الئا

heyle با تلفظ هیله یا هیلی به زبان یونانی به معنای خمیر مایه ساختاری واقعیت و طبیعت بوده و preheyle با تلفظ پری هیلی به معنای خمیرمایه اولیه که توسط حکیمان دینی و مسلمان خودمان به شکل هیولی اولی استعمال گردیده و میگردد.
نام پارمنیدس هم به زبان یکی از والدین ( پدر یا مادر ) به شکل" پَر منی دَس " تلفظ و بیان میشده به معنای : پَرِ دستِ من ، پر نوشت افزاری و یا پر بال برای پرواز.
یک نکته بسیار مهم فلسفی در یونان باستان ماقبل سقراط این بوده که جهان بینی پارمنیدس مبنی بر سکون همه چیز فقط در درون یا باطن واقعیت و طبیعت یعنی در میدان وسیع امکانات بالقوه در بخش غیبی، پدیدار نشده یا متافیزکالی این دنیا حقیقت دارد و جهان بینی هراکلیت مبنی بر سیالیت یا جاری بودن همه چیز در بیرون یا ظاهر این واقعیت و طبیعت در بخش عینی، فعلیتی و پدیدار شده یا فیزیکالی این دنیا و لذا این دو جهانبینی مکمل همند و بر روی هم حقیقت دارند و نه فقط یکی از آنها.
امکانات بالقوه ( یا آلگوریتم های طبیعی ) چه کلی و چه جزئی از جنس طرح و برنامه می باشند و تا زمانیکه در عمل پیاده نشوند و به فعلیت نرسند، ثابت و پایدار و تغییر ناپذیرند و مشمول حال گذر زمان نمی باشند، اما توسط لحظه جاودانه حال بسوی آینده سوق داده میشوند و هرکدام به ترتیب و نوبه و زمان و مکان و بیزمانی و بیمکانی خاص و ویژه به فعلیت خواهند رسید و آنهم در چهارچوب طرح مطلق آفرینش و بر اساس قوانین جاودانه و آئین نامه های اجرایی ثابت و پایدار و تغییر ناپذیر آن و نه تصادفی و بدون برنامه.
خدا دو نوع است ؛ یکی حقیقی و واقعی یعنی اول، وسط، آخر، درون و بیرون همه چیز و همه کس یا بطور عام تر یعنی ظاهر و باطن این واقعیت و طبیعت و یا بطور کلی یعنی محتوا و محیط هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی و مساوی و موازی و بیشمار که هیچ موجود و هیچ چیز دیگری چه شهودی و چه غیبی غیر از این نوع خدا نه وجود دارد و نه میتواند وجود داشته باشد و دیگری خدای لفظی، کلمه ای، واژه ای، مفهومی و ایده ای با نام های گوناگون در زبان های مختلف بشری که فقط در زبان و خط و فهم و عقل ناقص و محدود انسانی از موجودیت برخوردار ست و در خارج از آنها هیچگونه مصداق و مثال بیرونی ندارد.
فلاسفه غرب از یونان باستان تاکنون و بنیانگذاران آئین ها و ادیان و مخترعین یوغ های سنگین و سبک شرایع آئینی و دینی و اندیشمندان و متفکرین پیرو مکاتب وحیانی، حدیثی و روائی آنان از فقیه و متکلم و مفسر و حدیث و روایت شناس گرفته تا الهی دان و حکیم و عارف منجمله بنیانگذاران آئین آتئیسم و مخترعین یوغ کمونیزم، نتوانسته اند تا به امروز بین این دو نوع خدا فرق و تمیز قائل شوند.