ال کبه

[ویکی فقه] آل کبه. آلِ کُبّه، از خاندان های ادب پرور عرب است که در تشویق ادبا و علمای اسلامی نقش مهمی داشت و از میان خود آنان نیز عالمانی برخاستند.
نیاکان این خانواده، بنا بر مشهور، به قبیلۀ ربیعه نسب می رسانند.
لقب کبه
لقب کبه در دوران جاهلیت به مناسبتی به نام یکی از آنان افزوده شده است.
بکری، عبدالله بن عبدالعزیز، معجم ما استعجم، ج۱، ص۶۱، به کوشش مصطفی السقا، قاهره، ۱۳۶۴ق.
در رسائل جاحظ در شمار ثروتمندان بغداد، از شخصی به نام محمد بن هارون کبه یاد گردیده و نیز آل کبه در برخی از متون کهن به عنوان یکی از خانواده های معتبر عصر عباسی آمده است.
آقابزرگ، طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص۴۰۱، مشهد، ۱۴۰۴ق.
...