اِل گِرکو ( اسپانیایی: El Greco ، به معنی «یونانی»، به یونانی: Δομήνικος Θεοτοκόπουλος ) نقاش، مجسمه ساز و معمار دوران رنسانس اسپانیا است.
او در هفتم آوریل سال ۱۵۴۱ در شهر کرت زاده شد. کرت در آن زمان بخشی از جمهوری ونیز بود که مرکز هنر پسا - بیزانسی[ ۱] محسوب می شد. او قبل از مهاجرت به ونیز ( چنان که در آن زمان دیگر هنرمندان یونانی نیز چنین می کردند ) در نقاشی آموزش کامل دید و به استادی رسید. در سال ۱۵۷۰ به رم نقل مکان کرد، در آنجا کارگاهی گشود و به کار پرداخت. در طول مدت اقامتش در ایتالیا سبک خود را با استفاده از عناصر منریسم و رنسانس ونیزی تکمیل کرد.
در سال ۱۵۷۷ به شهر تولدو واقع در اسپانیا رفت و تا به هنگام مرگ در آنجا به زندگی و کار پرداخت. ال گرکو در تولدو سفارش های بسیاری دریافت کرد و بهترین کارهایش را در آنجا به ثمر رسانید. در روند تحول هنر گرکو سه مرحله متمایز وجود دارد. آثار مرحله نخست ( ۰۱۵۸۰–۱۵۷۰۹ ) تأثیر هنر استادان ونیزی به خصوص تیسین را بازمی تابند. محو شدن طراحی خطی، عدم محدودت رنگ ها، و تسلط کیفیت های صرفاً تصویری را می توان از مشخصات عمده این آثار دانست.
هم چنین در کاربرد اغراق آمیز نور و سایه، و روش چهره نگاری اش، تأثیر تینتورتو، ورونزه، [ ۲] و تا حدی کرجیو[ ۳] را می توان تشخیص داد. پرده تثلیث مقدس[ ۴] مربوط به این دوره است. گرکو در مرحله دوم ( ۱۶۰۴–۱۵۸۰ ) ریتم و حرکت را با جنبه هایی از هنر بیزانسی در هم می آمیزد. پرده شهادت مریس قدیس، [ ۵] که به سفارش فیلیپ دوم ساخته شد، ولی مورد قبول قرار نگرفت، و همچنین پرده تدفین کنت ارگاز، به این دوره تعلق دارند. پرده اخیر برخوردار از مضمونی افسانه ای، و پر از چهره ها، پیکرها و عناصر متباین است. با این حال در آن دو عالم زمینی و آسمانی، سنگینی و وقار بخش پایین تصویر و والایی و تابندگی روح القدس در بخش بالا به خوب وحدت یافته اند. نگاه بیننده از مراسم تدفین به آسمان کشانیده می شود و در آنجا یحیی تعمیددهنده شفاعت روح کنت پارسا را از مسیح می طلبد. این گونه تجلیل روحانی عمده ترین خصلت کار گرکو است. نمونه دیگر چنین رویکردی را در پرده پایین آوردن جسد مسیح از صلیب می توان ملاحظه کرد.
در سال های بعد گرکو بیش از پیش به تجسم زیبایی باطنی همت گماشت، و در واپسین مرحله تحول کارش، بیان معنوی کاملی را به دست آورد. گویایی و سادگی شکل و رنگ در نقاشی هایش بارزتر شدند. شدت بیان ناشی از کژنمایی و کشیدگی پیکرها، و نیز بهره گیری از نور و رنگ غیر متداول ( فام های آبی و زرد لیمویی ) ، رفعت و تشعشع روح قدسی را به تماشاگر القا می کنند. یکی از جسورانه ترین نقاشی های او منظره ای از تولدو است که در آن رؤیای چیرگی طبیعت بر انسان به طرزی تکان دهنده مجسم شده.
او در هفتم آوریل سال ۱۵۴۱ در شهر کرت زاده شد. کرت در آن زمان بخشی از جمهوری ونیز بود که مرکز هنر پسا - بیزانسی[ ۱] محسوب می شد. او قبل از مهاجرت به ونیز ( چنان که در آن زمان دیگر هنرمندان یونانی نیز چنین می کردند ) در نقاشی آموزش کامل دید و به استادی رسید. در سال ۱۵۷۰ به رم نقل مکان کرد، در آنجا کارگاهی گشود و به کار پرداخت. در طول مدت اقامتش در ایتالیا سبک خود را با استفاده از عناصر منریسم و رنسانس ونیزی تکمیل کرد.
در سال ۱۵۷۷ به شهر تولدو واقع در اسپانیا رفت و تا به هنگام مرگ در آنجا به زندگی و کار پرداخت. ال گرکو در تولدو سفارش های بسیاری دریافت کرد و بهترین کارهایش را در آنجا به ثمر رسانید. در روند تحول هنر گرکو سه مرحله متمایز وجود دارد. آثار مرحله نخست ( ۰۱۵۸۰–۱۵۷۰۹ ) تأثیر هنر استادان ونیزی به خصوص تیسین را بازمی تابند. محو شدن طراحی خطی، عدم محدودت رنگ ها، و تسلط کیفیت های صرفاً تصویری را می توان از مشخصات عمده این آثار دانست.
هم چنین در کاربرد اغراق آمیز نور و سایه، و روش چهره نگاری اش، تأثیر تینتورتو، ورونزه، [ ۲] و تا حدی کرجیو[ ۳] را می توان تشخیص داد. پرده تثلیث مقدس[ ۴] مربوط به این دوره است. گرکو در مرحله دوم ( ۱۶۰۴–۱۵۸۰ ) ریتم و حرکت را با جنبه هایی از هنر بیزانسی در هم می آمیزد. پرده شهادت مریس قدیس، [ ۵] که به سفارش فیلیپ دوم ساخته شد، ولی مورد قبول قرار نگرفت، و همچنین پرده تدفین کنت ارگاز، به این دوره تعلق دارند. پرده اخیر برخوردار از مضمونی افسانه ای، و پر از چهره ها، پیکرها و عناصر متباین است. با این حال در آن دو عالم زمینی و آسمانی، سنگینی و وقار بخش پایین تصویر و والایی و تابندگی روح القدس در بخش بالا به خوب وحدت یافته اند. نگاه بیننده از مراسم تدفین به آسمان کشانیده می شود و در آنجا یحیی تعمیددهنده شفاعت روح کنت پارسا را از مسیح می طلبد. این گونه تجلیل روحانی عمده ترین خصلت کار گرکو است. نمونه دیگر چنین رویکردی را در پرده پایین آوردن جسد مسیح از صلیب می توان ملاحظه کرد.
در سال های بعد گرکو بیش از پیش به تجسم زیبایی باطنی همت گماشت، و در واپسین مرحله تحول کارش، بیان معنوی کاملی را به دست آورد. گویایی و سادگی شکل و رنگ در نقاشی هایش بارزتر شدند. شدت بیان ناشی از کژنمایی و کشیدگی پیکرها، و نیز بهره گیری از نور و رنگ غیر متداول ( فام های آبی و زرد لیمویی ) ، رفعت و تشعشع روح قدسی را به تماشاگر القا می کنند. یکی از جسورانه ترین نقاشی های او منظره ای از تولدو است که در آن رؤیای چیرگی طبیعت بر انسان به طرزی تکان دهنده مجسم شده.
wiki: ال گرکو
ال گرکو (آلبوم). «ال گرکو» آلبومی از هنرمند اهل یونان ونگلیس است که در سال ۱۹۹۸ میلادی منتشر شد.
wiki: ال گرکو (آلبوم)
ال گرکو (فیلم ۱۹۶۶). ال گرکو ( انگلیسی: El Greco ) فیلمی است که در سال ۱۹۶۶ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به مل فرر، روزانا اسکیافینو، آدولفو چلی، ماریو فلیچانی و فرناندو ری اشاره کرد.
wiki: ال گرکو (فیلم ۱۹۶۶)
ال گرکو (فیلم ۲۰۰۷). «ال گرکو» ( انگلیسی: El Greco ) یک فیلم است که در سال ۲۰۰۷ منتشر شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: ال گرکو (فیلم ۲۰۰۷)