(ص) یا هر کس دیگر.
عنوان بعدی این است که اسلام دین الهی عالم گیری است که برای تمام زمان ها آمده است. مؤلف، این مطلب را مطلبی قطعی که همگان بر آن اتفاق نظر دارند می داند. این دین هم چنین قابلیت اداره اجتماع اسلامی را نیز در تمام زمان ها و مکان ها دارا می باشد به همین دلیل نیز هر چه زمان می گذرد این مطلب روشن تر می گردد، زیرا هیچ عاملی تا کنون باعث رکود و سستی در اسلام نگردیده یا عجزی برای این دین مبین ثابت نکرده. از نمونه های بارزی که جهانی بودن اسلام را ثابت می کند نگاه یک سان آن است به تمام اقوام و ملل در تمام عالم؛ این دین، بین عرب و عجم، سیاه و سفید و... هیچ تفاوتی قائل نبوده و تنها تقوا را مایه تمایز بین انسان ها می داند. همین مطلب نیز باعث خاتمیت اسلام و پیامبر آن شده است، زیرا دین خاتم باید اکمل ادیان باشد و هیچ گونه عیب و نقصی در آن راه نداشته باشد.
رساله، از یک مقدمه و یازده بخش تشکیل شده که عبارتند از:
مؤلف، در مقدمه با اشاره به آیات 49 و 50 سوره مائده و روایتی از پیامبر(ص) در صدد تبیین هویّت احکام شرعی می باشد؛ خداوند در آیات مذکور می فرماید: «و أن احکم بینهم بما أنزل اللّه و لا تتّبع أهواءهم و احذرهم أن یفتنوک عن بعض ما أنزل اللّه إلیک فإن تولّوا فاعلم أنّما یرید اللّه أن یصیبهم ببعض ذنوبهم و إنّ کثیرا من الناس لفاسقون. أ فحکم الجاهلیّه یبغون و من أحسن من اللّه حکما لقوم یوقنون»(سوره مائده آیه 49 و 50).
پیامبر(ص) نیز می فرماید: «ألا هل عسی رجل یبلغه الحدیث عنّی و هو متکئ علی أریکته فیقول: بیننا و بینکم کتاب اللّه فما وجدنا فیه حلالا استحللناه و ما وجدنا فیه حراما حرمناه و أنّ ما حرّم رسول اللّه کما حرّم اللّه»
همان گونه که ملاحظه شد در مدارک مورد اشاره و احادیث مشابه آنها اختیار احکام به دست خداوند معرّفی شده اند نه رسول خدا(ص) یا هر کس دیگر.
عنوان بعدی این است که اسلام دین الهی عالم گیری است که برای تمام زمان ها آمده است. مؤلف، این مطلب را مطلبی قطعی که همگان بر آن اتفاق نظر دارند می داند. این دین هم چنین قابلیت اداره اجتماع اسلامی را نیز در تمام زمان ها و مکان ها دارا می باشد به همین دلیل نیز هر چه زمان می گذرد این مطلب روشن تر می گردد، زیرا هیچ عاملی تا کنون باعث رکود و سستی در اسلام نگردیده یا عجزی برای این دین مبین ثابت نکرده. از نمونه های بارزی که جهانی بودن اسلام را ثابت می کند نگاه یک سان آن است به تمام اقوام و ملل در تمام عالم؛ این دین، بین عرب و عجم، سیاه و سفید و... هیچ تفاوتی قائل نبوده و تنها تقوا را مایه تمایز بین انسان ها می داند. همین مطلب نیز باعث خاتمیت اسلام و پیامبر آن شده است، زیرا دین خاتم باید اکمل ادیان باشد و هیچ گونه عیب و نقصی در آن راه نداشته باشد.
wikinoor: الأحکام_الشرعیة_ثابتة_لاتتغیر
[ویکی فقه] الاحکام الشرعیه ثابته لاتتغیر (کتاب). کتاب « الأحکام الشرعیة ثابتة لا تتغیر» این رساله توسط آیت اللّه لطف اللّه صافی گلپایگانی در سال ۱۴۱۰ ق در جواب مقاله ای که در مجله عربی الکویتیة به قلم دکتر عبد المنعم النمر چاپ شده بود، به زبان عربی تألیف گردیده است. آن مقاله که در صدد اثبات عدم ثبات احکام مهم اسلامی می باشد در بخش های مختلفی به صورت عالمانه و دقیق جواب داده شده است. آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی فقیه ، اسلام شناس و اندیشمند بزرگ معاصر می باشد .
ایشان در سال ۱۳۳۷ ه . ق، در شهر گلپایگان ، قدم به صحنه هستی نهاد. پدر او عالم عارف، مرحوم آیت اللّه آخوند ملا محمّد جواد صافی،( متولد ۱۲۸۷ ه . ق) بود که علاوه بر تخصّص، تحقیق، تألیف و تدریس در گرایش های مختلف علوم اسلامی مانند فقه، اصول، کلام، اخلاق، حدیث و...، و در زمینه هنرهای ارزشمندی چون شعر و خوشنویسی نیز سرآمد بود. زهد، تقوی، عشق به ولایت و فضیلت های علمی اخلاقی آن بزرگ مرد، از یک سو و مواضع قدرتمندانه او در سنگر امر به معروف و نهی از منکر و جبهه گیری های صریحش در برابر افکار انحرافی، غیر متدیّنان، ظالمان و جابران آن روزگار از سویی دیگر، هر قدر که مردم گلپایگان را شیفته و مطیع محض او می نمود، هیأت حاکمه، خائنین و زورگویان را در برابرش شکننده تر می کرد; چنان که آنها همیشه او را سدّ راه اعمال خلاف شرع و بدعت گذاری های خود دیده و تا زنده بود از غیرت دینی و خشم الهی او می ترسیدند. آفتاب عمر آن عالم جلیل القدر در افق عصر ۲۷ رجب سال ۱۳۷۸ ه . ق، مصادف با شب شهادت حضرت امام موسی کاظم علیه السلام ، غروب کرد. مادر او بانوی فاضله، شاعره و عاشق اهل بیت علیهم السّلام ، فاطمه خانم، دختر حضرت آیت اللّه آخوند ملا محمّد علی بود. از ویژگی های بزرگ معنوی، اخلاقی، که در وجود آن مرحومه متبلور بود، می توان به تعبد، اخلاص ، تقوی، معرفت به حضرت حق، شجاعت، صراحت لهجه، شوهرداری کم نظیر و اهتمام در تربیت کودکان، راز و نیاز خاشعانه و ذکر و دعا و نماز شب اشاره کرد. آیت اللّه العظمی صافی، در نوجوانی قدم به وادی علم و معنویت حوزه نهاد و میهمان صفای حلقه های صمیمی درس و بحث و مَحرَم شور وصف ناپذیر مناجات نیمه شب پاکباختگان حوزه شد. ابتدا در گلپایگان، کتب پایه ادبیات عرب را نزد عالم جلیل القدر، مرحوم آخوند ملا ابوالقاسم مشهور به« قطب » آغاز کرد و ادامه مباحث ادبیات، کلام، تفسیر، حدیث، فقه و اصول را تا پایان سطح در همان جا پی گرفت و در این مدت حجم وسیع کتب مهم رشته های مذکور را نزد پدر بزرگوارش، حضرت آیت اللّه آخوند ملا محمّد جواد صافی آموخت.
ساختار کتاب
رساله، از یک مقدمه و یازده بخش تشکیل شده که عبارتند از:۱- خلط بین حکم شرعی و فتوا .۲- تفصیل بین احکام در ثبات و تغیّر.۳- احکام معاملات .۴- احکام معاملات آیا الهی هستند یا حاصل اجتهادات پیامبر صلی الله علیه و آله.۵- پیامبر و اجتهاد .۶- کلیّت و جزئیت احکام.۷- عدم حصانت فتاوای سابقین.۸- آرا و احکام بشری.۹- انفتاح باب اجتهاد برای همه مردم تا روز قیامت.۱۰- احکام حکومتی.۱۱- بیان چند مثال.
گزارش محتوا
...
ایشان در سال ۱۳۳۷ ه . ق، در شهر گلپایگان ، قدم به صحنه هستی نهاد. پدر او عالم عارف، مرحوم آیت اللّه آخوند ملا محمّد جواد صافی،( متولد ۱۲۸۷ ه . ق) بود که علاوه بر تخصّص، تحقیق، تألیف و تدریس در گرایش های مختلف علوم اسلامی مانند فقه، اصول، کلام، اخلاق، حدیث و...، و در زمینه هنرهای ارزشمندی چون شعر و خوشنویسی نیز سرآمد بود. زهد، تقوی، عشق به ولایت و فضیلت های علمی اخلاقی آن بزرگ مرد، از یک سو و مواضع قدرتمندانه او در سنگر امر به معروف و نهی از منکر و جبهه گیری های صریحش در برابر افکار انحرافی، غیر متدیّنان، ظالمان و جابران آن روزگار از سویی دیگر، هر قدر که مردم گلپایگان را شیفته و مطیع محض او می نمود، هیأت حاکمه، خائنین و زورگویان را در برابرش شکننده تر می کرد; چنان که آنها همیشه او را سدّ راه اعمال خلاف شرع و بدعت گذاری های خود دیده و تا زنده بود از غیرت دینی و خشم الهی او می ترسیدند. آفتاب عمر آن عالم جلیل القدر در افق عصر ۲۷ رجب سال ۱۳۷۸ ه . ق، مصادف با شب شهادت حضرت امام موسی کاظم علیه السلام ، غروب کرد. مادر او بانوی فاضله، شاعره و عاشق اهل بیت علیهم السّلام ، فاطمه خانم، دختر حضرت آیت اللّه آخوند ملا محمّد علی بود. از ویژگی های بزرگ معنوی، اخلاقی، که در وجود آن مرحومه متبلور بود، می توان به تعبد، اخلاص ، تقوی، معرفت به حضرت حق، شجاعت، صراحت لهجه، شوهرداری کم نظیر و اهتمام در تربیت کودکان، راز و نیاز خاشعانه و ذکر و دعا و نماز شب اشاره کرد. آیت اللّه العظمی صافی، در نوجوانی قدم به وادی علم و معنویت حوزه نهاد و میهمان صفای حلقه های صمیمی درس و بحث و مَحرَم شور وصف ناپذیر مناجات نیمه شب پاکباختگان حوزه شد. ابتدا در گلپایگان، کتب پایه ادبیات عرب را نزد عالم جلیل القدر، مرحوم آخوند ملا ابوالقاسم مشهور به« قطب » آغاز کرد و ادامه مباحث ادبیات، کلام، تفسیر، حدیث، فقه و اصول را تا پایان سطح در همان جا پی گرفت و در این مدت حجم وسیع کتب مهم رشته های مذکور را نزد پدر بزرگوارش، حضرت آیت اللّه آخوند ملا محمّد جواد صافی آموخت.
ساختار کتاب
رساله، از یک مقدمه و یازده بخش تشکیل شده که عبارتند از:۱- خلط بین حکم شرعی و فتوا .۲- تفصیل بین احکام در ثبات و تغیّر.۳- احکام معاملات .۴- احکام معاملات آیا الهی هستند یا حاصل اجتهادات پیامبر صلی الله علیه و آله.۵- پیامبر و اجتهاد .۶- کلیّت و جزئیت احکام.۷- عدم حصانت فتاوای سابقین.۸- آرا و احکام بشری.۹- انفتاح باب اجتهاد برای همه مردم تا روز قیامت.۱۰- احکام حکومتی.۱۱- بیان چند مثال.
گزارش محتوا
...
wikifeqh: الاحکام_الشرعیة_ثابتة_لاتتغیر
[ویکی فقه] الأحکام الشرعیة ثابتة لا تتغیر (کتاب). کتاب « الأحکام الشرعیة ثابتة لا تتغیر» این رساله توسط آیت اللّه لطف اللّه صافی گلپایگانی در سال ۱۴۱۰ ق در جواب مقاله ای که در مجله عربی الکویتیة به قلم دکتر عبد المنعم النمر چاپ شده بود، به زبان عربی تألیف گردیده است. آن مقاله که در صدد اثبات عدم ثبات احکام مهم اسلامی می باشد در بخش های مختلفی به صورت عالمانه و دقیق جواب داده شده است. آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی فقیه ، اسلام شناس و اندیشمند بزرگ معاصر می باشد .
ایشان در سال ۱۳۳۷ ه . ق، در شهر گلپایگان ، قدم به صحنه هستی نهاد. پدر او عالم عارف، مرحوم آیت اللّه آخوند ملا محمّد جواد صافی،( متولد ۱۲۸۷ ه . ق) بود که علاوه بر تخصّص، تحقیق، تألیف و تدریس در گرایش های مختلف علوم اسلامی مانند فقه، اصول، کلام، اخلاق، حدیث و...، و در زمینه هنرهای ارزشمندی چون شعر و خوشنویسی نیز سرآمد بود. زهد، تقوی، عشق به ولایت و فضیلت های علمی اخلاقی آن بزرگ مرد، از یک سو و مواضع قدرتمندانه او در سنگر امر به معروف و نهی از منکر و جبهه گیری های صریحش در برابر افکار انحرافی، غیر متدیّنان، ظالمان و جابران آن روزگار از سویی دیگر، هر قدر که مردم گلپایگان را شیفته و مطیع محض او می نمود، هیأت حاکمه، خائنین و زورگویان را در برابرش شکننده تر می کرد; چنان که آنها همیشه او را سدّ راه اعمال خلاف شرع و بدعت گذاری های خود دیده و تا زنده بود از غیرت دینی و خشم الهی او می ترسیدند. آفتاب عمر آن عالم جلیل القدر در افق عصر ۲۷ رجب سال ۱۳۷۸ ه . ق، مصادف با شب شهادت حضرت امام موسی کاظم علیه السلام ، غروب کرد. مادر او بانوی فاضله، شاعره و عاشق اهل بیت علیهم السّلام ، فاطمه خانم، دختر حضرت آیت اللّه آخوند ملا محمّد علی بود. از ویژگی های بزرگ معنوی، اخلاقی، که در وجود آن مرحومه متبلور بود، می توان به تعبد، اخلاص ، تقوی، معرفت به حضرت حق، شجاعت، صراحت لهجه، شوهرداری کم نظیر و اهتمام در تربیت کودکان، راز و نیاز خاشعانه و ذکر و دعا و نماز شب اشاره کرد. آیت اللّه العظمی صافی، در نوجوانی قدم به وادی علم و معنویت حوزه نهاد و میهمان صفای حلقه های صمیمی درس و بحث و مَحرَم شور وصف ناپذیر مناجات نیمه شب پاکباختگان حوزه شد. ابتدا در گلپایگان، کتب پایه ادبیات عرب را نزد عالم جلیل القدر، مرحوم آخوند ملا ابوالقاسم مشهور به« قطب » آغاز کرد و ادامه مباحث ادبیات، کلام، تفسیر، حدیث، فقه و اصول را تا پایان سطح در همان جا پی گرفت و در این مدت حجم وسیع کتب مهم رشته های مذکور را نزد پدر بزرگوارش، حضرت آیت اللّه آخوند ملا محمّد جواد صافی آموخت.
ایشان در سال ۱۳۳۷ ه . ق، در شهر گلپایگان ، قدم به صحنه هستی نهاد. پدر او عالم عارف، مرحوم آیت اللّه آخوند ملا محمّد جواد صافی،( متولد ۱۲۸۷ ه . ق) بود که علاوه بر تخصّص، تحقیق، تألیف و تدریس در گرایش های مختلف علوم اسلامی مانند فقه، اصول، کلام، اخلاق، حدیث و...، و در زمینه هنرهای ارزشمندی چون شعر و خوشنویسی نیز سرآمد بود. زهد، تقوی، عشق به ولایت و فضیلت های علمی اخلاقی آن بزرگ مرد، از یک سو و مواضع قدرتمندانه او در سنگر امر به معروف و نهی از منکر و جبهه گیری های صریحش در برابر افکار انحرافی، غیر متدیّنان، ظالمان و جابران آن روزگار از سویی دیگر، هر قدر که مردم گلپایگان را شیفته و مطیع محض او می نمود، هیأت حاکمه، خائنین و زورگویان را در برابرش شکننده تر می کرد; چنان که آنها همیشه او را سدّ راه اعمال خلاف شرع و بدعت گذاری های خود دیده و تا زنده بود از غیرت دینی و خشم الهی او می ترسیدند. آفتاب عمر آن عالم جلیل القدر در افق عصر ۲۷ رجب سال ۱۳۷۸ ه . ق، مصادف با شب شهادت حضرت امام موسی کاظم علیه السلام ، غروب کرد. مادر او بانوی فاضله، شاعره و عاشق اهل بیت علیهم السّلام ، فاطمه خانم، دختر حضرت آیت اللّه آخوند ملا محمّد علی بود. از ویژگی های بزرگ معنوی، اخلاقی، که در وجود آن مرحومه متبلور بود، می توان به تعبد، اخلاص ، تقوی، معرفت به حضرت حق، شجاعت، صراحت لهجه، شوهرداری کم نظیر و اهتمام در تربیت کودکان، راز و نیاز خاشعانه و ذکر و دعا و نماز شب اشاره کرد. آیت اللّه العظمی صافی، در نوجوانی قدم به وادی علم و معنویت حوزه نهاد و میهمان صفای حلقه های صمیمی درس و بحث و مَحرَم شور وصف ناپذیر مناجات نیمه شب پاکباختگان حوزه شد. ابتدا در گلپایگان، کتب پایه ادبیات عرب را نزد عالم جلیل القدر، مرحوم آخوند ملا ابوالقاسم مشهور به« قطب » آغاز کرد و ادامه مباحث ادبیات، کلام، تفسیر، حدیث، فقه و اصول را تا پایان سطح در همان جا پی گرفت و در این مدت حجم وسیع کتب مهم رشته های مذکور را نزد پدر بزرگوارش، حضرت آیت اللّه آخوند ملا محمّد جواد صافی آموخت.